Fezi Khaleghi Yazdi verdwijnt per 1 september uit de dagelijkse leiding van Triple P. Deze 45-jarige ondernemer van Iraanse afkomst geeft dan zijn algemeen directeurschap op. Zijn vertrek komt als een donderslag bij heldere hemel. Over de reden van zijn vertrek hoeft niet lang te worden gespeculeerd. Amper anderhalf jaar nadat via de Amerikaanse schermenbeurs Nasdaq ongeveer 90 miljoen gulden was opgehaald, snakt Triple P opnieuw naar kapitaal.
De persoon Khaleghi Yazdi vormt het struikelblok. Keer op keer deed de hts-ingenieur veel te optimistische voorspellingen over de ontwikkeling van zijn onderneming. Nog maar een jaar geleden zei hij binnen drie jaar de omzet te willen verdrievoudigen tot 1 miljard gulden. Sindsdien is de omzet echter gedaald in plaats van gestegen, in het eerste kwartaal van dit jaar zelfs met 15 procent.
Erg veel vertrouwen heeft Khaleghi bankiers en andere mogelijke financiers niet kunnen inboezemen. Opvallend is dat Triple P zelfs moeite heeft voor 10 miljoen dollar aan kapitaal aan te trekken, terwijl financieringen voor gezonde IT-bedrijven momenteel heel gemakkelijk zijn rond te krijgen. Dat versterkt de indruk dat Khaleghi werkelijk geen andere keuze had dan op te stappen.
Nieuwe topman
Nederlandse banken hebben nooit in de rij gestaan om Triple P te financieren. Khaleghi’s HCS-verleden bleek geen aanbeveling. Nooit kon hij ook een solide balans laten zien. Khaleghi is typisch een man van enorme ambities, grootse strategieën en geweldige plannen. Als het op uitvoering aankomt, dan wordt ‘zijn verhaal’ moeilijker. Nederlandse bankiers zien daarentegen liever een goede ’track record’, compleet met een mooi financieel plaatje dat ook de accountant aanspreekt.
Vandaar dat Khaleghi bij de banken nooit meer dan een kort kredietje of een voorraadfinancierinkje heeft kunnen lospeuteren. Voor de beursgang op de Nasdaq waren de ING Bank en Alpinvest met belangen van 5 procent de enige ‘outside’ aandeelhouders van betekenis. Te hopen valt dat Triple na diens vertrek wel het vertrouwen van de geldschieters krijgt. De nieuwe topman Jan Willem Baud moet daar voor zorgen. Lukt het niet dan is het raadzaam zo snel mogelijk het concern of delen daarvan te verkopen aan de meest biedende, zeggen ingewijden. Want een zwakke financiering schaadt het vertrouwen in de markt. Zeker op gebied van netwerken kijken klanten naar continuïteit.
Niemandsland
Khaleghi’s vertrek zal bij Triple P voorlopig nog meer verwarring teweeg brengen, want hij is het hart en de ziel van de onderneming. Hij zette de onderneming op, bepaalde vrijwel in zijn eentje de strategie en was duidelijk het gezicht naar buiten. Khaleghi mag dan bekend staan als een moeilijke man om mee te werken, hij stampte toch een onderneming uit de grond die zeker op gebied van netwerken en diensten respect afdwingt bij de concurrentie.
Ondernemingen die sterk rond een persoon zijn opgebouwd en een hiërarchische structuur kennen, plegen na het vertrek van de oprichter in een soort niemandsland terecht te komen. Dat geldt zeker als de taken in een organisatie niet scherp zijn afgebakend. Khaleghi is typisch een man die het liefst alles zelf beslist. Hij is er niet dol op met anderen te overleggen of naar anderen te luisteren. Dat kan goed gaan zoals Risseeuw bij Getronics laat zien, maar het kan ook verkeerd lopen.
