Tv-maker Vizio is betrapt op het tracken van kijkgedrag. Eigenlijk niets nieuws. Dit is de discussiestelling die Computable-lezers vandaag krijgen voorgelegd.
De Amerikaanse tv-producent Vizio is in de Verenigde Staten gepakt op het ongevraagd (dus zonder goedkeuring) volgen van wat en wanneer zijn klanten zoal kijken op hun televisies. Tussen februari 2014 en maart 2016 zijn zo de voorkeuren van zo’n 11 miljoen Amerikaanse huishoudens in kaart gebracht. Vervolgens heeft het die interessante gebruikersdata doorverkocht aan adverteerders.
Terwijl Vizio nu een schikking heeft getroffen en daarbij een boete van 2,2 miljoen dollar heeft betaald, is de privacy-mining van smart-tv’s eigenlijk niets nieuws. Eerder zijn al fabrikanten als LG en Samsung negatief over dit onderwerp in het nieuws gekomen. Ook Microsofts initiële plannen voor spraak- en bewegingssensor Kinect hebben veel privacyweerstand opgeroepen. Toegegeven, de meeste bedrijven gaan niet zo ver als Vizio is gegaan, maar dat is een nuance. De meeste smart tv’s bekijken wat hun kijkers kijken, om die gebruikers uiteindelijk – direct of indirect – gerichte(re) ads voor te kunnen schotelen. Wat vind jij?
Samsung geeft zelf aan dat je bepaalde gesprekken maar beter niet voor je smart TV moet houden want daar kan worden meegeluisterd. Wat dat betreft ben je als consument ook wel behoorlijk dom bezig om een apparaat in huis te halen wat 24/7 een camera en microfoon actief kan hebben. Er zijn tegenwoordig ook op afstand bestuurbare stopcontacten dus hoef je niet perse er de stekker uit te trekken. Dat bespaart ook nog eens stroom overigens want standby apparaten lusten soms ook nog wel watt.
Niet voor niets dat bij de meeste smartphones je de accu er niet uit kan halen en hij dus altijd vanaf een afstand geactiveerd kan worden.
Samsung luister je af, TP Vision (Philips) gaat je gepersonaliseerde advertenties tonen: ook bij tv’s kun je je privacy blijkbaar vergeten.
Smart tv’s zijn een ramp, zelfs zonder spionagesoftware. Er komen vele modellen per jaar op de markt, en het onderhouden van de software is iets wat geen prioriteit heeft bij de fabrikant. Het is dus een kwestie van tijd totdat de software kwetsbaar is voor aanvallen en dat YouTube en Netflix het niet meer doen omdat de ingebakken protocollen verouderd zijn. Elke tv heeft een smart deel, maar dat is wel het sluitstuk van de begroting. Het mag niks kosten, en het is qua hardware dan ook niks. De processor is vaak niet in staat om de simpelste video’s zonder schokken weer te geven.
Een tv gaat met gemak 10 jaar mee, maar de software van een smart tv gaat nog geen 3 jaar mee. En eigenlijk moet je na een jaar de software al niet meer gebruiken vanwege de veiligheid. Je hebt dus eigenlijk 9 jaar lang een domme tv.
Een domme tv is geen straf, dat is een zegen! Een simpele tv, die prachtige beelden laat zien en verder niet, is alles wat je nodig hebt in een tv. Wil je meer dan tv uitzendingen kijken, koop dan een losse mediaspeler.
Ben je niet bang om zelf wat te knutselen, en wil je volledige controle hebben, koop dan een Raspberry Pi en zet daar Kodi op. Wil je het gemak van Apple, ga dan voor een Apple TV 4. Zit je in het Google ecosysteem, koop dan een Nvidia Shield Android TV (zeer capabele speler) of een ChromeCast (simpel, is afhankelijk van telefoon / tablet).
Waar je voor kiest, dat maakt niet uit, maar gebruik het smart deel van je tv niet. Voer je wifi wachtwoord niet in en sluit geen ethernetkabel aan. Alleen zo blijf je verschoond van lekken, irritaties en spionage.