Internet service providers (isp’s) die na een melding beeldmateriaal met seksueel kindermisbruik niet binnen 24 uur offline halen, krijgen in de toekomst een forse boete of dwangsom. Dat staat in een wetsvoorstel van minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid.
Concrete bedragen worden niet genoemd maar de boete en dwangsom kan afhankelijk van de omvang van de overtreding ‘flink oplopen’ tot een deel van de omzet, aldus het ministerie van Justitie en Veiligheid in een brief aan de Kamer.
De brancheorganisaties van hostingbedrijven en organisaties in de digitale infrastructuur hebben eind 2018 afgesproken om bij een melding van kinderpornografisch, materiaal binnen 24 uur te verwijderen van hun servers. Expertisebureau Online Kindermisbruik (EOKM), de partij achter het Meldpunt Kinderporno op Internet, meldt zaken bij bedrijven en roept hen op het materiaal te verwijderen. Dat Justitie daarop boetes uitdeelde, is nieuw.
Eind 2019 zal minister Grapperhaus een wetsvoorstel in consultatie doen voor de zogenoemde bestuursrechtelijke aanpak van ‘foute en lakse bedrijven’, inclusief het aanwijzen van een toezichthouder, die bedrijven aanpakt die een melding over kinderporno niet snel genoeg of zelfs helemaal niet verwerken.
Dwangsom en boete
In de praktijk betekent dit straks dat een bedrijf een melding kan krijgen van de toezichthouder dat er kinderporno op één van zijn eigen servers staat. Dan gaat de stopwatch aan. Lukt het een bedrijf niet om binnen een opgelegd kort tijdsbestek de kinderporno te verwijderen, dan wordt een dwangsom verbeurd verklaard: het bedrijf moet een geldsom betalen. Hoe kort dat tijdsbestek precies wordt, zal nader worden beslist. Daarnaast kan de toezichthouder nog een boete opleggen. Die boete is omzet-afhankelijk en zal bij herhaalde overtredingen oplopen.
Het ministerie: ‘De meeste ict-bedrijven in Nederland verwijderen kinderporno snel en accuraat, en de rest moet dat ook gaan doen. Het verwijderen van kinderporno is niet vrijblijvend: bedrijven moeten dit zelf snel en goed kunnen, simpelweg als onderdeel van hun eigen bedrijfsvoering. Eigenlijk hebben bedrijven die kinderporno niet snel van eigen servers kunnen verwijderen geen bestaansrecht in Nederland.’
Hash
Een belangrijk middel om beeldmateriaal op te sporen, is een hashdatabase die in Nederland wordt beheerd door EOKM. Daarin staan koppelingen met afbeeldingen en video’s die eerder door de politie zijn gevonden. Via een digitale ‘vingerafdruk’ kunnen isp’s en beheerders van webdomeinen nagaan of ergens op hun webserver strafbaar beeldmateriaal wordt gehost.
Door internationale samenwerkingen bevat de database inmiddels 3,2 miljoen hashes.
Monitoren Image hosting
Het gebruik van de database is volgens de verspreiders relatief eenvoudig voor hosters en websitebeheerders. Gebruikers kunnen de hashdatabase binnengaan met een API, die hen in staat stelt hashes van afbeeldingen te vergelijken met hashes uit de databases waarvan bekend is dat het kinderporno is. Met de hashes, worden bestaande beelden van seksueel kindermisbruik herkend zonder dat de afbeeldingen worden getoond.
De dienst wordt gratis aangeboden aan de geïnteresseerde partijen. Verschillende bedrijven gebruiken de dienst al, waaronder een grote imagehosting website. Het EOKM gaat ervan uit dat het hulpmiddel hosters en websitebezitters veel hulp kan bieden en dat het hulpmiddel de beschikbaarheid van online-kindermisbruik zal doen afnemen op Nederlandse servers.
Het systeem wordt op dit moment uitgetest door grote hostingbedrijven. Daarnaast bouwt de TU Delft aan een monitor die inzicht gaat geven welk bedrijf waar en hoe lang kinderpornografisch beeldmateriaal na een melding nog online heeft staan.
