In 1839 reed in Nederland de eerste trein. Met de zinderende snelheid van 40 kilometer per uur rijdt de legendarische locomotief genaamd De Arend over de ijzeren spoorweg van Amsterdam naar Haarlem. Vele malen sneller dan de trekschuit. De jaren erna begint Nederland aan een inhaalslag. België is dan al veel verder gevorderd met hun spoorwegnet. Zij hebben al plannen om een lijn te trekken van de Antwerpse havens naar Duitsland. Nederland moet om economische redenen pareren.
Maar het Nederlandse volk ageert. Ze zien het niet zo zitten met al die kilometers rails door hun landerijen, steden en bossen. Boeren vrezen dat hun geliefde koeien zullen schrikken bij het passeren van de denderende treinen en dat zij daardoor zure melk zullen geven. Mensen vrezen dat ze door de hoge snelheid geen adem meer kunnen halen en dat het lawaai van de metalen wielen en de snerpende fluit de hersens kan beschadigen. En dan praten we nog niet eens over de kritiek dat de koude rukwind die een passerende trein creëert slecht is voor mens en dier.
Nu komen deze kritieken over als ietwat geestig. Toen waren ze heel serieus. Nu weten we wel beter. Het excuus dat we nu voor deze dwarsliggers kunnen bedenken, is dat de kritiek ontstond vanwege gebrek aan kennis. Men kon gewoonweg de implicaties van al die nieuwe technologie niet overzien.
In de wereld van de informatietechnologie komt dit fenomeen regelmatig voor. Een nieuw idee, een nieuwe taal of een nieuwe technologie is nog amper geïntroduceerd, of de kritiek is al te lezen in de bladen. Achteraf zijn die kritieken soms net zo geestig als die voor de stoomlocomotief van meer dan 150 jaar geleden.
Een tijd geleden is men gaan nadenken over het samenvoegen van de service oriented architecture en het datawarehouse. Dit moest een synergetisch effect teweegbrengen. Beide systemen moesten hier de vruchten van kunnen plukken. Zelf heb ik daar ook een column aan gewijd. Wat was de kritiek: wie zat daar nu op te wachten? Dat heeft niemand nodig. Dit moest een bedenksel van consultants zijn om werk te creëren. In dit tijdperk, waarin iedereen de boeken van Dan Brown leest, zijn dit soort complottheorieën uiteraard te verwachten. Maar inmiddels heeft de samensmelting van de SOA en het datawarehouse al plaatsgevonden en zijn de voordelen voor organisaties glashelder.
In de datewarehouse-wereld praten we steeds vaker over realtime datawarehouses. De doelstelling bij deze categorie warehouses is om de gegevens, die in de productiesystemen ingevoerd worden, zo snel mogelijk voor de beslissers toegankelijk te maken, zodat zij hun analyses uit kunnen voeren. Niet elke gebruiker zit hier op te wachten. Wat is de kritiek: Wie heeft dat nu nodig? Die mensen kunnen toch prima leven met gegevens die een dag of een week oud zijn? Wat we nu doen is toch goed genoeg.
Er is altijd weerstand tegen vernieuwing. En telkens zijn er mensen die deze vernieuwingen willen tegenhouden met argumenten die klinken als: Het gaat toch prima nu? Waarom zouden we moeten veranderen? Wie zit daar nu op te wachten? Hier is geen toepassing voor.
Stilstand is werkelijk achteruitgang. Wees niet zoals de gouverneur genaamd van Stralen, die bij de eerste treinrit in 1839 niet met de inwijdingsrit van De Arend mee wilde, omdat hij bang was. Bestudeer nieuwe technologie en nieuwe ideeën objectief, en bekijk of de organisatie hiermee zichzelf kan verrijken. Daar is it toch eigenlijk voor.
Rick F. van der Lans
