Stop een kikker in een pan kokend water en hij weet niet hoe snel hij er weer uit moet komen. Zet je echter een kikker in een pan koud water op een laag vuurtje dan blijft het zitten tot hij dood gekookt is.
Dit bekende verhaal over de kikker doet mij denken aan de huidige situatie op de arbeidsmarkt. Een recente publicatie over de angst voor ontslag en het daardoor uitblijven van initiatief om elders te solliciteren, kan desastreuze gevolgen hebben voor de ontwikkeling van talent. Vanuit menselijk oogpunt is dit uiteraard zeer te begrijpen, het resultaat voor het bedrijfsleven is dat de managers van de toekomst uitgeblust zijn voordat ze überhaupt de weg naar de top kunnen inslaan.
Echter, ook in economisch betere tijden komt dit voor. Werknemers blijven om 'verkeerde' redenen zitten bij hun huidige werkgever. Een voorbeeld uit mijn eigen praktijk is het wachten op de beursgang van de onderneming. De werknemer heeft al lange tijd het gevoel dat hij/zij bij de huidige werkgever is uitgeleerd en dat de doorgroeimogelijkheden beperkt zijn. In plaats van de daad bij het woord te voegen en een andere werkgever te zoeken die beter aansluit bij zijn ambitieniveau besluit hij toch te blijven. Het gevolg is niet zelden een langdurig uitgeblust gevoel.
Ook in economisch mindere tijden is het van belang persoonlijke ambitie te blijven koesteren en daar waar nodig actie te ondernemen. Dit kan tot spannende resultaten leiden. Elk initiatief brengt immers een bepaald risico met zich mee. Als je bij je huidige werkgever onvoldoende mogelijkheden ziet jezelf te ontplooien en je ambitie na te jagen, weet dan dat je elders beter af kunt zijn. Blijf initiatief tonen en waag die stap. Zorg er daarmee voor dat je zelf de regie houdt over je carrière en dat er een duidelijke rode draad door je CV loopt. De luxe tijden in ict zijn wel voorbij. Alleen dan wordt je beter, ontwikkel je jezelf en draag je steentje bij aan het herstel van de economie.
Mee eens dat juist nu in tijden van recessie het ook belangrijk blijft op je ambities en je drive te letten. Met plezier naar je werk gaan en uitdagingen zijn belangrijker dan (schijn-)zekerheid.
Altijd leuk als binnenkomer, dat verhaal van die kikker in koud water, en ik spreek me verder niet uit over de kern van je verhaal, maar het kikkerverhaal is dus niet waar. De kikker zal uit de pot springen lang voor hij gekookt wordt. Hier lees je over een experiment uit 1995: http://www.fastcompany.com/magazine/01/frog.html Het is nog een aantal keren uitgeprobeerd, met gelijke resultaten (ik denk op tv o.a. bij Mythbusters, of was het Braniac?). De titel van het stuk uit 1995 is overigens erg to the point: ‘Next Time, What Say We Boil a Consultant’ 😉