Ict-reus Google lijkt zich met weinig gebieden niet te willen bemoeien. Geruchten over een heuse smartphone van de zoekmachine doen al geruime tijd de ronde, maar het lijkt ‘slechts’ een besturingssysteem.
De plannen van zoekmachine Google op het mobiele vlak krijgen meer vorm. Nadat het bedrijf al enkele van zijn diensten aanbiedt voor smartphones, wil het komen met een eigen gPhone. Dit blijkt echter niet een complete telefoon te zijn, maar 'slechts' het besturingssysteem ervoor.
Onder meer de New York Times meldt dat Google de smartphone-software wil aanbieden aan telefoonfabrikanten om zo een pc-ecosysteem te creëren. De zoekmachine wil dan huidige spelers als Microsoft en Symbian ondergraven door zijn besturingssysteem goedkoop of zelfs gratis aan te bieden. De inkomsten zouden dan uit advertenties komen.
De verwachting is dat Google zijn telefoonplannen later dit jaar onthuld om de software zelf komend jaar op de markt te brengen. Het besturingssysteem is gebaseerd op het open source Linux, wat ook Palm gebruikt voor zijn volgende generatie-besturingssysteem. Palm levert echter ook de Windows Mobile-software van Microsoft.
Lijkt me cool een smartphone met een google bestuuringssysteem. Ik moet in februari volgend jaar een nieuw abonnement dus ik hoop dat hij snel op de markt komt.
Google zet met haar gratis smartphone OS weer een briljante zet. Thuisgebruiker zullen massaal de voorkeur geven aan de gPhones met meer mogelijkheden dan vergelijkbare smartphones van andere fabrikanten. En met een gigantische installed-base van het gratis OS heeft Google vervolgens de mogelijkheid om tal van diensten relatief eenvoudig aan groten getale eindgebruikers aan te bieden. Diensten die handig zijn voor de eindgebruiker en waarmee Google informatie van gebruikers ontvangt met onschatbare waarde.
Alleen al de mogelijkheden van de mobile versie van Google Maps zijn gigantisch. Met de huidige versie (gratis te downloaden) kun je kaarten (satellietfoto?s, wegenkaarten en points-of-interest) op je mobiel krijgen. Bovendien kan het systeem je positie bepalen via GPS, de snelste route naar je bestemming berekenen en kun je verkeersinformatie ontvangen. Daarmee is het een grote concurrent voor TomTom en andere navigatiesoftwarefabrikanten, aan wie je momenteel voor dezelfde diensten honderden euro?s betaalt.
De mobile versie van Google Maps is nog niet perfect. Routes worden bijvoorbeeld wel getoond, maar niet automatisch gevolgd en/of geupdated als je een andere weg neemt. Ook draait de kaart nog niet in de richting waarin je rijdt, is er nog geen stem die je helpt met navigeren en is fileinformatie in Nederland nog niet beschikbaar. Bovendien is de user interface niet zo gelikt als die van TomTom, zodat bedienen tijdens het rijden nauwelijks mogelijk is. Maar er komen regelmatig nieuwe versies, en het is een kwestie van tijd totdat Google Maps zijn concurrenten heeft ingehaald.
Er is een subtiel maar cruciaal verschil tussen de manieren waarop Google Maps en TomTom werken. TomTom werkt met alle informatie op de client, je mobiele telefoon. Zelfs de fileinformatie wordt uitsluitend gedownload en vervolgens lokaal bewerkt. Google Maps daarentegen kan niet werken zonder de server. Bovendien moet de gebruiker belangrijke informatie naar de server uploaden, in dit geval zijn huidige positie, snelheid en bewegingsrichting en zijn bestemming. Aan de hand van deze informatie kan Google Maps vervolgens de juiste kaartgegevens en andere relevante informatie berekenen en naar de client downloaden.
