De laatste jaren hebben verandermanagers hun huiswerk gedaan om de mens mee te nemen in verandertrajecten. In de praktijk blijkt dat voor het duurzaam maken van implementaties specifieke competenties zijn vereist voor het begeleiden van de verandering aan de mens kant. Aan de hand van vier praktijksituaties vertellen Tinus Boes en Glenn Coert hoe en waar een teamanalist de veranderaar kan ondersteunen om duurzame implementaties te realiseren.
Het is niet verwonderlijk dat de veranderaars er niet in slagen om tot duurzame implementaties te komen. We hebben het hier over het moeilijkste onderdeel van verandermanagement, namelijk de mens. Een mens wil wel veranderen maar niet veranderd worden. Door afstand te nemen en het op jezelf te projecteren, zul je begrijpen waarom mensen niet zo eenvoudig veranderen. Hoe accepteer je zelf een verandering van de regering, de gemeente, een nieuwe regel van je baas en een ander gedrag van je kind? Realiseer je dat mensen al jaren dat werk doen en vinden dat zij dat goed doen. We zitten allemaal vast in onze gewoontes en denkpatronen. Het veranderen van gedrag van mensen is een apart vakgebied.
De vraag is: hoe zorg je ervoor dat je tot duurzame implementaties komt? Vier praktijksituaties waar een veranderaar tegenaan loopt, welke oplossingen volgens ons geboden kunnen worden, en welke resultaten daarmee bereikt worden.
1: Samenwerking ontbreekt

In dit team was men er zich niet van bewust dat er teamprocessen speelden die maakten of er wel of niet effectief werd samengewerkt. Geen effectiviteit in de vergadering, onvoldoende vrijheid om conflicten te bespreken, geen zicht op elkaars kwaliteiten et cetera. Ook de manager werd geleefd door de waan van de dag en had onvoldoende zicht op het willen samenwerken van de teamleden onderling.
Oplossing
Er werd een teamanalyse op de operationele teamprocessen uitgevoerd middels vragenlijst die door de teamleden (anoniem) werd ingevuld. Het gaf inzicht in de verschillen van inzichten hoe er effectief samengewerkt kon worden. De vier thema’s voor effectief samenwerken kwamen hierbij aan de orde: vertrouwen, verschillen, verbinden/doelen en verantwoordelijkheid
Resultaat
Door de verschillen in inzichten met elkaar te delen begon men gelijk al aan het creëren van oplossingen voor het slechten van deze verschillen en werd de aanzet voor effectief samenwerken gegeven. De rest volgde vanzelf.
2: Gedrag motivatie medewerkers
Deze afdeling systeembeheer was druk met optimalisatie van de ITIL-werkprocessen. Wat er echter speelde was dat er geen aandacht was voor het verschil in gedrag en motivatie van de medewerkers. Er was onderling onduidelijkheid over wie nu waarvoor verantwoordelijk was. Er waren types die voorop wilden lopen en weer anderen die duidelijkheid wilden waar men naar toeging met al deze veranderingen, en daardoor een passieve houding aannamen. Iedereen werd op dezelfde manier benaderd.
Oplossing
Er werd van iedereen een persoonlijke DISC-profiel gemaakt waaruit per persoon de voorkeuren voor gedrag en communicatie duidelijk naar voren kwamen. Dan blijkt dat je een persoon in hoofdlijnen van de vier verschillende type persoonskenmerken en verschillende manieren van communicatie moet onderhouden. DISC-analyse is gebaseerd op de vier gedragskenmerken of –voorkeuren: dominant, invloed, stabiliteit, conformiteit.
Resultaat
Als iedereen van elkaar weet waar de voorkeuren liggen kan daarop worden ingespeeld. Met name door de leidinggevenden en de projectleiders. Zo zal een dominant type een sturende/beslissende rol willen spelen bij de verandering, terwijl de stabiliteit type geïnformeerd wordt over het doel van de verandering en wil zekerheid voor de toekomst. Hiermee worden de veranderingen sneller gedragen door de werkvloer en zal een procesoptimalisatie in een duurzamer effect resulteren.
3: Laag zelfoplossend vermogen
In deze situatie was er sprake van slachtoffergedrag. Een snel groeiende afdeling waar men het al zo druk had. Ze waren vooral bezig met brandjes blussen en tijd voor structurele oplossingen was er zo goed als niet. Het Problem-proces kreeg vrijwel geen aandacht. Er werd veel geëscaleerd naar de leiding en dit werd bijna een continue proces. De leidinggevenden werden zwaar belast door enerzijds de passieve houding van de medewerkers en anderzijds het gebruik maken van het dagelijkse escalatieproces.
Oplossing
De medewerkers kregen training in effectiever communiceren en intervisie. Het effectiever communiceren op met name het onderdeel feedback geven droeg bij aan het makkelijker elkaar aanspreken op ongewenst gedrag. Intervisie zorgde er voor dat men met elkaar in veiligheid alle zaken, die hen persoonlijk bezighielden in de dagelijks werkzaamheden, konden bespreken en met elkaar gingen oplossen. Ook hier werd gebruik gemaakt van persoonlijke profielen, die een nadrukkelijk bijdrage leverden aan de effectiviteit van de trainingen.
