Nederland gaat in samenwerking met België de strijd aan tegen desinformatie (fake news). De landen sluiten zich aan bij het netwerk van de European Digital Media Observatory. Ze starten in oktober een hub, waarbij experts schadelijke desinformatiecampagnes opsporen en de mediageletterdheid van burgers vergroten.
De European Digital Media Observatory bestaat in totaal uit acht hubs waarbij veertien landen samenwerken. Het betreft Ierland, België, Tsjechië, Denemarken, Finland, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Nederland, Polen, Slowakije, Spanje, Zweden en Noorwegen. Deze hubs werken onderling samen. Ze worden gefinancierd van de Europese Commissie, waar in totaal elf miljoen euro voor is uitgetrokken.
De Vlaams-Nederlandse hub is een samenwerking tussen VTR, Knack, KU Leuven, Textgain Het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid (coördinator), Universiteit Leiden, Universiteit van Amsterdam, het Algemeen Nederlands Persbureau (ANP) en het onderzoekscollectief Bellingcat. Het project ontvangt een investering van twee miljoen euro.
Voor de acht hubs wordt een internationaal netwerk van honderden desinformatie-experts opgezet. Het gaat om factcheckers, media, desinformatie-analisten, organisaties voor mediageletterdheid en academici.
De leden moeten opkomende schadelijke desinformatiecampagnes opsporen, analyseren en aan het licht brengen. Een belangrijke taak is om belanghebbenden op de hoogte te brengen van eventuele campagnes, om de impact hiervan tot een minimum te beperken. Ook moet de hub via mediageletterdheid burgers en media bewuster maken over de problematiek en hen beter wapenen tegen desinformatie.
België
België is in totaal actief in twee hubs. Naast het samenwerkingsverband met Nederland, vormt het ook een hub met Luxemburg. Hier zijn de Vrije Universiteit Brussel (coördinator), Université Saint-Louis – Bruxelles, Mediawijs, EU Disinfolab, Agence France-Presse, RTL Luxembourg en Athens Technology Center bij aangesloten.
Vroeger noemde ze dit censuur.
@Marcel Vind dit geen censuur, desinformatie is aan de orde van dag. Op een georganiseerde manier worden meningen bespeeld met maar een doel, narigheid veroorzaken. Via sociale media, georganiseerder reageren op berichten of via media zelf die leugens en haat verspreiden. Bijvoorbeeld Brexit en Trump, zijn twee gevolgen hiervan.
Louis,
Je conclusie over Brexit en Trump zijn veelzeggend omdat beide uitkomsten niet naar verwachting van sommige media waren maar desondanks geen leugen. De mediageletterdheid van burgers aangaande sociale media is vooral een bedreiging voor de ‘embedded media’ die een ongezonde afhankelijkheid heeft van subsidie en daardoor niet meer onafhankelijk is waardoor de waarheid een objectief gezichtspunt krijgt. Desinformatie is een kwalijke zaak maar is het niet de overheid die zich hier steeds vaker schuldig aan maakt?
Een zin zoals: “Een belangrijke taak is om belanghebbenden op de hoogte te brengen van eventuele campagnes, om de impact hiervan tot een minimum te beperken.” is dan veelzeggend voor de doelstelling van de subsidie als we kijken naar de Leni Riefenstahl aangaande D66 lijsttrekker. De leden moeten opkomende schadelijke desinformatiecampagnes opsporen, analyseren en aan het licht brengen alleen blijkt de leugen telkens achterhaald te worden door de waarheid omdat WOB verzoeken negeren en via agitprop polariseren niet werkt. Wie moet ik geloven als achteraf blijkt dat Willem Engel staatsrechtelijk een punt had over dictatuur van Ferd die denkt god zelf te zijn?
Ambtenaren die het nieuws gaan managen. What could possibly go wrong?
De hoogste tijd!
Er is een verschil tussen feiten (en daarop gebaseerde conclusies) en meningen. Net als er een verschil is tussen verslaggeving en commentaar. Een feit is objectief bewijsbaar en staat de werkelijkheid daarvan vast. De omschrijving van een feit is gekoppeld aan een heldere definitie en een eventuele beperking van de waarneming van het feit. Daarom zijn feiten zo goed te verwerken via computers. Halve waarheden als waarheden voorstellen is misleiding. Alternatieve feiten zijn net zoiets als het monster van Loch Ness.
Trump mag best beweren dat er bij zijn inauguratie zijn meer mensen aanwezig waren dan bij die van Obama, zolang hij er bij zegt dat hij alleen blonde blauwogige mensen uit het heartland meetelt. Of het waar is, dat weet ik niet, maar het klinkt plausibel. Trump kan echter niet de conclusie trekken dat journalisten de meest oneerlijke mensen op aarde zijn, omdat zij op basis van luchtfoto’s aangeven dat er bij zijn inauguratie ongeveer de helft minder mensen aanwezig waren dan bij Obama.
