In zijn strijd tegen ict-dienstverlener Capgemini stelt Kenneth Berkleef, oud-eigenaar van het failliete softwarebedrijf Equihold, documentatie en de broncode beschikbaar om te laten toetsen door experts in de markt. Het failliete softwarebedrijf wil onafhankelijke oordelen verzamelen die Equihold sterken in zijn rechtszaak tegen Capgemini. Deze mogelijkheid is onderdeel van de nieuwe website www.capclaim.nl die sinds donderdag 4 september 2014 live staat. Capgemini onderzoekt of het openbaren van de stukken juridisch mag.
Via de website zoekt Equihold personen die willen participeren in de claim van 43 miljoen euro die het bedrijf heeft op Capgemini. Deze claim is aan de Amsterdamse rechtbank voorgelegd. Op dezelfde website zijn ook de bevindingen terug te vinden van Pieter Lakeman, die op basis van beschikbare documentatie in grote lijnen oordeelt dat Capgemini niet heeft opgeleverd wat er afgesproken was.
Gezocht: experts
Ondanks dit rapport, dat is gepubliceerd als investeringsrapport voor potentiële claimparticipanten, wil Kenneth Berkleef, oud-eigenaar van het failliete softwarebedrijf Equihold, dat meer experts naar de broncode en de documentatie kijken. Zo wil hij dat experts zich uitspreken over onder andere de kwaliteit van de code, de toegepaste RUP-ontwikkelmethode, het testen en het projectmanagement.
Via Capclaim kunnen geïnteresseerden zich hiervoor aanmelden. Aan deelname worden wel voorwaarden verbonden. Zo moet men verifieerbaar deskundig zijn binnen de automatisering en moet het oordeel onafhankelijk van Berkleef tot stand komen. De deskundige ontvangt geen beloning voor zijn inzet of commentaar en de bevindingen kunnen gepubliceerd worden.
Not amused
Capgemini is op z’n minst gezegd ‘not amused’ met het handelen van Berkleef. De dienstverlener onderzoekt of alle documentatie rondom Equihold en de broncode beschikbaar gesteld mogen worden aan derden. Een woordvoerder wil niets zeggen over eventuele juridische stappen. ‘We verwerpen de claim met kracht en we vinden het vermarkten van de claim via een stichting twijfelachtig. We respecteren de rechtsgang en zijn ervan overtuigd dat ons geen verwijtbaar gedrag is aan te rekenen.’
Berkleef zelf is zich van geen kwaad bewust. Hij laat weten dat hij zijn strijd voert op basis van ideële en financiële motieven. ‘Als je naar berichtgeving kijkt, dan zie je dat Capgemini de afgelopen jaren structureel tekort is geschoten. Ik wil dit aan de kaak stellen. Daarnaast handel ik met een financieel motief. Ik ben maar een privépersoon, waarbij de financiële middelen in deze zaak uit de pas lopen. Ik kan dan wachten op het vonnis van een rechter, dat wel vijf jaar kan duren, ik kan proberen een schikking te treffen of ik bied aan om de vordering te gelde te maken. Bij deze laatste optie kan ik de claim eerder te gelde maken.’
Mondelinge toelichting
Op 20 januari 2015 moeten Capgemini en Equihold voor de Rechtbank van Amsterdam verschijnen voor een mondelinge toelichting op deze zaak.
Hoewel de redactie mijn intenties om de claim op Capgemini te gelde maken redelijk goed heeft verwoord is een kleine nuance wel op zijn plaats. Het is niet mijn bedoeling de gehele claim via de Stichting Capclaim te gelde te maken. Ik zal tot aan het einde van de procedure een aanmerkelijk belang in de claim behouden. Dat Capgemini het niet leuk vindt dat ik de door hen geproduceerde stukken voor onderzoek door deskundigen ter beschikking stel begrijp ik wel want Capgemini is waarschijnlijk bang voor de conclusies. Maar het is wel een testimonium paupertatis dat Capgemini laat onderzoeken of ze dat wellicht kunnen verbieden.
Als Cap overtuigd zou zijn dat de deliverables okay zouden zijn dan zouden ze juist blij zijn met een dergelijk onderzoek. Cap wil blijkbaar niet met de billen bloot en hebben dus het e.e.a. te verbergen. Dan komen de verborgen wanprestaties namelijk aan het licht.
