KPN Qwest en het Amerikaanse Metro Fiber Networks zijn de laatste in een lange rij carriers die in financiële nood zijn geraakt. Grootschalige investeringen in een veelvoud aan activiteiten heeft geleid tot een loodzware schuldenlast. Selectief investeren zou een betere optie geweest zijn.
"De meeste carriers hebben teveel geld gestoken in teveel activiteiten tegelijkertijd. Dat breekt ze nu op", stelt Jef Heyse, directeur Benelux bij Telia. Er is geïnvesteerd in netwerkverbindingen, in computerruimtes, in stadsringen. Deze voorzieningen zijn vaak dubbel uitgevoerd. Bijna alle carriers maken bijvoorbeeld het rondje Londen, Amsterdam, Frankfurt en Parijs en bieden in dezelfde Europese steden computerruimte aan. Dit heeft geleid tot veel overcapaciteit.
Om de tegenvallende vraag naar netwerkcapaciteit en computerruimtes te compenseren hebben carriers voor veel geld verkoopafdelingen opgezet om de bedrijvenmarkt zelf te bedienen. "Zij hebben hiermee de fout gemaakt om met lokale telecompartijen te willen concurreren, terwijl die al een klantenkring hadden opgebouwd", vervolgt Heyse.
Opkopen
Telia heeft door laat en selectief opkopen een internationaal carriernetwerk weten op te bouwen. Daarnaast kan het terugvallen op zijn telecomactiviteiten in thuisland Zweden. Begin dit jaar kocht het een deel van het Britse netwerk van het failliete 360 Networks. Het zegt nu al een aantal glasvezelparen uit deze verbindingen verkocht te hebben aan het in Engeland opererende telecombedrijf Telewest.
Telia zegt geïnteresseerd te zijn in netwerkonderdelen van concurrenten als KPN Qwest en Metromedia Fiber Networks, een Amerikaans telecombedrijf dat begin deze week surseance van betaling heeft aangevraagd. Naast internationale verbindingen met Europese en Amerikaanse steden bezit MFN stadsringen in Amsterdam, Utrecht en Rotterdam. Daarnaast heeft het een datacentrum bij Schiphol.
"Wij zijn geïnteresseerd in bezittingen van dit soort bedrijven als deze passen in onze strategie", zegt Heyse. De stadsring in Utrecht acht hij niet interessant, omdat Telia hooguit één of twee stadsringen in steden in middelgrote landen in handen wil hebben. Meer stadsringen zou tot te hoge kosten leiden. In Nederland bezit het concern geen stadsring. Het werkt via pop’s (points of presents), waar het internationale netwerkcapaciteit aanbiedt aan telecombedrijven die een lokaal glasvezelnetwerk uitbaten. In grotere Europese landen als Engeland en Duitsland kiest het voor zo’n twintig pop-locaties om zoveel mogelijk lokale telecompartijen aan te sluiten.
Over MFN zegt Heyse dat het concern te hoog in de waardeketen wilde gaan zitten. MFN, dat begon met de verkoop van netwerkcapaciteit, kocht eind jaren negentig netwerkdienstverlener Sitesmith en hosting-specialist Abovenet op. MFN Nederland was niet bereikbaar voor commentaar.
Sytse van der Schaaf
