Als het klopt dat IT’ers voor alles leren exact en ook logisch te denken, dan klopt die stelling in het geval van Sander Gerritsen als een bus. Gevraagd naar wanneer hij begon bij Cap Gemini, zegt de consultant tele-informatica: ‘Op 2 maart 1998.’ Geen speld tussen te krijgen.
Gerritsen koos na zijn studie informatica aan de Universiteit Twente voor Cap Gemini vanwege het enorme aantal interne opleidingen. ‘In dit vak kun je niet stilstaan, je moet doorleren. En als een werkgever daartoe de mogelijkheden biedt, is dat natuurlijk wel zo aantrekkelijk. Een ander voordeel is dat ik weliswaar voor Cap Gemini werk, maar steeds bij andere bedrijven kom. Zo krijg ik een heel goed beeld van hoe de wereld er op IT-gebied in Nederland uitziet.’
De overgang van universiteit naar een vaste werkkring viel Gerritsen de eerste dagen rauw op het dak. ‘Je weet amper wat je kunt verwachten en wordt ineens bedolven onder de informatie. Hoe de salaris-administratie is geregeld, de lease-administratie, je wordt aan collega’s voorgesteld, afdelingen rondgeleid, kortom een complete overkill aan info. Maar gelukkig wende het snel. Ik leerde al gauw een aantal mensen van mijn leeftijd kennen en met de meesten ga ik nog steeds om. Dat schept binnen zo’n organisatie toch een bijzondere band. Heel prettig ook vond ik de cursus persoonlijke vaardigheden die iedere nieuwkomer moet volgen. Daarin leer je onder meer hoe je moet omgaan met kritiek, hoe je een gesprek opbouwt en dat je bijvoorbeeld nooit toezeggingen moet doen die je niet kunt waarmaken. Veel klanten proberen je te verleiden ook nog even dit of dat te doen. Dat kan eventueel wel, maar de klant moet weten dat daar een prijskaartje aan hangt.’
Vrijheid
Nadat hij de eerste tijd bij Cap Gemini had doorgebracht als programmeur, is Gerritsen inmiddels opgeklommen tot teamleider. Waar hij precies zal eindigen, weet hij nog niet. ‘Ik denk aan een combinatie van technology consultancy en projectmanagement. Het prettige aan ons bedrijf is dat je daarin redelijk veel vrijheid hebt. Men zegt hier dat je ‘master of your own destiny’ bent en ik geloof dat. Op voorwaarde dat je het kunt onderbouwen, mag je welke cursus dan ook volgen. Dat geeft je de mogelijkheid om, in overleg met je persoonlijk manager, je eigen carrière te sturen.’
Dat hij, ondanks zijn in feite kersverse bul, nog allerlei cursussen nodig heeft, vindt Gerritsen logisch. ‘Ten eerste is een opleiding aan de universiteit vrij theoretisch. Daarnaast gaat de vernieuwing in dit vak zo snel, dat je wel moet blijven studeren om niet achterop te raken. Wat ik op de universiteit in elk geval heb geleerd, is analytisch denken. En dat komt me hier nog elke dag van pas.’