De actie is zeer discutabel. Alle voor hem negatief uitvallende resultaten kan Berkleef gewoon negeren en niet voorleggen aan de rechter. Weggegooide moeite dus.
Het tegenwerken van Cap is begrijpelijk want ze zijn bang om een precedent te scheppen. Dat straks iedereen de code in wil gaan kijken en dat daar veel meer werk uit komt dat dan uiteindelijk door Cap zelf betaald moet worden.
Maar in de software wereld is het zeker niet onmogelijk om audits te doen op de deliverables. En dus ook op de code. Sterker nog ik zou het juist aanraden want dat is voor een bedrijf een hele goede stok achter de deur om de kwaliteit te bewaken. En als opdrachtgevers dat consequent gaan eisen dan wordt dat vanzelf de norm.
Let wel dat daar een stevig prijskaartje aan zit. Het zal ook geen garantie zijn dat de projecten nu ineens wel heel soepel gaan draaien want de implementatie van de code is maar een onderdeel van het geheel. Zaken als infrastructuur, architectuur spelen ook een grote rol. Maar ook de organisatie zelf en hoe deze invulling geeft is een belangrijke pijler voor het slagen van een project.
Wat dit project aangaat is vooraf niet in te schatten wat er uit een audit uit gaat komen. Het lijkt me wel van belang om het aan te vullen met gegevens van wie aan het project hebben gewerkt. En dus ook van elke persoon even een CV erbij zodat je een overzicht kan krijgen hoe de projectgroep is samengesteld en hoe de competities zijn ingevuld. Ook dat is misschien niet gewoon maar gezien het onderzoek niet geheel onredelijk.
Interessant is dat in een geval als dit, de “waarheid” moeilijk te achterhalen is. Zeker voor een privé persoon met beperkte middelen. Deze rechtsongelijkheid tussen ondernemingen en personen is niet nieuw. Wel interessant om op deze manier de community bij te schakelen. Hoe objectief zal dit oordeel echter zijn?
Zou er geen onafhankelijk instituut (al dan niet gekoppeld aan het gerecht) moeten zijn die de kwaliteit bepalen kan.
Dit is typisch juridisch voorspel en dus weinigzeggend. Capgemini herkent zich niet in de aanklacht en ze verwerpen de claim van Equihold met kracht. Ze suggereren dat Kenneth Berkleef een hopeloze opdrachtgever is met dubieus claimgedrag. Ok, Equihold heeft te laat ingegrepen.
Toch durven de Capgemini juristen niet expliciet aan te geven dat Capgemini – als meest deskundige partij – haar zorgplicht is nagekomen.
Dat is ook tricky als het herhaaldelijk geen werkbare software heeft opgeleverd. Dat lijkt niet op RUP maar op RUP In Name Only. Capgemini ziet de zorgplicht als zeer beperkt, want zij geeft aan dat zij slechts een soort detacheerder waren en geen solution provider. “Wij leverden mankracht en bouwden op aanwijzing van Equihold de gewenste functionaliteit“. Equihold had volgens hen ook de code moeten bekijken en niet alleen op functionaliteit moeten testen. Hoe klein kan een grote multinational zijn.
Ik ken onvoldoende de details, maar als Capgemini niet met een heel slimme verklaring komt voor het herhaaldelijk falen, dan wordt zij medeverantwoordelijk voor de indirecte schade. En dat kost Capgemini wellicht tientallen miljoenen. En wat zal impact daarvan op de markt zijn?
@Kenneth Berkleef, ik zou zeggen: geeft Capclaim participaties in ruil voor het vinden van te documenteren fouten. Het gaat hier niet om meningen, maar feiten. Dan krijg je eerder resultaat. Ten slotte is deze software lang niet zo interessant als die van Microsoft of Apple.
@Johan Duinkerken. Ik ben het roerend met je eens, op èèn punt na: een audit op source code hoeft geen stevige prijskaartje te hebben. Een meting tegen IfSQ Level-1 van een aselecte steekproef van 500 pagina’s code kost geen vijfduizend euro en is binnen een week geklaard.
Het resultaat is objectief (geen mening, maar een meting) en geeft een uitstekend weergave van hygiëne van zowel de code als het proces dat de code tot stand bracht.
En er komen geen dure tools aan de pas: code inspectie is ouderwets, ambachtelijk mensenwerk, uitgevoerd door ervaren vakmensen — programmeurs die de werk van andere programmeurs keuren.