De informatie die Google van de eindgebruiker ontvangt is ontzettend waardevol. Sommige toepassingen zijn triviaal, zoals het tonen van (reclame)informatie aan de hand van de locatie en bestemming van de gebruiker. Denk aan informatie over tankstations onderweg, restaurants/hotels of VVV informatie in de buurt van de bestemming. Dit kan TomTom weliswaar ook, maar de informatie van Google is veel completer, up-to-date en met directe links naar uitgebreide informatie, in tegenstelling tot de informatie van TomTom, die maanden zo niet jaren oud is, beperkt blijft tot telefoonnummers en lang niet zo compleet kan zijn, aangezien hij moet passen op de geheugenkaart in je mobiele telefoon. De uitgebreide informatie is toegevoegde waarde waar de gebruiker op zit te wachten en levert Google gigantische advertentieinkomsten op.
Maar er zijn meer mogelijkheden. Waar Nederland net miljoenen heeft ge?nvesteerd in lussen in het wegdek om op beperkte locaties (alleen snelwegen en enkele N-wegen) met een beperkte resolutie de snelheid van auto?s te bepalen, weet Google van alle Google Maps gebruikers op ieder moment de exacte locatie en snelheid, ongeacht of deze gebruikers op de snelweg rijden of op een onverharde bosweg. TomTom geeft de gebruiker beschikking over de beperkte fileinformatie die de overheid met de lussen kan vergaren, Google Maps kan gebruikers straks veel nauwkeurigere reistijden geven aan de hand van de reistijd van andere gebruikers die net iets eerder over dezelfde weg zijn gereden. Google weet straks van ieder stoplicht in Nederland wat de gemiddelde wachttijd is op ieder moment van de dag. Hoe kan TomTom daaraan tippen?
Ook het project kilometerrijden dat Nederland reeds miljoenen heeft gekost, zal met een Google Maps oplossing waarbij in iedere auto een gPhone zit overbodig worden. Nederland kan de informatie gewoon van Google kopen en is allicht bereid daarvoor flink te betalen, misschien zelfs de gPhones gratis uit te delen en/of verplicht te stellen in iedere auto, als dit goedkoper blijkt dan andere oplossingen. En om nog wat verder te gaan: bij een ongeval op de snelweg zal Google dat direct weten. Het patroon van een snel vormende file is eenvoudig te herkennen en vormt waardevolle informatie voor reddingsdiensten om snel op de plaats van het onheil te arriveren. Ook voor deze en soortgelijke informatie zullen bedrijven en/of overheid veel geld over hebben.
Het grote gevaar achter dit alles is, dat de gebruiker niet kan controleren wat Google met de informatie doet. Het gratis krijgen van allerlei diensten die elders geld kosten is erg verlokkelijk. Net als ik zal menigeen zonder moeite alle gevraagde informatie aan Google geven om zo aan de gratis informatie te komen.
Microsoft wordt vaak afgeschilderd als de grote boosdoener met haar monopoliepositie die ze misbruikt om gebruikers geld uit hun zakken te kloppen. Maar Microsoft is daarmee wel afhankelijk van die gebruikers en zal daarom hun informatie met de nodige voorzichtigheid behandelen. Google daarentegen, door velen gezien als de grote weldoener die alles voor de eindgebruiker gratis maakt, is veel minder afhankelijk van haar gebruikers, die toch geen geld betalen voor haar diensten. Maar de eindgebruiker betaalt wel degelijk een prijs, namelijk zijn privacy. En de gebruikersovereenkomsten van Google houden nauwelijks rekening met die privacy, aangezien de eindgebruiker de gebruikersovereenkomsten in ruil voor de gratis dienst toch blindelings accepteert.
En als we Google desondanks vertrouwen, met Google weet ook de Amerikaanse overheid precies waar een Google Maps gebruiker zich begeeft. Google is tenslotte een Amerikaans bedrijf en moet daarmee de informatie beschikbaar stellen aan de CIA als die erom vraagt. Of George W. Bush deze informatie alleen voor goede doelen gebruikt, ik waag het te betwijfelen.
Ik heb hierboven alleen de case voor Google Maps uitgewerkt. Hoe de case wordt als Google straks dankzij gPhone weet met wie ik bel, wanneer, hoe vaak en hoe lang, en zelfs mijn gesprekken kan afluisteren en/of opnemen, hoef ik waarschijnlijk niet uit te leggen. Het zou wat mij betreft nu al reden zijn voor kamervragen.