Resultaat
Al gauw bleek dat men de theorie uit de trainingen ging toepassen in de praktijk. Het aanspreken ging daadwerkelijk plaatsvinden. De intervisie zorgde voor een intieme groep waarbinnen men elkaar steeds vaker ging opzoeken om ook in één-op-één situaties problemen te bespreken en samen op te lossen. Er werd meer en meer gebruik gemaakt van de kleurentaal van de persoonlijke profielen.
4: Manager niet betrokken
Na het houden van een ITIL-scan en interviews, was de conclusie dat het ITIL-verbetertraject op alle plaatsen in de organisatie aanzienlijke verbetering laat zien, maar dat de sturing van en de communicatie en interactie met het management ondermaats was. De manager bleef zich in het intakegesprek maar afvragen waarom hij na de een jaar eerder doorgevoerde verandering nog geen grip heeft op de organisatie. In eerdere situaties gingen we er vanuit dat de manager zelf ook in staat is om in de verandering mee te gaan, maar dat gaat niet voor elke organisatie op.
Oplossing
In de eerste fase is een 360 graden feedback analyse speciaal voor managers toegepast, waarmee de percepties van meerdere personen (anoniem overigens) gecombineerd konden worden, waardoor er een minder eenzijdig en dus completer beeld ontstaat van het functioneren van een persoon. Deze analyse legt niet de nadruk op gedrag of vaardigheden maar juist op de persoonlijkheidstrekken van een persoon. De vragen/stellingen kun je op een schaal van één tot tien beantwoorden met wat je vindt dat de persoon nooit doet of dat hij juist wel vaak doet. Feedback is de basis voor al het leren. In de praktijk blijkt echter dat managers en leidinggevenden niet of nauwelijks gestructureerd en systematisch feedback krijgen en vragen.
Resultaat
Inzicht in de stijl en effectiviteit van leidinggeven van de ict-manager en hoe dit werd ervaren door de medewerkers. Bij het inzetten van de 360 graden feedback analyse is het plannen van een follow-up zes tot twaalf maanden na het invullen van de eerste analyse een must. Negen maanden later konden we samen met de manager vaststellen wat het effect was geweest in de ontwikkeling. Hij kreeg stap voor stap meer grip op de organisatie, doordat hij veel beter kon communiceren met de organisatie. Door structureel feedback te vragen/krijgen wist de manager veel meer wat er speelde binnen zijn organisatie en wat hij zelf moet doen om de organisatie te sturen. De manager beaamde dat er bij hem tevens een gevoel van persoonlijke verantwoordelijkheid werd gecreëerd.
Conclusie
Bij verandertrajecten is het cruciaal dat het woord samenwerken bovenaan staat bij de doelstellingen. Door het goed samenwerken van de consultant, de teamcoach, de teamleden en manager, en door het inzetten van de eerder genoemde hulpmiddelen om in gesprek te zijn met je mensen die de verandering ondergaan, zal een organisatie tot een duurzame implementatie en een zelfredzame organisatie komen. Hierdoor ontstaat er een win-win situatie, omdat de organisatie slechts eenmalig een investering hoeft te doen voor een verandertraject, en de consultant jaren later nog steeds kan terugkijken op een succesvolle implementatie en een tevreden klant.
Tinus Boes, Being Authentic, en Glenn Coert, Ordina.
Ik herken alles is dit artikel…….ik heb onlangs een whitepaper gepubliceerd, die specifiek op de implementatieaspecten bij veranderingen ingaat.
Zie: http://imperialstar.wordpress.com/2013/05/24/whitepaper-leren-implementeren/
Leuke tips en regels voor het geval dat je een langdurige relatie en samenwerking met verschillende collega`s of teamleden hebt.
Helaas gelden de meeste van deze tips niet voor situaties waarin je als externe projectleider voor een bepaalde en korte tijd (begin en eind van project)met mensen moet samenwerken die je niet al kent (medewerkers van je opdrachtgever) Je hebt de tijd en budget niet om in de relatie met deze mensen te investeren, het project is fixd prijs en alles is scherp aangeboden.
De medewerkers bij de klant gaan je van alle kanten tegenwerken want je komt hun eilandjes wegnemen of veranderen, een No Go Area!
Dan is de kunst om deze situatie te managen en iedereen op een lijn te krijgen om samen de doelstellingen van het project te realiseren.
Kunnen de auteurs wellicht een paar woorden wijden aan wat hier verstaan wordt aan duurzame implementatie?
Bij implementatie denk ik namelijk aan techniek (nieuw mailsysteem bijv) of processen (andere manier van werken), daar waar ik in het artikel vooral organisatorische veranderingen bespeur.
Tinus of Glenn,
Kunnen jullie me vertellen uit welke sectoren deze cases komen?
Ik pak even de inleiding, tussen haakjes mijn commentaar:
“De laatste jaren hebben verandermanagers hun huiswerk gedaan om de mens mee te nemen in verandertrajecten.” — (Bron?)
