Leren van Dafne Schippers bij ‘Two speed IT’

Afgelopen nacht om 3.30 uur rende Dafne Schippers haar voorlaatste wedstrijd van de Olympische Spelen in het Braziliaanse Rio: de finale van de tweehonderd meter. Alleen de estafette rest nog. We hoopten zo dat er een gouden medaille in zat voor haar. Na al dat harde trainen en met dat bijzondere talent, moest dat mogelijk zijn. Het bleek uiteindelijk zilver te worden. Voor haar een teleurstelling. Voor ons leerzaam om te kijken wat we kunnen leren van de sportwereld. Bijvoorbeeld als het gaat om de inrichting van de it-afdeling.

Vrijwel iedere it-afdeling waar ik mee praat, bevindt zich in een spagaat. Enerzijds moeten zij de systems of record (erp, financiële systemen et cetera) beheren en stap voor stap naar een hoger plan brengen, anderzijds moeten zij snel inspelen op de wensen van de business met apps en wat dies meer zij. Ze kijken allemaal met interesse naar ’two speed it’, ook wel bimodel it genoemd. Dat wil zeggen dat je twee it-organisaties optuigt. De ene gericht op het beheren en geleidelijk aanpassen van de legacy-omgeving, de andere gericht op snelheid en flexibiliteit. Ze vragen zich allemaal af: hoe kan ik die twee ‘snelheden’ verenigen in één organisatie? En hoe stuur ik dat aan?

Faciliteiten bundelen

Natuurlijk, Agile-softwareontwikkeling en de watervalmethode lijken in vrijwel niets op elkaar. De gedachte is logisch dat het nauwelijks waarde toevoegt om ze nauw te laten samenwerken. Toch ben ik het daar niet mee eens. Kijk eens rond op Papendal of een van de andere trainingscentra van de Nederlandse sportbonden. Deze centra bundelen alle faciliteiten die topsporters nodig hebben: trainingslocaties, gezonde voeding die kan worden afgestemd op de behoefte van verschillende sporters, kleding, artsen en fysiotherapeuten en last but not least kruisbestuiving tussen verschillende disciplines.

Nu denk ik niet dat Dafne Schippers dagelijks traint met marathonloopsters Lornah Kiplagat en Hilda Kibet, maar zij maken wel gebruik van dezelfde faciliteiten. Bovendien zijn er buiten de trainingen die specifiek zijn voor de sprint en de marathon ook trainingen die beiden doen, zoals intervaltraining. Door regelmatig samen op te trekken, faciliteiten te delen en ideeën uit te wisselen, maken ze elkaar sterker. Dat zie je bijvoorbeeld in het schaatsen ook, waar stayer Sven Kramer en sprinter Jan Smeekens in hetzelfde team trainen.

Dit kan bij de aansturing van two speed it-teams ook. Je hoort vaak dat teams die verantwoordelijk zijn voor onderhoud aan legacy-applicaties zich achtergesteld voelen bij de Agile-teams, maar dat is natuurlijk onzin. Het is gewoon een andere discipline, net zoals sprint en marathon dat zijn. Een discipline die eigen behoeften heeft, maar die ook gebruik kan maken van gezamenlijke faciliteiten.

Ontdekken waar je goed in bent

Juist door twee teams gezamenlijk aan te sturen creëer je voor medewerkers de mogelijkheid om te ontdekken waar je goed in bent. Dafne Schippers was van oorsprong zevenkampster. Zij ontdekte dat ze bij de loopnummers heel snel kon accelereren, ging meer op haar start trainen en zie de ontwikkeling die ze nu doormaakt. Zo is het bij it-ontwikkelaars ook. De één zal zich meer thuis voelen bij de watervalmethode, de ander bij Agile. Een deel is aangeboren, dat zit nu eenmaal in je karakter. Maar training doet ook veel, kijk maar hoe belangrijk het is om ervaring op te bouwen.

Juist door teams te laten samenwerken ontdekken medewerkers waar hun kracht ligt. En soms ontdekken hun leidinggevenden dat. Dafne Schippers had zelf namelijk helemaal niet het idee dat ze zo’n goede sprintster was, zulke snelle tijden liep zij aanvankelijk niet op de honderd meter. Het was haar trainer die analyseerde dat er niemand was die in het tweede deel van de race zo goed kon dooraccelereren. Hij liet haar vervolgens meer trainen op de start, waardoor ze zich sterk ontwikkelde als sprinter.

Rekening houden met specifieke eisen

Cio’s en it-managers die kiezen voor het two speed it-model moeten niet alleen bij de indeling van teams, maar ook in hun leverancierskeus rekening houden met de specifieke eisen van de beide disciplines. Vrijwel alle vendors van systems of record tuigen nu teams op die apps ontwikkelen voor klanten. De verleiding is groot om met deze bekende partijen in zee te gaan. De vraag is echter of zij niet te ver van hun oorspronkelijke kracht verwijderd raken en of een nieuw type it-dienstverlening niet beter geleverd kan worden door een nieuw type bedrijf, met andere werkwijzen en een andere cultuur. 

Dat antwoord is niet een, twee, drie te geven, want net als dat medewerkers in deze nieuwe wereld moeten ontdekken waar hun kracht ligt, zullen ook leveranciers op zoek moeten naar hun dna. Zij kunnen net zo goed de switch maken, en zij kunnen ook net zo goed beide expertises verenigen in hun organisatie. Het gaat er uiteindelijk niet om of een leverancier een hippe start-up is of een al langer bestaand bedrijf, het gaat erom of de cultuur aansluit bij het type project wat je bij hen wilt neerleggen.

Ik geniet enorm van de Olympische Spelen en kijk dan niet alleen door mijn sportbril, maar ook door de businessbril. Want er is zoveel wat wij van de sport kunnen leren.

Hans Luijendijk, managing partner Qhuba CIO Advisory