Ik denk dat het maar goed is dat Trump die knop de afgelopen vier jaar niet via Twitter kon bedienen, anders had hij er zeker een keer op gedrukt om drie uur ’s nachts. Dat je de volgende dag met je familie Risk aan het spelen bent en dat je ineens denkt: Hé waar is Noord-Korea gebleven?
Iemand anders president
Vraag is natuurlijk wel of bedrijven als Twitter en Facebook het recht hebben om zelf te bepalen wat wel en niet verspreid mag worden. Hebben ze niet te veel macht? Er is toch zoiets als vrijheid van meningsuiting? Bepalen Google, Facebook en Twitter de politieke agenda? Het is ook wel een beetje sneu dat ze de president pas blokkeerden toen pas echt zeker was dat iemand anders president zou worden.
Techbedrijven zijn in eerste instantie natuurlijk helemaal niet geïnteresseerd in politiek. Die willen advertenties, apps of toestellen verkopen. En het verkopen van producten gaat makkelijker in een bubbel dan dat je iedereen maar een willekeurige advertentie voorschotelt. Al deze techbedrijven hebben ook niet gezegd dat ze ons advertentiegeld niet hoeven.
Naar Mexico emigreren
Maar ik wil nog een kanttekening plaatsen bij het weren van mensen als Trump van social media. Nu Trump niet meer op Twitter zit, hebben we eigenlijk helemaal geen idee meer wat hij doet. Dat vind ik nog veel enger. Wat doet hij nu? Een eigen sociaal netwerk opzetten? Bellen met Poetin? Golfen? Stiekem hoop ik dat hij over de muur klimt en naar Mexico emigreert. Of ja, stiekem? Ik heb ’t op Twitter gezet. Ik wel.
Reacties
Is het niet de politiek zelf die dankbaar gebruik wil maken van deze echokamers?
Een wet die politici het gebruik van "social" media verbiedt is eigenlijk dringend nodig.
Na de sterke constatering dat het sneu van Amerikaanse techreuzen is dat ze de president pas blokkeerden toen er een ander was vervalt Jacob in zijn gebruikelijke naïviteit want ondertussen staan de meeste lobbyisten in Brussel op de loonlijst van Amerikaanse techreuzen. Het feit dat de politiek de techreuzen boetes op kan leggen voor machtsmisbruik zegt voor de oplettende lezer al genoeg over de belangen die ze hebben in politiek. Het zou me dan ook niks verbazen als het hele spel gewoon een ordinaire uitruil is, zoiets als een belastingvrijstelling op dividend. Want de corruptie op Capitol Hill schijnt nog erger te zijn dan in Brussel door het fenomeen van de politicus die zakenman wordt of vice versa omdat het tot tegenstrijdige belangen leidt.
De sociale bubbel waarin je leeft bepaalt uiteindelijk wat je wilt zien want ook veel Nederlandse politici - en hun achterban - zien nog altijd niet de misstanden in eigen land maar wel de misstanden in een ander land. - Matteüs 7:3
In de psychologie is dat fenomeen bekend als cognitieve dissonantie, mooi in beeld gebracht door Kaag met haar vraag over wie die mensen zijn die op FvD stemmen. Niet weten wat de mensen in hun beslissingen drijft maar wel de arrogantie hebben om minster-president te willen worden. Ik ben het dus niet eens met Jan, ik zie meer waarde in het verbieden van de steekpenningen als het om de financiëring van politieke partijen gaat hoewel daar ook weer een nadeel aan zit.
Volgens mij zijn facebook, twitter en youtube niets anders dan communicatiekanalen waar je een boodschap kan delen. Dat deden we voordat deze technologien bestonden voornamelijk op TV en kranten en tijdschriften. Ook daar zit een redactie die je wel of niet toelaat: of dacht je dat je zomaar op TV kon komen en een programma kan komen kapen. Dat heeft een verdwaalde ziel in het NOS journaal geprobeerd jaren geleden.
Je kunt alles van de technologie reuzen zeggen, maar defacto blijven het commerciele organisaties, net zoals de tv zenders als kranten en tijdschriften uitgevers. Die staat altijd op gespannen voet met de zogenaamde vrijheid van meningsuiting. Probeer maar eens een positief stuk te laten plaatsen over abortus in het Reformatorisch dagblad.
Het gaat erom dat mensen uit een sociale bubbel komen, dat heet pluriformiteit. En dat is ook eenvoudig te doen, door je op diverse bronnen te richten dan alleen dat enkele medium en die enkele community met atlijd hetzelfde geluid. Overigens heeft de politiek zelf inherent een ontwerpfout. Veel politici hangen een politieke of maatschappelijke beweging aan en daar zit natuurlijk een weeffout in: alsof er een sociaal-ecomisch of politieke doctrine of leer is die altijd de juiste antwoorden op maatschappelijke problemen biedt. Neem het socialisme of het liberalisme. Het socialisme zegt dat alle mensen gelijk zijn en liberalisme zegt dat iedereen gelijke kansen heeft. Beide dogma's zijn natuurlijk onwaar en toch zijn er legio mensen die dit geloven en daar hun mening op baseren. Om gelijk maar van alle blaam mijzelf te vrijwaren: ook hier doe hier een uitspraak waar je het oneens over mag en kan zijn. Laten we vooral dat vieren!