Veel mensen kennen de ‘tienduizend uur-regel’ wel die Malcolm Gladwell introduceerde in zijn boek ‘Outliers: why some people succeed and some don't’. Deze regel komt er in het kort op neer dat er tienduizend uur keihard oefenen en herhalen nodig is voordat je iets echt goed onder de knie hebt. Wat nu als je deze regel gaat toepassen op jouw it-organisatie, die onder grote en toenemende druk staat van nieuwe technologieën waarmee we dagelijks om de oren worden geslagen?
Het klassieke voorbeeld dat de theorie van Malcolm Gladwell klopt zijn de Beatles. Zij speelden avond na avond volle programma’s in de Ratkeller in Hamburg waarbij ze hun nieuwe genre perfect in de vingers kregen en aanscherpten voordat ze de wereldwijde hitlijsten veroverden. Iedereen die in het verleden heeft geprobeerd uit te blinken op het gebied van muziek, sport of wat dan ook, is er achter gekomen dat er geen eenvoudige manier naar succes is. Alleen door hard en veel te oefenen kom je in de buurt van perfectie.
Trial and error
Hoe kunnen de mensen die in jouw it-organisatie werken toch succesvol zijn, zonder elke keer eerst tienduizend uur te investeren in nieuwe zaken? Laat me daarvan een voorbeeld geven: tienduizend uur staat ongeveer gelijk aan vijf manjaren. Als je dus wilt werken met, bijvoorbeeld, hybride cloud-technologie, heb je – volgens het Gladwell-principe – eerst vijf manjaren aan training nodig voordat je team er goed mee kan werken. Is dat een investering die je wilt doen? Wil je eerst de ‘trial and error-fase’ in terwijl de markt en je klanten toekijken? Waarschijnlijk niet. Gelukkig zijn er twee partijen waarop je kunt vertrouwen: technologie-bedrijven die oplossingen bouwen die je nodig hebt en systemintegrators die deze oplossingen kunnen implementeren en afstemmen op jouw specifieke wensen.
De hybride cloud is eigenlijk wel een goed voorbeeld in dezen. Bedrijven zijn al een tijd bezig met de transitie naar de cloud met een groot aantal applicaties. Ze zijn er alleen (door schade en soms ook schande) achter gekomen dat ‘de cloud’ ook niet altijd perfect is als het gaat om flexibiliteit, sla’s en veiligheid. Ze zijn er in het bijzonder achter gekomen dat de public cloud een echt ‘Hotel California’ kan zijn, waar het eenvoudig is om in te checken, maar onmogelijk is om te vertrekken. De hybride cloud biedt echter het beste van beide werelden en zorgt dat je nooit meer hoeft te kiezen tussen de snelheid en flexibele inzet van public cloud-diensten en het beheer en de veiligheid van een private cloud-infrastructuur.
Hybride cloud
Wij hebben onlangs een nieuwe Enterprise Hybrid Cloud-oplossing geïntroduceerd. Een geïntegreerd platform met hardware, software en services van zowel ons bedrijf als VMware, dat de krachten van zowel de private alsook de public cloud combineert. Wat ik het meest bijzonder vind aan deze introductie is het aantal uur dat is besteed aan het bouwen van die oplossing. Het gaat hier om minimaal veertigduizend uur…..(!) En dat zijn uren die je dus niet zelf zou moeten willen investeren in een degelijke oplossing. Dat hoeft dus ook niet want, zoals gezegd, er zijn partijen in de markt die het denk- en ontwikkelwerk al voor je hebben gedaan. Zo kan het zijn dat vandaag de dag een hybride cloud-implementatie binnen een maand realiteit kan zijn. Dat komt niet in de buurt bij de eerder genoemde vijf manjaren!
Maar, zoals ik al eerder zei, er is nog een partij die van belang is in dit spel, namelijk de serviceproviders, die zorgen voor een goede implementatie van bijvoorbeeld een hybride cloud. Ook al doen technologie-aanbieders nog zo hun best om producten te maken die goed aansluiten op de vraag van eindgebruikers, het inzetten van een partij die echt dicht bij je bedrijf staat en echt weet wat jij nodig hebt is goud waard. Vooral ook als het gaat om het integreren van nieuwe en bestaande systemen. De markt van deze it-dienstverleners is momenteel sterk in beweging en hard op weg richting ‘het derde platform van it’. Ze bouwen steeds vaker nieuwe platformen die flexibel inzetbaar zijn en snel aangepast en/of opgeschaald kunnen worden als de markt daarom vraagt. Dat is een solide basis voor innovatie zonder dat stabiliteit en veiligheid in het geding komen.
Het derde platform van IT
De afgelopen jaren is er een duidelijk verschuiving te zien geweest in de investeringen die onze klanten doen. De cijfers geven duidelijk aan dat zeker 15 procent van de omzet komt uit investeringen die klanten doen in dit ‘derde platform van it’. Veel zijn ervan overtuigd dat de hybride cloud de weg vooruit betekent. Dat is de plaats waar elke applicatie een plek kan vinden en optimaal kan presteren. Of die applicaties nu speciaal voor de cloud zijn ontworpen of al jaren geleden zijn ontwikkeld. En door gebruik te maken van optimaal ontworpen systemen waaraan vele engineers vele manuren hebben besteed, zorg je er ook voor dat de tienduizend uur aan oefening deze keer niet opgaan. Succes gegarandeerd!
Leuke insteek van het artikel wat verder lekker weg leest. En die 10.000 uren, er zit wel wat in. Ik ben ook wel een paar jaartjes verder om dat cloud computing een beetje onder de knie te krijgen.
