Sociaal netwerken op internet dankzij de theorie van Milgram

De Amerikaanse Yale-professor psychologie Stanley Milgram concludeerde na onderzoek in 1967 dat iedereen slechts zes stappen verwijderd is van ieder ander persoon ter wereld. Met de komst van internet werd deze theorie nog makkelijker te verwezenlijken en digitale netwerksites schoten als paddestoelen uit de grond.

Veel van dit soort sites richten zich op personen met gedeelde interesses, zoals Friendzy of Tribe.net. De grootste en meest succesvolle netwerksite is het op relaties gerichte Friendster.com, met drie miljoen leden. Voor professionele, zakelijke netwerken zijn er netwerksites zoals Ryze, Orkut en Linked In. De laatste liet vorige week weten zijn miljoenste lid te hebben verwelkomd en is daarmee de grootste van de drie. Uit onderzoek van onder meer Forbes, PC Magazine en Intelligent Enterprise blijkt dat Linked In ook de meest zakelijk bruikbare, en best beveiligde netwerkdienst is omdat zij geen mailadressen of andere contactinformatie laat zien. Dat is de reden waarom ceo’s van veel grote ondernemingen zijn aangesloten. Daarnaast is Linked In meer gericht op technologie en trekt Ryze meer marketingachtige gebruikers aan, volgens de Oakland Tribune.

Hoogwaardige contacten

In tegenstelling tot Orkut, waarbij je je alleen op uitnodiging van een ander lid kunt aansluiten, kun je bij Ryze en Linked In gewoon lid worden en starten met de bouw van je netwerk. Het idee achter het netwerk is afgeleid van de theorie van Milgram. Via verschillende stappen kun je in contact komen met mensen die je niet direct kent, maar wel weer kennissen zijn van jouw kennissen, of zelfs kennissen van de kennissen van jouw kennissen.

Linked In.com: de feiten

Gebruikers accepteren 83 procent van de contactaanvragen;
De meeste leden zijn tussen de 30 en 55 jaar oud;
Vanaf augustus zijn er één miljoen leden;
Veertig miljoen contacten in het netwerk;
Actief in meer dan 80 landen;
97 procent van de gebruikers zijn lid geworden op uitnodiging van bestaande leden;
25 procent van de gebruikers zoekt een baan;
25 procent bestaat uit managers op zoek naar personeel;
-30 procent van de leden gebruikt het voor verkoop- en bedrijfsdoelen;
Europa kent meer dan 200.000 geregistreerde gebruikers;
Azië heeft er 150.000;
Het dichtsbevolkte Linked In-gebied is de San Fransisco Bay Area waar 15 procent van de gebruikers woont.

n het Amerikaans wordt dit principe ook wel foaf genoemd, ‘friend of a friend’. Het doel is om alleen hoogwaardige contacten te krijgen, omdat je alleen mensen toevoegt die waardevol zijn en die je vertrouwt. Contactverzoeken moeten van beide kanten worden goedgekeurd, waardoor de contacten up-to-date en hoogwaardig zijn. Een punt voor verbetering zou zijn dat het mogelijk is om de waarde van contacten te specificeren. Er zijn natuurlijk verschillende gradaties in vrienden, kennissen en contacten. Voor anderen zou het handig zijn om te zien hoeveel waarde een bepaald contact heeft.

Validatie

Linked In heeft een database met meer dan veertig miljoen connecties. Daarin kan worden gezocht op locatie, industrie, bedrijven, functietitel en profiel. Zoek je een baan, een medewerker of misschien alleen expertise en kennis? Dan is het mogelijk om een contactverzoek te sturen. Deze wordt dan via een ketting van kennissen doorgestuurd (of niet). Dit verzekert je van serieuze contactverzoeken, hoewel het altijd de vraag is of het verzoek door de ketting komt als deze langer is dan drie personen. De middelste persoon kent in dat geval namelijk noch zender, noch ontvanger en kan besluiten niets met het verzoek te doen. De technieken die worden gebruikt voor het doorsturen van e-mails zijn basaal bij Linked In. Seth Grimes van Intelligent Enterprise pleit voor een validatie van gebruikers op het gebied van reputatie en autoriteit. Johathan Becher van Pilot Software is dat met hem eens: “Er zijn veel ideeën over netwerkstroomanalyse en website-analyse die hier bruikbaar zijn.”
Feit blijft dat er veel gebruikers zijn en dat de kritieken op de site lovend zijn. Volgens cijfers van Linked In zelf meldt zich iedere zes seconden tijdens kantoortijden een nieuwe gebruiker aan. Er zijn tot nu toe meer dan tien miljoen zoekvragen uitgevoerd en meer dan tweehonderdduizend keer mensen aan elkaar voorgesteld.

Betaalde dienst

Linked In werd in december 2002 in Mountain View, Californië opgericht door Reid Hoffman samen met Konstantin Guericke, Eric Ly, Jean Luc Vaillant en Allen Blue. In mei 2003 werd de website gelanceerd. De oprichters waren voor de oprichting van Linked In allemaal bezig geweest met het bouwen van online gemeenschappen in de jaren negentig, maar realiseerden zicht dat er een gat was op het gebied van bedrijfscontacten. “Er was geen balans tussen de mensen die een baan zochten en bedrijven die mensen zochten of tussen de mensen met geld en diegenen die investeerders zochten”, aldus Guericke in Forbes Magazine.
In november vorig jaar vond Linked In een investeerder in Sequoia Capital en haalde 4,7 miljoen dollar op. Hoewel de dienst nu nog gratis is (nog steeds een bèta-versie), zijn er plannen om een deel betaald te maken. “Ik twijfel er niet aan dat 90 procent van de mensen graag betaalt voor een contact dat ze anders niet zouden kunnen krijgen”, aldus Guericke tegen CNN. Toch is David Coursey van nieuwsdienst eWeek daar niet zo zeker van. “Waarom zou je betalen om geïntroduceerd te worden aan iemand die een vriend van je, of een vriend van die vriend toch al kent?” De betaalde dienst had in juni van dit jaar ingevoerd moeten worden, maar is vooralsnog even uitgesteld. Niet afgesteld.< BR>