Van de week vroeg een ict-specialist, of ja specialist, hij werkte bij de gemeente dus laten we hem gewoon ict’er noemen, of het verstandig is om een ict-systeem te kiezen op basis van je onderbuikgevoel. Zelf hadden ze dat wel gedaan.
Hij zei: we hadden een heel pakket van eisen waarin we hadden beschreven waaraan het systeem zou moeten voldoen maar eigenlijk hebben we onze beslissing puur genomen op basis van ons onderbuikgevoel. Ik zei, ik weet niet zeker of dit verstandig is, maar mijn onderbuikgevoel zegt dat je misschien ook even wat rationele zaken op een rijtje had kunnen zetten.
Het erge was, het was niet eens een vrouw. Vrouwen laten vaak hun gevoel spreken bij een keuze. Toen wij een keuken uit moesten kiezen voor ons nieuwe huis, zei mijn vrouw midden in de keukengigant tegen mij: Jacob, ik wil hier weg. Ik zeg hoezo? Het zijn toch mooie keukens? Ja, zei mijn vrouw maar ik mag de verkoper niet. De verkoper had namelijk de cruciale fout gemaakt door tegen mijn vrouw ‘mevrouwtje’ te zeggen. En als je tegen een vrouw, ‘mevrouwtje’ zegt, dan ben je af. Dan heb je aan het verkeerde knopje gezeten. Dan gaat, zoals de Chinezen dat zo mooi zeggen, ‘het luikje dicht’. Dan kun je als verkoper zakken met je prijs wat je wil, maar dan kun je gewoon, en nu citeer ik mijn vrouw letterlijk, ‘de keuken in je reet steken’.
Maar een ict-systeem kies je niet op basis van onderbuikgevoel. Je eten bestel je op onderbuikgevoel. Sterker nog de meeste mensen kiezen hun partner uit op basis van onderbuikgevoel. Daarom gaat het ook zo vaak mis. Met verkiezingen zie je het ook. Mensen doen van te voren nog de stemwijzer en staan verbaasd wat de uitkomt is en vertellen dit al lachend aan je. Vervolgens stemmen ze heel iets anders. Iets waar ze een goed gevoel bij hebben. Twee weken na de verkiezingen is het gevoel ineens heel anders. Net zoals bij dat systeem dat je had gekozen. Je had er nog zo’n goed gevoel bij.
Overigens heb ik mijn vrouw niet uitgekozen op basis van onderbuikgevoel. Alsof ik keuze had.
Jacob,
Ben wel blij voor je dat je in ieder geval een vrouw gevonden hebt en hoop dat jullie het leuk hebben samen 🙂
Ruwweg zijn driekwart van alle menselijke beslissingen is irrationeel. Daarbij is het verschil tussen de beide sekses opmerkelijk klein. En met zoals bijna alles is het juist zaak om de verdeling tussen rationeel en irrationeel zo optimaal mogelijk te houden.
Bijv. kan je prima een pre selectie houden op basis van rationele argumenten en de eind keuze baseren op je gevoel.
Overigens is het afkeuren van een gladde verkoper juist zeer rationeel want die is er waarschijnlijk op uit om er zelf zoveel mogelijk aan te verdienen ipv je goed te helpen.
Een keuken in iemands reet steken omdat hij je beledigd heeft is inderdaad een hele rationele keuze. Ik ben nu trouwens wel benieuwd of het door de ict-er gekozen systeem naar wensen functioneert.
Jacob,
Goed geschreven.
Is ook niet handig om bij de keukengigant te gaan kijken. Daar nemen ze alleen maar ‘snotneuzen’ aan en deze denken na de verkoop van hun eerste keuken dat zij die verkocht hebben. Helaas is het tegengestelde meestal waar. De klant heeft hem gekocht, de verkoper hem genoteerd. De klant mag verkoper-tje zeggen, de verkoper mag überhaupt nooit een woord met ’tje’ er achter gebruiken. “U kwam kijken naar een keukentje” klinkt ook niet! U kwam kijken naar onze bla, bla… lijn; klinkt al veel beter.
Onderbuikgevoel, voor mij heeft je wederhelft absoluut gelijk.
Bedrijven waar ik veel over de vloer kom hebben als computer (desktops) meestal een HP en als laptop een Apple – tablet-s zie ik weinig (die ligt natuurlijk thuis voor moeders en kinderen). Waarom de bedrijven waar ik kom meestal voor HP en Apple hebben gekozen is voor mij een raadsel. En als ik ernaar vraag is het hun ook niet duidelijk. Nou ja, de oude van dat merk beviel ons goed, verder kom je eigenlijk niet. Wat de meeste bedrijven niet weten is dat vervanging vaak niet eens nodig is, onderhouden van de hard- en software wel.
Kort gezegd en ge’schreven’: ICT; kijk eens in het spiegel-tje en doe uw voordeel-tje met het klantje zijn onderbuikgevoel er lopen nog klunsjes genoeg rond.
Kortom: – onderbuikgevoel – Hoe verkoop je lucifers?