Veel bedrijven gebruiken cloud-diensten vooral ad-hoc en aarzelen over een bredere en structurele inzet. Dat is jammer want er valt veel winst te behalen voor organisaties die de inrichting van clouddiensten integraal aanpakken. Het bouwen van een gedegen fundament dat centraal beheer van toepassingen mogelijk maakt, is hierbij belangrijk. Bovendien is het verstandig om geleidelijk over te gaan naar de cloud.
Er zijn drie invoedrijke ontwikkelingen die komend jaar de cloud-strategie van organisaties beïnvloeden, te weten data-obesitas, anticiperen op veranderingen en datalocatie – grenzen vervagen en worden duidelijker. In deze blog ga ik nader in op deze drie elementen.
Data-obesitas
Het volume aan gebruikte bedrijfsdata groeit exponentieel. Dit brengt voor organisaties zowel kansen als risico’s met zich mee. De data kan enerzijds benut worden om de dienstverlening te verbeteren. Anderzijds betekent meer data ook meer risico’s op het gebied van privacy en het voldoen aan wet- en regelgeving. De ict-afdeling moet de snelle ontwikkelingen bijbenen en dit vraagt om andere vaardigheden dan voorheen. Daarnaast biedt de ict-architectuur die organisaties zelf in huis hebben vaak onvoldoende capaciteit om de enorme toename van bedrijfsinformatie te verwerken en op te slaan.
Anticiperen op veranderingen
Of het nu gaat om nieuwe productietechnieken of nieuwe technologieën, innovaties volgen elkaar in een steeds hoger tempo op. Als organisaties willen profiteren van de nieuwe mogelijkheden, dan moeten zij in staat zijn om hier snel op te anticiperen. Snelheid van handelen en een korte time-to-market zijn bepalend voor het succes van organisaties. De wendbaarheid van de organisatie legt ook veel druk op de ict-afdeling en –systemen. Implementaties moeten steeds sneller worden afgerond, de ict-systemen moeten schaalbaar zijn en er is een groeiende behoefte aan flexibelere vormen van dataopslag, terwijl de organisatie in veel situaties aan strikte beveiligingseisen moet voldoen. Dit betekent dat de it-afdeling een proactieve adviserende rol moet gaan spelen en ervoor moet zorgen dat de organisatie snel kan anticiperen op verandering.
Datalocatie: grenzen vervagen en worden duidelijker
Organisaties moeten vaak nog wennen aan het idee dat zij hun ict uit handen geven. Hoe meer zij hier gewend aan raken, hoe minder emotionele factoren van belang zijn. Zeker wanneer blijkt dat er door efficiëntieverbetering aanzienlijke besparingen kunnen worden gerealiseerd. Waar data precies wordt opgeslagen, wordt hierdoor minder belangrijk, maar dit neemt niet weg dat veel organisaties om te voldoen aan wet- en regelgeving een weloverwogen keuze moeten maken. Locatie van dataopslag speelt hierbij nog altijd een grote rol. Nu organisaties meer ervaring hebben met cloudopslag wordt ook steeds duidelijker welke kansen er zijn en welke uitdagingen er nog opgelost moeten worden. De grenzen worden duidelijk, maar het vertrouwen neemt ook toe.
De wereld verandert
De wereld om ons heen en de eisen die worden gesteld aan organisaties veranderen voortdurend en de ict-afdeling moet hier in meegroeien. Deze moet de organisatie actief informeren over de technologische mogelijkheden, in kaart brengen welke kansen er zijn en ervoor zorgen dat de organisatie snel kan inspelen op verandering. Cloud-technologie staat aan de basis van de nieuwe, flexibele onderneming en komend jaar zullen veel organisaties hun strategie op dit vlak verder aanscherpen.
Henri,
Ik denk dat dat wel mee valt. Meningen en ervaringen verschillen nu eenmaal. Ja ik ben nu eenmaal voor gedegen en misschien ietwat conservatieve adviezen. Daar heb je best een punt. Maar met data moet je nu eenmaal verstandig en gedegen om gaan.
Archief data wordt over vele jaren opgebouwd en is vaak belangrijker dan menigeen vooraf denkt. Omdat je iets niet vaak opvraagd hoeft het nog niet onbelangrijk te zijn. Daar komt men vaak pas achteraf als het weg is achter. Dus dit moet je in mijn optiek niet te licht opvatten en “effe” in de cloud neer zetten. En is een gedegen dataclassificatie/strategie vooraf zeer belangrijk. En juist daar gaat het naar mijn ervaring nog te vaak fout.
Niet alle historische data is even belangrijk. Maar als een medische instelling bijvoorbeeld de historische data nodig heeft van een patient. En die ook nog eens wettelijk gezien 15 jaar na het 18e levensjaar van de patient bewaard moet blijven. Kan het op alle vlakken pijnlijke en verstrekkende gevolgen hebben als die data niet meer terug te halen is. Dit soort scenario’s zijn ook aan te halen voor bijvoorbeeld verzekeraars, financiele instellingen en tig andere organisaties.
En ik roep natuurlijk natuurlijk nergens dat archiveren in de cloud niet kan. Jij spiegelt mij altijd af als anti cloud. Maar ik ben alles behalve dat. Ik ben juist dagelijks met (hybrid) Cloud bezig. Ik geef alleen aan dat een goede voorbereiding het halve werk is.
