De Belastingdienst stelt de invoer van een nieuw toeslagensysteem uit. Dat uitstel kost de fiscus maandelijks 4 miljoen euro. Daar bovenop moet de Belastingdienst eenmalig 15 miljoen euro uittrekken om het oude systeem in 2011 overeind te houden. Dit blijkt uit een halfjaarrapportage van de Belastingdienst.
De ontwikkeling van het nieuwe toeslagensysteem heeft de Belastingdienst sinds 2008 al 170 miljoen euro gekost. Getronics PinkRoccade kreeg de klus in 2007 gegund. Dit contract vertegenwoordigde een waarde van 18 miljoen euro. Getronics PinkRoccade zou voor eind 2008 opleveren, maar de implementatie van het systeem werd uitgesteld.
In april 2010 is begonnen met het synchroniseren van de oude systemen met het nieuwe toeslagensysteem, maar dit proces wordt op z'n vroegst pas afgerond in de loop van 2011. Gevolg: 4 miljoen extra kosten per maand en een uitgave van 15 miljoen euro om het oude systeem in 2011 overeind te houden.
Risico’s minimaliseren
De Belastingdienst kan op dit moment nog niet aangeven wanneer het nieuwe toeslagensysteem live zal gaan. De dienst rekent op het opduiken van problemen in de testfase en kinderziektes in applicaties wanneer ze eenmaal in productie gaan. Bovendien heeft de dienst zelf veel last van kouterwatervrees. In de halfjaarrapportage staat namelijk: ‘Als het nieuwe systeem eenmaal ‘live' is, is er geen weg meer terug.' Door de oude systemen en het nieuwe systeem eerst parallel te laten draaien, wil de Belastingdienst de risico's minimaliseren.
Ook kampt de Belastingdienst met het probleem ‘tijd'. Zo vreest de organisatie veel tijd kwijt te zijn met het handmatig bestrijden van uitval. Daarnaast voorziet de fiscus capaciteitsproblemen wanneer het nieuwe toeslagensysteem live gaat. ‘De introductie van een nieuw systeem, hoe goed ook, zal bij burgers leiden tot vragen en daardoor tot extra druk op de dienstverlening.'
Totale kostenpost
Vooralsnog is uitbesteding aan externe leveranciers de grootste kostenpost voor de Belastingdienst. Van 2008 tot en met 2010 werd hiervoor 95 miljoen euro uitgetrokken. In totaal werd er voor 35 miljoen euro aan ontwikkel- en bouwkosten gemaakt. Inhuur van externen kostte de Belastingdienst al 23 miljoen euro en voor investeringen in hardware en software betaalde de fiscus 11 miljoen euro. Tot nog toe trok de Belastingdienst 6 miljoen euro uit voor communicatie, voorlichting en opleidingen, wat het totaal tot en met 2010 op 170 miljoen euro brengt.
Helaas is de overheid niet altijd even kostenbewust bezig. Het zou goed zijn als er meer prestatie gerichte SLA’s afgesproken worden en er meer aan IT asset management wordt gedaan. Kortom men dient meer verantwoordelijkheid te nemen voor gedane en toekomstige investeringen. In de toekomst zal men wel bewuster om moeten gaan met assets in het algemeen en dus ook IT assets in het bijzonder. Een groep mensen zal deze ontwikkeling van zuinig omgaan met assets niet prettig vinden, maar deze broodnodige trend zal zich toch doorzetten.
Het probleem zit hem niet in de kundigheid van de interne IT-ers bij de Belastingdienst, maar in het niet hebben van vakbekwaam management (met voldoende IT kennis). In de hoop goedkoper (en sneller) te kunnen werken wordt er door het management aan de markt uitbesteed (interne IT-ers hebben te weinig macht om dit tegen te houden / worden niet gehoord / argumenten worden gebagatelliseerd). Het management van B/CICT (de automatiseringstak van de Belastingdienst) verwacht zo de interne complexheid (te veel verschillende schakels in de voortbrengingsketen) op te lossen, echter, keer op keer vergist men zich in het feit dat je een intern probleem niet kunt oplossen door extern te laten ontwikkelen (eerst zelf gesmeerd werken en je processen beheersen, dan pas uitbesteden). De externe partij tijdens het project vanzelf geconfronteerd met de stroperige manier van werken binnen B/CICT, de vele schakels en dit heeft altijd een kostenverhogend & vertragend gevolg. Niet geheel dus alleen de schuld van Getronics PinkRoccade (alhoewel iedereen wel kan raden hoe opportunistisch een commercieel gedreven organisatie werkt…. goedkoop aanbieden, klant scoren, probleem komt vanzelf en dus ook meer geld)…..
Typisch geval van Technology Debt. Krediet kost geld.
Penny wise, Pound foolish.