Mobiele medewerkers gebruiken hun connectiviteit om productiever en langer te kunnen werken. Het meeste werk wordt via Wi-Fi-verbindingen verricht. Dit blijkt uit het veertiende Global Mobile Workforce-rapport van mobility- en telecomdienstverlener iPass, dat elk kwartaal wordt uitgebracht. Hiervoor zijn 1150 mobiele werkers ondervraagd. Echter, slechte connectiviteit, dure Wi-Fi-verbindingen en een overdreven streng bring your own device (byod)-beleid belemmeren deze ontwikkeling.
Het iPass-rapport onthult een interessante correlatie tussen de gewerkte uren en byod, met regionale verschillen daarin. In Noord-Amerika werken ze gemiddeld meer uren (vijftig) per week dan de collega’s in Zuidoost-Azië (48) en Europa (47). Meer dan de helft (51 procent) van alle mobiel werkende mensen werkt vijftig uur of meer per week en 16 procent werkt zelfs zestig uur of meer. Het blijkt dat Noord-Amerikanen niet alleen meer werken dan andere mobiele werknemers, maar ook dat zij hun smartphones als een belangrijk hulpmiddel voor de productiviteit zien (rapport vierde kwartaal 2012). Byod-beleid kan bijdragen aan verhoging van de productiviteit, omdat het werknemers keuzevrijheid geeft, zodat ze kunnen werken waar en wanneer ze maar willen.
Byod-beleid
Omdat het belang van byod voor mobiele medewerkers wordt benadrukt, maken inmiddels 70 procent van alle mobiele medewerkers gebruik van het byod-beleid binnen hun bedrijf. Van alle respondenten, werken Noord-Amerikanen het meest bij bedrijven die byod toestaan. Dit beleid is zo belangrijk aan het worden, dat 35 procent van alle respondenten zegt dat het byod-beleid van een bedrijf hun keuzes over het dienstverband kunnen gaan beïnvloeden.
‘Het wordt steeds duidelijker dat innovatieve it-afdelingen de productiviteit van medewerkers flink kunnen verbeteren door ze te voorzien van smartphones, tablets en connectiviteit tijdens het reizen of tijdens het werken op afstand’, zegt iPass-ceo Evan Kaplan. ‘Hoewel byod en Wi-Fi niet overal beschikbaar zijn, toont dit onderzoek aan dat mobiele werknemers toegang willen tot betrouwbare en rendabele verbindingen waar en wanneer ze moeten werken.’
Werken via Wi-Fi-hotspot
De meeste mobiele mensen besteden het grootste deel van hun werkdagen binnen het bereik van een Wi-Fi-hotspot. Ongeveer 41 procent van de respondenten zegt dat het ontbreken van een draadloze verbinding hen gedurende minstens 10 procent van de werkdag minder productief maakt. Dat komt neer op ongeveer 251 verloren uren per jaar, ofwel meer dan een maand aan verloren productiviteit, per jaar per werknemer.
Het productiviteitsverlies is waarschijnlijk nog hoger, met 18 procent van de mobiele medewerkers die zeggen dat ze minstens 25 procent van hun dag niet productief kunnen zijn door het ontbreken van Wi-Fi. Een meerderheid van de respondenten voelt zich ‘productiever’ in plaats van ‘minder productief’ wanneer zij vanuit huis of vanuit andere locaties op afstand werken.
Andere bevindingen
• 59 procent van de mobiele medewerkers heeft ruim vijftien euro betaald voor eenmalig gebruik van Wi-Fi. 24 procent van hen zelfs meer dan 23 euro.
• 70 procent van de mobiele werknemers krijgt toestemming om hun persoonlijke mobiele apparaten te gebruiken voor het werk (byod). Noord-Amerikaanse werknemers werken het liefst voor een bedrijf met een byod-beleid, gevolgd door Zuidoost-Aziatische werknemers en Europese werknemers. Van alle respondenten die volgens byod werken, zei de meerderheid dat ze Wi-Fi-kosten voor hun persoonlijke mobiele apparaten declareren of zouden declareren.
• Mobiele mensen werken op verschillende locaties. De meest waarschijnlijke zijn hun huis of een flexkantoor. 75 procent van hen werkt ook op afstand vanuit hotels, 40 procent geeft aan vanuit vliegtuigen en koffiehuizen te werken, 29 procent werkt ook in het openbaar vervoer, zoals treinen, bussen en metro’s.
• Bijna drie van de vier (71 procent) respondenten onderzoekt de beschikbaarheid van Wi-Fi-hotspots alvorens te reizen. Vooral in Zuidoost-Azië, gevolgd door de Europese en Noord-Amerikaanse werknemers.
Wi-Fi en byod hebben op zich niet veel met elkaar te maken. Het wordt hier als koppelverkoop neergezet.
Byod zegt alleen dat 100 procent van de markt mogelijkheden aangesloten moet kunnen worden, omdat de gebruiker de keus bepaald van de aan te sluiten apparaten….
Terwijl als een bedrijf een selectie maakt dit een beperkt aantal apparaten zullen zijn.
Het enige is dat tablets en smartphone graag Wi-Fi zien om te kunnen functioneren. Maar ook daar gaat een kantelpunt met 4G komen voor grotere netwerken, waarbij 4G weleens goedkoper dan Wi-Fi gaat worden, als je een volledig tco plaatje gaat maken en dus de combinatie ziet van capex en opex.
Voor mobiliteit is Wi-Fi in veel het gevallen nu het aangewezen medium. Zeker in hotels, luchthavens e.d. In de toekomst zal 4G daar een grote rol in gaan spelen. Dit succes is dan wel afhankelijk van roaming en tarieven.
Of een apparaat nu zelf is aangeschaft of door een organisatie is verstrekt is totaal niet relevant.
Ipass is een internet dienstverlener die wereldwijd internet kan aanbieden op basis van Wi-Fi, vandaar dit artikel dat begrippen aan elkaar koppelt die niet aan elkaar gekoppeld kunnen worden.
Ik kan me ook niet zoveel voorstellen bij dit commerciële verhaaltje, temeer niet omdat het hier om een Amerikaans onderzoekje gaat. Met alle respect natuurlijk.
Wat connectiviteit betreft zit het doorgaans in Nederland wel goed. Dat is gewoon een stuk kleiner dan de VS en van it-professionals daar weet ik dat er aanzienlijke verschilen zijn. En die verschillen maken het dat het juist daar, wat connectivity en prijzen betreft, nog wel eens net wat minder kan blijken dan hier in Nederland.
Over het byod-beleid kunnen we ook heel simpel zijn. Het zijn namelijk niet de deelnemers die uitmaken hoe het beleid word gemaakt en opgezet maar doorgaans een cio die, als die even nadenkt, goed kijkt naar nut, onderhoud en beveiliging van het toestaan van een it-peripheral op het netwerk.
Dat de betreffende medewerker dit als ‘lastig’ ervaart dan is dat maar zo. De betreffende medewerker is niet degene die de rekeningen moet betalen of verantwoordelijk is voor beveiliging van systemen en data.
En vooral in de VS is het op momenten van calamiteit en incident….’Don’t blame me because….’
Wil je techniek en gebruikte methodiek aan elkaar koppelen, vooral als commerciële partij zoals hier het geval is, zul je even goed na moeten denken hoe je (potentiële) klanten benadert en informeert in dit soort gevallen.
Want je klanten maken zelf uit hoe men het beleid omtrent byod opzet en implementeert.
Doorgaans…