Het web valt uiteen in talloze, kleinere, gespecialiseerde webjes. Deze visie delen zo’n 1400 deelnemers aan het Internetcongres W9 afgelopen week in Amsterdam. Over hoe het web er verder uit gaan zien, met welke apparaten Intenret is af te struinen of juist niet, bestaat nog onduidelijkheid.
De een denkt dat voor elk apparaatje een apart ‘webje’komt; de ander ziet een glansrol voor XML (de lijm van Internet) weggelegd.
Op de laatste dag van het vijfdaagse congres kwam het nieuwe ‘Semantic Web’ uitvoerig aan de orde tijdens de lunch met de uitvinder van het web, Tim Berners-Lee.
Tim, de levende legende, wandelde snel pratend, grappen makend tussen de eters door, en zorgde ervoor dat iedereen zijn vragen of opmerkingen kwijt kon. De eters weten wat het semantic web is: een web waar elke site de inhoud van elke andere site kan verstaan, begrijpen, gebruiken. Het toverwoord daarvoor is XML, geholpen door RDF, Resource Description Framework, waarmee ontwikkelaars alle elementen op een pagina kunnen benoemen.
De eters twijfelen eraan of het ooit nog lukt om een alomvattend idee als het semantic web erdoor te krijgen, nu vrijwel elke site het de surfers steeds moeilijker maakt met steeds andere applicaties en plugins, die ofwel niet door Netscape ofwel niet door IE begrepen worden, ofwel door de gebruiker.
Het congres is onmisbaar voor serieuze webontwikkelaars en als markt voor ideeën. Alle denkbare onderwerpen die met het web te maken hebben komen er aan bod. De winnende poster was het Italiaanse idee om servers van geluid te voorzien, zodat een systeembeheerder simpelweg kan horen of er iets mis gaat. Of de tweede prijs, chartoons, een Nederlands idee dat vanuit standaardelementen cartoon-achtige gezichten op het web zet die duidelijk kunnen maken welke van de acht basale emoties er bedoeld worden. Of micro-ISP’s, tijdelijke toegangsleveranciers op vliegvelden. Dan nog PIM-in-the-sky (draadloos Outlook bijvoorbeeld), en het belangrijke SyncML dat informatie van kleine jaszakapparaten op de goede plaats in de PC zet en vice-versa. Of Philips’ nieuwe MPEG-4-player, die viermaal zo snel multimedia aankan. Of een systeem dat automatisch steeds wisselende prijzen genereert voor een webwinkel, afhankelijk van het bezoekersaantal en de aankopen.
Uiteraard was het mobiele web uitvoerig aan de orde, de convergentie van web en tv, corporate intranetten, de behoefte aan meer standaarden, Wap, de cyber-grondwet. Volgens een luncher moest het web maar een een tijdje kalm aan doen – weinig kans, dacht Tim, en de zaal ook. Volgend jaar in Hong Kong, bij W10, gaat het waarschijnlijk vooral over het semantic web.