Na een ramp blijkt bijna altijd dat een betere afhandeling doden en gewonden had kunnen voorkomen. Die lering kan men trekken uit de rampen in de Bijlmer en Enschede, en met de Hercules. De communicatie na de ramp rammelt aan alle kanten.
Rampenplannen werken in de praktijk gebrekkig. Achteraf blijkt veelal vaak moeilijk aan te geven wie waarvoor verantwoordelijk is. Bij de ramp in Volendam heeft de communicatie tussen politie en brandweer goed gewerkt. Maar een woordvoerder van de politie verklaarde onlangs dat bij een grootschalige ramp problemen zullen ontstaan bij de communicatie tussen politie, brandweer en ambulances, de ‘zwaalichtensector’.
De overheid is zich bewust van dit probleem. Toch loopt C2000, het nieuwe netwerk dat de zwaalichtensector mobiel moet verbinden, vertraging na vertraging op. Het in 1995 gestarte project vergt een investering van ruim een miljard gulden. Pvda-kamerlid Marja Wagenaar stelde in oktober 2000 vragen over de zoveelste vertraging. De toenmalige staatssecretaris De Vries en het ict-agentschap ITO, dat het C2000-project uitvoert, bleven optimistisch over een goede afloop. Critici stellen dat ITO nauwelijks ervaring heeft met alle aspecten van een zo complex project, want dit agentschap komt voort uit de techniek. Op 1 augustus dit jaar moet het besluit vallen om C2000 nationaal in te voeren. Zeker is dat een lokale test in Amsterdam dan nog niet afgerond zal zijn. Dit betekent dat de zwaailichtensector straks een nationale communicatie-infrastructuur krijgt zonder dat deze vooraf volledig getest is. Nu maar hopen dat de grote rampen lang genoeg op zich laten wachten om het netwerk in alle rust verder te testen.