Khaleghi is zeer ambitieus. Zijn vertrek zal hem dan ook pijn hebben gedaan. Als hij zeilt, moet hij ook meteen bij de besten behoren. Dat lukt hem overigens goed, want in zijn prachtige zeilboot van de Drakenklasse steekt hij velen de loef af. Als hij kunst verzamelt, heeft hij ook meteen de duurste doeken aan de wand. In zijn kantoor te Vianen wel te verstaan, want zijn Nederlandse vrouw vindt Fezi’s collectie te modern voor hun in Jugendstil ingerichte Blaricumse landhuis vol glas in lood. Dit prachtig gerestaureerde vrijstaande landhuis lijkt van binnen op het beroemde Tuschinski theater in de Amsterdamse Reguliersbreestraat. Alleen de organist ontbreekt. Nu Khaleghi zich uit de dagelijkse leiding terugtrekt, zal hij ook meer tijd hebben voor zijn paarden en twee kinderen.
Kunstliefhebber
Als kunstliefhebber heeft hij een voorkeur voor het surrealisme. Een parallel met zijn zakelijke instelling is snel getrokken, want Khaleghi heeft altijd grote dromen gehad. Hij droomde ervan HCS uit te bouwen tot een wereldspeler van formaat. En Triple P zou een Euro-Amerikaans automatiseringsconcern moeten worden met een groot marktaandeel in merkonafhankelijke computerdienstverlening en in geselecteerde niches van de Amerikaanse markt.
Het in 1994 overgenomen MAI Europa zou voor Khaleghi de internationale springplank worden. Het bleek een miskoop. MAI Europa moest de groei van Triple P op gebied van standaard-software versnellen. Maar Khaleghi vergat dat er twee dingen nodig zijn om zo’n aankoop tot een succes te maken: ervaren management dat veranderingen kan doorvoeren en ruime geldmiddelen.
Beide zaken ontbreken bij Triple P. Khaleghi’s zwakke punt is zijn geringe interesse in operationele zaken. De hts-er geeft dat ook grif toe. Hij laat zich graag voorstaan op zijn strategisch inzicht, maar een goede strategie is slechts het halve werk. Bovendien zijn er bureaus waar je een complete strategieschets kan kopen. Veel te laat heeft Khaleghi ingezien dat zijn operationele management onder de maat was.
De laatste jaren heeft hij wel enkele ervaren managers binnengehaald, maar niet het type vechtersbaas dat snel en doortastend veranderingen kan doorvoeren. De meesten kwamen van Digital, Philips en IBM, allemaal gevestigde organisaties met een redelijk vaste markt. Een topmanager als Van Leusden die overigens al weer weg is bij Triple P, werkte in een grote organisatie (IBM) onder de veilige paraplu van het hoofdkantoor in Amerika. Zo iemand is gewend dat de marketing en productstrategie al voor 90 procent zijn ingevuld, terwijl de grote klanten al op concernniveau zijn binnengehaald. Zijn kracht ligt in puur uitvoerende taken, niet in het zelf zoeken van nieuwe kansen, producten en markten.
Koorddanser
Verder onderschatte Khaleghi de investeringen die nodig zijn om software ‘up to date’ te houden. En geld is altijd een probleem bij Triple P geweest. Financieel heeft Khaleghi Yazdi zijn hele loopbaan als een soort koorddanser moeten opereren. Zijn eerste avontuur was HCS Technology. Daaraan wordt hij liever niet herinnerd. Telkens wanneer hij weer ergens als grondlegger van dit ter ziele gegane concern wordt vermeld, knapt er iets in hem. Moet ik mijn hele leven daar mee worden achtervolgd?, zo vraagt hij zich dan af.
Het valt voor Khaleghi te hopen dat ‘het hoofdstuk Triple P’ daar niet aan wordt toegevoegd. Want zijn Triple P staat er nogal kwetsbaar voor, zeker sinds vorige week dinsdag het aandeel van de officiële Nasdaq-markt is geschopt vanwege het negatieve eigen vermogen.
Het zou onjuist zijn Khaleghi de ondergang van het met veel blufpoker opgezette HCS te verwijten. Hij was al lang weg toen HCS failliet ging. Oorzaak voor zijn vertrek was een ruzie met de financier drs. J.J. Kuijten die door hem zelf was binnengehaald.
Toen Khaleghi in 1989 Triple P begon, deed hij dat bewust zonder een krachtige financiële rechterhand. Misschien is dat toch een fout geweest.