Zwemmen met bandjes om is ook helemaal niet verkeerd. Zeker als je nog helemaal niet zo goed kan zwemmen. Het geeft juist een gevoel van zekerheid en helpt/bereid je voor het echt te leren. En als het een keer fout gaat ga je niet direct kopje onder en blijf je heerlijk drijven. Ik deel wel je mening dat je het niet voor altijd moet doen. Want dan word je er te afhankelijk van.
Controle kan je in mijn optiek alleen maar hebben en krijgen als je vooraf goed nadenkt over wat er mogelijk mis kan gaan. Misschien is dit een verzekeringspremie waar je mogelijk nooit gebruik van maakt. Maar als het een keer mis gaat, dan ben je wel heel blij dat je jezelf er voor (in)gedekt hebt.
En ja een exit strategie hoort hier nu eenmaal bij. Dus een inschatting van hoeveel tijd het gaat kosten om het weer uit de cloud te halen is helemaal zo verkeerd nog niet. Dan kan je nadenken of je hier op kan wachten of dat je hier ander soortige oplossingen voor moet inregelen.
En zoals ik al aangaf is het ook zaak om het zo snel en optimaal mogelijk er in te krijgen. Tijd is nu eenmaal geld, en dat zelfde geldt ook als je praat over bandbreedte en het aantal GB’s wat er over het lijntje naar de cloud toe gaat. Denk je hier niet over na dan verspil je onnodig veel geld.
En ja data is nog geen informatie. Daar heb je best een punt. Die heb ik wel al te vaak gehoord. Maar informatie wordt opgebouwd uit data. Het is een beetje kip en het ei discussie. Zonder tools geen data. Maar aan tools heb je verdomd weinig zonder data. Zeker in een archief omgeving. En als dat er allemaal niet is dan heeft “de” mens ook weinig te doen.
Ook ben ik erg benieuwd over welke organisaties je hebt. Ik heb namelijk totaal andere ervaringen op dit gebied. Dus ik ben benieuwd over de schaalgrote van de archieven waar over je praat.
@Henri
Opvallend dat je driftig zat te knikken aangaande hybride cloud verhaal van Bart Veldhuis over de ‘lockdown’ van het netwerk maar nu weer dit probleem wegwuift, je bent dus net zo opportuun als de leverancier die op website achteraf stilzwijgend voorwaarde voor levering wijzigt.
Bij veel digitale processen is data het residu van een (be)handeling, in de context van archivering een stukje bewijslast. Een gedateerde schermprint van de overeenkomst kan dus veel meer waarde hebben dan belofte die niet nagekomen wordt als ik kijk naar belang van een DATA strategie binnen het risico management.
En ik heb het hier dus over de toegang, wat dat betreft is je verhaal aangaande compliance best wel stompzinnig als ik overweeg dat DNB graag mee wil kijken bij provider als banken een beweging naar de cloud maken, ze lijken dus toch geleerd te hebben van IceSave.
Je argumentatie dat on-premise op sterven na dood is onderschrijf ik dan ook niet als ik constateer dat stuiptrekking van sommige organisaties naar de cloud juist tekenend is voor het technische failliet, het is maar wat je vervreemd;-)
Ewout, je bent weer lekker op dreef en verbuigt alles wat je leest in een vorm zodat je het tegen mij kan gebruiken, maar ik ben -zeker in mijn eigen ogen- zeer consequent in mijn visie, en jouw bruggetje tussen het knikken omdat ik een verhaal erg sterk vind en het toejuichen van een lock-down zijn volledig los van elkaar. Ik ben geen liefhebber van SAP (Lock-in), maar ik geloof echt wel dat er in een aantal gevallen SAP een zeer goede keuze kan zijn.
Ik ben heel consequent in mijn visie en mijn focus, dus als je het over stompzinnig hebt, dan begrijp je het vast niet en aangezien je ook geen toelichting vraagt, laat ik je graag in de waan dat jij het beter weet en ik er niets van snap.
Even voor de duidelijkheid: Een ING die een datacenter heeft en deze als shared service center intern aanbiedt zie ik niet als on-premises. Als de eindgebruikers (de business units) het als een dienst afnemen en het ijzer niet lokaal staat, dan is dat in mijn ogen dus niet on-premises. On-premises zie ik dus echt als fysiek lokaal aanwezig in het pand waar de eindgebruikers zitten. Maar het overgrote deel van de bedrijven gebruikt toch echt datacenters van derden, al heb ik geen bron materiaal voorhanden om dat met getallen te onderbouwen.
Ik zeg: Tot vanavond. Heb gehoord dat je aan mijn tafel zit 🙂
@Henri
Het is maar de vraag dat ik dingen verbuig of gewoon rechte lijntjes tussen de puntjes zet, plaatje inkleur en verhaaltje afmaak. Aangezien onderwerp vanavond ethiek is moet je even de definitie ervan opzoeken, moraal van mijn verhaal is namelijk dat je achteraf dus de bonnetjes kunt tonen om te bewijzen dat je je niet hebt laten fêteren door iemand die wat van je wil. Jouw definitie van on-premise is in een ‘interconnected’ wereld bedenkelijk als ik kijk naar grotere organisaties die jaren geleden consolidatie van datacentra en CENTRALISATIE VAN DATA hebben gedaan, CD-tje sjoelen is echt een kunstje uit de vorige eeuw.