“In de praktijk blijkt” (bron?) “dat voor het duurzaam maken van implementaties (wat is de definitie van een duurzame implementatie?) specifieke competenties (welke competenties zijn dat dan?) zijn vereist voor het begeleiden van de verandering aan de mens kant. Aan de hand van vier praktijksituaties vertellen Tinus Boes en Glenn Coert hoe en waar een teamanalist (wat is de rol van een teamanalist?) de veranderaar (wie is de veranderaar?) kan ondersteunen om duurzame implementaties te realiseren.
De eerste twee alinea’s staan al zo vol vaagheden, onduidelijkheden, niet onderbouwde uitspraken en missende definities dat het mij in ieder geval zo op het verkeerde been zet dat ik de rest ook niet serieus kan nemen.
Voorbeeld 1 bij oplossing: “Er werd een teamanalyse op de operationele teamprocessen uitgevoerd”. Door wie? En wie kan met de oplossing? Als het om de menskant gaat (ofwel communicatie, aandacht, respect) dan vind ik de tekst heel raar niet mens-kant opgesteld en zo kort door de bocht (de rest gaat vanzelf… als het vanzelf gaat is dat meestal bergafwaarts…)
de oplossing die steeds geboden wordt impliceert van alles, o.a. de juiste selectie maken van wie de trainingen geeft, hoe de evaluaties plaatsvinden en mensen leren echt niet iets zonder herhaling en onderbrengen in DNA, ofwel de menskant. Dit artikel geeft aan dat de menskant zo belangrijk is, maar spreekt geheel niet de menskant aan vanuit diegene die dit geschreven heeft. Ik proef hier een enorm verschil tussen de praktijk in theorie en de praktijk in de praktijk.
Met zinsnede als “kleurentaal van de persoonlijke profielen” raak je mij volledig kwijt. Met academisch taalgebruik raak je de harten niet van de mensen die het werk doen.
Natuurlijk is samenwerken een sleutel. Geen voetbal team kan een toernooi winnen zonder samen te werken. Maar de crux zit hem vooral in de mens-kant om mensen samen te laten werken en de crux daar zit hem in mijn ogen in Aandacht, ofwel Vitamine A. Daar is geen wollige taal voor nodig, maar vooral menselijke mensen die enerzijds liefde hebben voor mensen en verstand hebben van hun vak.
Als je echt consultant wilt zijn worden, lees dan Peter Block – Flawless Consulting . Een krachtig meesterwerk.
De schrijver mist nog een cruciaal punt. Er wordt vanuit gegaan dat een project in goed vertrouwen wordt opgestart. De onwetende medewerkers zullen dit vast wel allemaal zijn. Maar hoe hoger je de boom op gaat hoe groter de kans wordt dat de instelling niet helemaal aansluit bij het algemeen belang.
Oftewel je kan nog zo’n goed geolied team hebben dat elkaars zinnen af kan maken. Als er iets gebouwd moet worden wat simpelweg niet klopt dan krijgen die dat ook niet gemaakt. En wat dat betreft durft niemand meer of de meesten zijn/haar mond open te doen omdat iedereen bang is om zijn/haar baan te verliezen.
@Ewout: Deze praktijkvoorbeelden zijn uit de branches Overheid, Bank, Zakelijke dienstverlening, ICT organisatie. Dit artikel is een gedeelte uit een groter geheel. Om binnen het aantal tekens/woorden te blijven is het minstens gehalveerd.
@Reza: Dank voor je reactie. Ik snap waar je als externe projectleider mee te maken hebt. Met een beetje geluk kun je je eigen team samenstellen, maar om het projectresultaat te laten landen c.q. duurzaam te implementeren heb je uiteraard te maken met de staande (beheer)organisatie. Juist omdat je fixed-price projecten draait is het essentieel te weten met wie je te maken hebt. Met de producten die we inzetten kun je ook/juist op een snelle manier inzicht krijgen wie in je team zitten en wie in de beheerorganisatie. Het lijkt me interessant om met jou en Tinus wat langer over dit punt in gesprek te gaan.
@Henri: Dank voor je uitvoerige reactie. Dit artikel is een gedeelte van een veel groter geheel. We hebben het artikel minstens moeten halveren, zodat detailinformatie (dieper op de materie ingaan) eruit gehaald is. We hebben ervoor gekozen om bepaalde uitleg weg te laten, omdat we ervan uitgaan dat deze voor de lezer bekend zijn. Aan je reacties (vb. onbekend met de rol van een teamanalist; wie de veranderaar is) merk ik dat je niet veel praktijkervaring hebt met deze vraagstukken. Uiteraard ben je van harte welkom om eens wat langer met ons over dit soort vraagstukken te praten. Het boek van Peter Block is mij bekend (veel open deuren; bekende materie) en om een goede adviseur te zijn moet je niet alleen boeken lezen, maar moet je regelmatig met beide voeten in de modder staan.
@John: Dank voor je positieve reactie en je herkenning. Ik heb een deel van whitepaper al gelezen. Ga dat komende week aflezen. Interessant, goed en lekker leesbaar stuk!