Waar het mis gaat is om de theorie van Malcolm Gladwell oneigenlijk te verbuigen door een “short cut” te introduceren. Iets in de trant van “Wij hebben er 40.000 uren in gestoken zodat je zelf geen 10.000 uren nodig hebt om het goed te kunnen passen”. Dat is de theorie niet! Als iemand jaren bezig is om te leren pokeren (ik zeg: Jorryt van Hoof) en hij schrijft zijn ervaring in een boek, dan is het lezen van dat boek geen vervanging van 10.000 pokeren.
Een tweede punt dat mank gaat is dat cloud computing en de diensten die dit aanbieden met ongekende snelheid veranderen. Als ik twee maanden even druk bezig ben moet ik weer vele uren investeren alleen om up-to-date te zijn. Die snelle verandering zijn een zegen en een vloek. Een advies wat aan half jaar geleden nog een goed advies was, heb ik al weer bij moeten stellen.
Oefening baart kunst en er zijn zelden short-cuts…
Dus we moeten hun poduct kopen omdat ze er minimaal veertigduizend uur aan gewerkt hebben ?
Als eerste levert 10.000 uur oefenen je weinig op als het niet om herhaalbare handelingen gaat, je kunt dus 10.000 uur oefenen op de brug maar daar heb je weinig aan als het niet een jurysport is maar een tactisch spelletje. Ik neig er dus naar om dit verhaal net als voorgaande keer te beoordelen als citroenen beschrijven en knollen verkopen want de Beatles voerden misschien wel de hitlijsten aan maar dat is meer dan 40 jaar geleden.
Cloud computing is parallelisatie waar dus je software architectuur geschikt voor moet zijn want een traditionele database op een gevirtualiseerde omgeving schaalt voor geen meter, real-time oplossingen op een platform waar resources door andere gebruikers bezet gehouden kunnen worden zijn niet stabiel en zo kan ik nog wel wat praktijkvoorbeelden geven. Nu is de definitie van cloud nogal aan erosie onderhevig, een cloud evangelist noemde server virtualisatie met een strikje erom vroeger ‘cloud washing’ maar die heeft last van een erosie aan principes.
De cloud gaat vooral om dienstverlening, zeg maar de ‘What-so-ever-as-a-Service’ waarbij de infrastructuur zelf uiteindelijk dus niet veel meer is als de kabel voor de doorgifte van een film op basis van pay-per-view. Kosten zitten namelijk niet in de levering van een platform maar in het onderhoud van alle applicaties die gezamelijk de service bieden, als je uiteindelijk nog 100.000 uur moet besteden aan het scripten van alle applicaties en maken van allerlei templates dan is de winst van een generieke platform levering uiteindelijk niet zo groot meer.
Een hybride Enterprise cloud waarbij je niet de meeste effectieve en efficiënte plaatsing van de workload (vooraf) kunt bepalen is gewoon een reus op lemen voeten, of om bij het voorbeeld van de Beatles te blijven: “Yesterday….All my troubles seems so far away” want kijkend naar eerdere virtualisatieslag op basis van P2V was misschien Service Delivery wel verbeterd maar bleef Service Support uiteindelijk achter de feiten aanlopen.
Principe van de cloud gaat zoals ik stelde niet alleen om de infrastructuur maar de dienst welke op basis van pay-per-use aan de business geboden wordt, belangrijk onderdeel hierin is betalen per gebruikseenheid om niet alleen schaalbaar te zijn qua resources maar vooral elastisch in de kosten zodat de dienstverlening objectief vergelijkbaar is. Kern zit volgens mij in zinnetje “…en echt weet wat jij nodig hebt…” wat naar mijn opinie vooral betekent METEN IS WETEN en een omgekeerde benadering van het probleem is.
Natuurlijk levert EMC in combinatie met VMware een mooi cloud ecosysteem voor de levering van platformen maar dat doen dus Microsoft, IBM en anderen ook maar uiteindelijk gaat het om applicaties die de functionaliteit aan de business leveren. En dat gaat dus om process engineering, herhaalbaar maken wat herhaalbaar gemaakt kan worden om zodoende vooral de ondersteuning te automatiseren middels workflows.
Allemaal lood-om-oud-ijzer.
Je betaald altijd leergeld. Is het niet vooraf dan toch in ieder geval achteraf – maar betalen zul je!
Doordat je zelf implementeert, al dan niet onder het toeziend oog van een deskundoloog, weet je in ieder geval wat er allemaal aan elkaar geknoopt is. Dat gaat helpen op het moment dat er storingen zijn.
Uiteraard kan je ook alles laten bouwen en enkel sturen op (proces- en financiële) KPI’s in een contract. Maar als er dan iets mis gaat, gaat het op zijn minst lastig zijn om oorzaak en gevolg aan elkaar te knopen. Waardoor je alsnog leergeld gaat betalen…
Waarom?
Gevolg: applicatie werkt niet.
Oorzaak: “iets” is er mis in “onze” cloud. Nu alleen nog uit zien te vogelen wat precies => wordt aangewerkt.
🙂
Om de beeldspraak even door te trekken.
De Beatles stonden 40 jaar geleden in de hitlijsten in de tijd dat kwaliteit nog de grootste noemer was voor een succes. Maar wat er nu in de ‘hitlijsten’ staat is vaak een artistiek middelmatig product dat door intensieve marketing aan de man moet worden gebracht.
Er zit dan ook veel middelmaat in het cloud gebeuren dat met marketing aan de man gebracht moet worden. In de praktijk zal het dan ook wel blijken dat er sprake is van middelmaat.
Van je eigen fouten leer je het meest, maar door anderen die fouten te laten maken leer je ook wel en kost het geen duur leergeld.