Al ruim vijfentwintig jaar zit ik in de automatisering. Ik heb gewerkt bij verschillende systeem- en softwarehuizen; momenteel werk ik bij een overheidsorganisatie. Daar is veel mogelijk en het is altijd weer spannend wat de politiek nu weer als prioriteit ziet.
Op veel plaatsen in haar eigen organisatie loopt de overheid voorop met betrekking tot de innovatie van informatietechnologie. Daarnaast doen zich uiterst snelle veranderingen voor door de opeenvolging van reorganisaties, die soms zo snel gaan dat zelfs de eigen mensen het niet meer kunnen volgen.
De lol van het werk zit ‘m in het grensvlak van organisatie en informatietechnologie. Op dat grensvlak gebeuren de meest boeiende zaken. Daar ontmoeten mens en technologie elkaar in een niet aflatende stroom van fouten, verkeerde interpretaties en frustraties. Onbegrip heerst op het grensvlak; ik vind dat erg boeiend. Het geeft mij zoveel plezier, dat ik het laatste deel van mijn studie daaraan wil wijden.
Nooit heeft de mens kunnen dromen dat hij geconfronteerd werd met iets anders dan de natuur, waarmee hij in een zekere harmonie leefde. Hij was niet alleen deel van die natuur, hij werd er ook in opgenomen. Het landschap wordt allang niet meer gevormd door bomen, bergen en rivieren, maar door lantaarnpalen, gebouwen en wegen. In dat landschap is de mens een vreemde, hij leeft er niet mee in harmonie. Daartegenover staat zijn creativiteit en de bevrediging die het realiseren van zijn bedenksels geeft, zoals computers en de netwerken die ze verbinden.
Momenteel bestaat mijn werk uit het coördineren van managementinformatie en uit het leiden van projecten. Zodoende kom ik aanraking met alle delen van de organisatie, wat erg leuk is. Aan de ene kant heb je te maken met het verwezenlijken van informatieplanning en met de complexiteit van toepassingen; aan de andere kant met een organisatie die steeds sneller verandert. Het grensvlak lijkt op de grens tussen bijvoorbeeld Nederland en Duitsland. Van een grensovergang merk je niets, totdat je de bewegwijzering probeert te lezen of met de mensen probeert te spreken. Alles is ineens anders en toch heb je niet gemerkt dat je een grens overging. Over dat ongrijpbare, dat ondefinieerbare, kan ik mij blijven verbazen. Dat maakt mijn werk leuk: het grensvlak tussen technologie en organisatie.
Hans Schwarzkächel