Systeemintegratie

Wat is dat?

Een definitie van systeemintegratie kan vanuit twee gezichtspunten worden benaderd: een technische en een bedrijfsmatige. Laten we met de eerste beginnen. Systeemintegratie is het bij elkaar brengen van diverse componenten/subsystemen in een systeem om ervoor te zorgen dat alle subsystemen met elkaar functioneren als een systeem. Op het vlak van informatietechnologie is systeemintegratie het proces dat verschillende computersystemen en softwareapplicaties fysiek of functioneel aan elkaar koppelt.

Het kan nog verder gaan door alle faciliteiten binnen een organisatie in een systeem onder te brengen. Denk dan aan koppeling van systemen voor telefonie, video, geluid, beveiliging en datanetwerken. Hier wagen de meeste organisaties zich nog niet aan.

De bedrijfsmatige kijk op systeemintegratie klinkt veel simpeler: de juiste mensen moeten op het juiste moment kunnen beschikken over de juiste informatie die nodig is om hun werk te doen. Dit is organisatieoverstijgend, omdat meer en meer binnen de keten (geautomatiseerd) wordt samengewerkt. Daarbij willen de gebruikers liefst van doen hebben met één intuïtief bruikbaar systeem. Ze willen zo weinig mogelijk klikken of schakelen tussen applicaties om hun taken te vervullen.

Welke trends zijn er?

• Organisaties vragen niet meer om apparatuur, maar om oplossingen voor verbetering van hun bedrijfsprocessen.
• De ‘internetaandelenhandel' spatte na 2000 uiteen, maar het belang van internet voor de bedrijfsvoering is alleen maar toegenomen. Enerzijds als technologie om binnen de keten samen te werken, anderzijds als extra verkoopkanaal. De frontend van applicaties verandert daardoor drastisch en dit heeft een groot effect op de achterliggende systemen. Hoe mooier en simpeler de voorkant, hoe lastiger de achterkant is in te richten.
• De hang naar een services oriented architecture dwingt system integrators geautomatiseerde systemen zo in te richten dat een dienstenportfolio het uitgangspunt is en de onderliggende infrastructuur (hardware en software) zich daar naar richt.
  l De ict-dienstverlening moet goedkoper en beter. Outsourcing speelt hier ook een rol.
• Ict moet een nutsvoorziening zijn binnen een organisatie.
• Het energieverbruik van geautomatiseerde systemen moet omlaag. Tegelijkertijd is ict in te zetten om de totale energieconsumptie van een organisatie naar beneden te brengen.
• Open source software speelt tegenwoordig een rol van betekenis.

Welke oplossingen zijn er?

• System integrators hebben tal van modellen ontwikkeld om doelstellingen als kosteneffectief, efficiënt, herhaalbaar, tijdig en veilig te bereiken. Sogeti heeft bijvoorbeeld InFrame ontwikkeld als methode om infrastructuurprojecten gestructureerd aan te pakken. Capgemini hanteert het Integrated Architectuur Framework. Andere dienstverleners, zoals Ordina, IBM, HP en BT leggen net iets andere nuances, maar het streven is gelijk: een holistische aanpak.
• Meer nadruk op de wensen die binnen de klantorganisatie leven; de business moet bepalen welke diensten er nodig zijn. De ict-organisatie moet kunnen aangeven wat de gevolgen (kosten, time to market, training en dergelijke) van bepaalde keuzes zijn. System integrators moeten handreikingen kunnen geven.
• De toegenomen belangstelling voor de relatie tussen de onderliggende infrastructuur en de diensten die daarop kunnen worden geleverd, heeft onlangs een methodiek gevonden in DYA|Infrastructuur van Sogeti. DYA staat voor Dynamische Architectuur.
• Er is meer aandacht voor de bekabeling van datacenters. Juiste bekabeling (3 procent van de inrichtingskosten van een datacenter) kan zorgen voor 30 procent energiebesparing.
• Door de toegenomen complexiteit van producten is het haast ondoenlijk alle kennis in huis te hebben (als er al zoveel kundige personeelsleden voorhanden zijn). Diepgaande kennis over producten (hard- en software) zit bij de leveranciers. De afgelopen jaren hebben system integrators (en leveranciers) flink geïnvesteerd in strategische samenwerkingsverbanden.
• Bij outsourcing-contracten eisen opdrachtgevers dat meerdere partijen (normaal gesproken concurrenten van elkaar) met elkaar samenwerken. System integrators weerstaan de neiging om zo'n coöperatie dicht te timmeren met juridische contracten en richten hun energie op het versterken van een onderlinge vertrouwensband. Dit is tot nu toe overigens nog een verkenningstocht.