Als Trump aangeeft de greatest president ooit te zijn, dan is dat zijn menig. Feit is dat hij de popular vote beide keren heeft verloren, dus dat de kiezers daar anders over denken. Dankzij de combinatie van de kleine apartheid en gerrymandering heeft Trump toch een kans gekregen om president te worden en de Trump wall op kosten van Mexico te laten bouwen. “there will be a payment; it will be in a form, perhaps a complicated form” Feit is dat de muur weliswaar grotendeels is verhoogd, vernieuwd en uitgebreid, maar zonder één Peso van Mexico en nog vrijwel zo lek is als voorheen. De aangekondigde positieve invloed van de Trump wall op de lonen van de ongeschoolde blanken en van de drugsprijzen zijn uitgebleven. Trump had het geld beter kunnen besteden aan zijn plan voor de toegezegde vernieuwing en onderhoud van bruggen in red en purple states. Dan was hij wellicht nog president. En dat is een mening zonder ambtelijke invloed of commerciële sponsoring.
Fijn dat er onafhankelijke journalisten zijn en onafhankelijke deskundigen zoals wetenschappers die tijd vrij kunnen maken voor het aan de kaak stellen van nepnieuws.
Als een feit een objectief bewijsbaar gegeven is dan gaat het om de onweerlegbaarheid van de bewijslast want ik wees niet op Trump aangaande de persoon maar om de uitkomst, de duiding van je is zwak als we naar het effect van ‘deplorables’ kijken waarmee een onvrede gemobiliseerd werd die voor een onverwachte uitslag zorgde zoals dat ook de Brexit een gevolg was van een maatschappelijk gevoel welke dus nog altijd niet begrepen wordt. Sommige journalisten zijn na politici de meest oneerlijke mensen op aarde want ik ken vele voorbeelden van een journalistieke manipulatie doordat ik ter plaatse de framing van beeldvormimg zag en de objectieve waarheid de voorpagina niet haalde omdat rectificatie een nederlaag is.
Ik wees hierin trouwens niet op Trump maar op Kaag met een niet te verwarren verwijzing naar Leni Riefenstahl die bekend staat om journalistieke persoonsverheerlijkingen en we de discussie dus direct verleggen van de objectieve inhoud naar de suggestieve poppetjes. Nieuw leiderschap is altijd een mooie belofte maar zolang we in Nederland een volledig ander bestuurlijk stelsel hebben dan in Amerika is het gewoon gelul van domme journalisten die nog altijd geen duiding kunnen geven in de coalitievorming. Hebben we al uitzicht op een nieuwe regering of blijft een gevallen kabinet de dienst uitmaken? Waar was dat eerdere kabinet eigenlijk over gevallen?
Het fenomeen van een objectief bewijsbaar gegeven zoals notulen bleek een struikelblok te zijn want tussen de bestuurlijke en politieke besluitvorming zit nog een verschil. Tot op heden heb ik nog geen één journalist kunnen betrappen op een duiding tussen dualisme van ons politieke stelsel versus het Amerikaanse systeem, het verschil is niet zo groot omdat beiden dezelfde oorsprong hebben alleen een andere invulling in uitvoer kennen want de jury van gelijken of gelijkgestelden kent een andere beoordeling van de bewijslast. Heel simpel gezegd gaat het om het Juvenalis dilemma alleen vrees ik dat vraagstelling van Cicero de meeste lezers boven de pet gaat.
Ewoud, ik gebruik Trump alleen als een bekend (en vooral grappig) voorbeeld, omdat hij steeds tegenstanders en concurrenten van fake news beticht, terwijl hij in het Westen kampioen fake news is via @realDonaldTrump en zijn directe onbezonnen uitspraken.
Let op, nieuws omvat alle informatie van een zeker algemeen belang die tot dusver aan publieke waarneming was onttrokken. Betreffende mediawijsheid aangaande factcheckers van onderzoeksjournalisten ligt er nog een drempel doordat de WOB telkens willens en wetens gefrustreerd wordt waardoor beschuldigingen van nepnieuws me niet onredelijk lijken. Strategie (Rutte doctrine?) hierin is dat je de leugen in chocoladeletters op de voorpagina zet en acheraf de rectificatie op pagina 16 in kleine lettertjes doet want redactionele opiniërende journalistiek gaat niet om de waarheid maar om de kijkcijfers zoals dat politiek niet om de integriteit gaat maar om de stemmen.
Ewoud, Wat politici zeggen is op zich nieuws en kan als nieuws gebracht worden. Uitspraken hoeven niet waarheidsgetrouw te zijn. Dat laatste schrijven de journalisten er ook niet bij, want uitspraken zijn vaak moeizaam te verifiëren. Dat komt enerzijds door beroeps-WOBbers die boetes wilden innen, anderzijds door wat nu de Rutte doctrine heet. Dat was vroeger de oekaze Kok. Die maakte een einde aan de vrijheid (een aanwijzing uit 1972) van ambtenaren om rechtstreeks informatie en inzichten met volksvertegenwoordigers te delen. Ambtenaren mogen nog wel feiten verstrekken, maar door meningen tussen de feiten te zetten kunnen stukken en daarmee feiten weer achtergehouden worden (vanwege de oekaze Kok). Zie https://kennisopenbaarbestuur.nl/het-geheugen-van-bzk/de-ambtenaar/tijdlijn-de-ambtenaar-1/1992-1999/1998-oekaze-kok/. Vergelijkbare regels zijn er ook bij gemeenten en allerlei publieke organen. Bij veel bedrijven is het nog veel strenger, met boetebedingen en ontslag. En intussen is Nederland weer net zo corrupt geworden als in de jaren 40-50 ondanks de moderne mogelijkheden van informatie-uitwisseling.