Gedurende de zomer zijn wij voor een jaar naar een buitenwijk van Stockholm verhuisd op 18 kilometer van de stad. En nu moeten wij weer inbellen om te Internetten. Valt dat even tegen na bijna twee jaar een ‘altijd-aan’ kabelmodem gehad te hebben. Omdat er geen kabel in de buurt ligt en omdat ADSL voor de buitenwijken iedere maand weer een maand uitgesteld wordt, heb ik maar een satellietschotel van 80 cm op het dak gezet.
Zonder Internet-informatiepagina’s van anderen was het mij niet gelukt. Bij Internet via de satelliet werk je asymmetrisch, dat wil zeggen: je stuurt uitgaande berichten via een telefoonlijn met 56 kbps en je ontvangt met 250 kbps het antwoord na een paar seconden via de satelliet. Alleen als beide kanalen goed ingesteld, zijn werkt het. Na enige tijd draaide die oplossing, maar je moet bijna een raketgeleerde zijn om Internet via de satelliet aan de praat te krijgen. De raketkennis is niet nodig om de satelliet te lanceren, maar om de PC aan de praat te krijgen.
Internet over de satelliet is een interessante oplossing, omdat je gemiddeld tienmaal meer ontvangt, en die ontvangst gaat sneller. Voor echt grote bestanden, bijvoorbeeld een 600 MB Linux CD, kun je een download-opdracht geven om opgenomen te worden in de download-stroom. Je moet dan je PC aan laten staan, de telefoon kan uit, en op een zeker moment stroomt de bestand met 2000 kbps naar binnen.
Toch zint Internet via de satelliet mij niet. Het is niet alleen complex en duur, maar net als het kabelmodem, is het een gedeeld medium. Ergo, net als je iets wilt doen op Internet blijken de andere gebruikers ook actief te worden en is de download-capaciteit van 1.5Gbps van een satelliet een bottleneck. Www is dan synoniem voor wereldwijd wachten.
Niet dat Internet via de satelliet geen toekomst heeft. De helft van de bevolking in landen als USA, Canada, Duitsland, Frankrijk en ook Zweden, woont te ver van een kabel of DSL-aansluitpunt. Maar eigenlijk wil ik gewoon Internet over 100 Mbps Ethernet naar huis. Dat is honderd tot tweehonderd maal sneller; een praktisch onbeperkte bandbreedte. Dan komt TV binnen over die verbinding, gebruiken de kinderen Napster als een grote stereo en zal ook al het telefoonverkeer (spraak) er over gaan. Waarom? Bandbreedte moet toch veel geld kosten en Ethernet is toch technologie voor het lan op het kantoor? Kabel, ISDN en straks DSL zijn toch goed voor het aansluiten van huizen in de stad, en satelliet is toch ideaal voor het buitengebied?
Welnu, Ethernet is goedkoop. Een 100 Mbps kaart kost 35 gulden, een 1Gigabps Ethernet poort voor op de hoek van de straat kost al minder dan 2000 gulden en 10 Gigabps Ethernet om de wijk aan te sluiten is volgende jaar beschikbaar tot 100 km. Er wordt al over 40 Gbps en 100 Gbps gesproken, en dat terwijl 10 Gbps eigenlijk al voorbij de huidige technologischegrens ligt waarmee je IP-pakketten in en uit geheugenchips kunt blazen. In Zweden zijn al hele appartementsgebouwen met Internet over Ethernet uitgerust. Ook in Nederland is dat het geval, zoals op de campus van de Universiteit Twente en in diverse studentenflats elders in het land.
Iedere IT-dienstverlener dat ervaringen heeft met het uitrollen van Ethernet-netwerken in een kantooromgeving, kan eenvoudig de stad in gaan. Dit is bedreigend voor de gevestigde telefoon- en kabelmaatschappijen die bandbreedte nog duur verkopen. Naast kabel en DSL hoeft satelliet als derde concurrent niet bedreigend te zijn; het vierde alternatief: Internet over Ethernet in de stad, wordt dat wel. Mocht u 100 Mbps naar uw huis misschien te snel vinden, realiseert u zich dan dat velen in 1980 dachten dat een computer thuis alleen leuk was voor hobbyisten. Ging Moore’s Law al hard bij computers, de prijserosie van bandbreedte gaat nog harder.
Mijn wens van onbeperkte bandbreedte komt in vervulling. In ons huis is de CD-toren al verhuisd naar een MP3-file directory op de server-PC. Als iemand naar muziek luistert, gebeurt dat door een MP3-lijst op de eigen PC te laten draaien die de bestanden van de server-PC haalt. Met andere woorden, in huis draait de grote stereo al in een 100 Mbps netwerk. Met dat ene grote satellietoor van 80 cm doorsnede op het dak kunnen wij bovendien ook al een beetje draadloos naar MP3 luisteren. En straks krijgen wij ook nog MP3 in de UMTS-telefoon.
Egbert-Jan Sol, vice president technology Ericsson – egbert-jan.sol@ericsson.com
