De regering van India streeft naar een landelijk identificatiesysteem voor zijn 1,2 miljard burgers. In 2014 moeten de biometrische gegevens van ongeveer zeshonderd miljoen mensen zijn vastgelegd. Het gaat om vingerafdrukken, een iris-scan en een pasfoto. Die gegevens worden gekoppeld aan een uniek identificatienummer en worden vastgelegd in een landelijke database. Volgens betrokkenen gaat het om het grootste ict-project ter wereld.
Het project wordt geleid door voormalig Infosys-ceo Nandan Nilekali. Het planbureau van de Indiase regering werkt sinds 2009 aan de opzet van een landelijk identificatieprogramma. Het project draagt de naam UIDAI (Unique Identification Authority of India). De biometrische gegevens worden niet opgeslagen op een ID-kaart. 'Een burger heeft zijn id altijd bij zich. Je bent zelf je id', aldus Kumar Alok, woordvoerder van het project.
Dubbele data-invoer
Zo moet een burger bijvoorbeeld als verificatie voor een dienst van de gemeente zijn vingerafdruk geven. Die informatie wordt gekoppeld aan de database die via internet beschikbaar is. Het systeem is opgezet om dubbele data-invoer in systemen voor bijvoorbeeld voedselhulp of arbeidsbemiddeling tegen te gaan.
India kent een gebrekkige bevolkingsadministratie. Er zijn geboorte- en sterfteregistratiesystemen, maar die veelal papieren informatie-opslag wordt door deelstaten beheerd en niet landelijk uitgewisseld. De overheid wil daar verandering in aanbrengen. Het systeem zou bijvoorbeeld van pas komen bij het aanvragen van een bankrekening of het nemen van een abonnement voor de mobiele telefoon. Nu is dat voor veel Indiërs onmogelijk, omdat ze niet geregistreerd staan.
Tegenstanders
Het project stuit ook op verzet. Niet alle Indiërs willen deelnemen, uit angst voor verlies van data of onrechtmatig gebruik van hun biometrische gegevens. 'De gegevens blijven eigendom van de staat en worden zonder toestemming van de eigenaar niet gedeeld met andere partijen', aldus Alok. Deelname is overigens niet verplicht.
Het project is een enorme logistieke operatie. Van de Indiërs leeft 70 procent in afgelegen gebieden. Het land telt zeshonderdduizend dorpen. Dagelijks worden ongeveer één miljoen Indiërs geregistreerd. Dat gebeurt via teams die op verschillende plaatsen in het land de gegevens verzamelen. Dat werk wordt uitgevoerd door bedrijven die werken in opdracht van de overheid.
De kwaliteit van een beveiligingssysteem hangt voor een groot deel af van hoe goed met fraude en misbruik omgegaan wordt. Het grote probleem met biometrie is dat je vingerafdrukken en irisscans niet kan veranderen. Is iemand slachtoffer van identiteitsfraude, dan kan het probleem niet opgelost worden door diegene een nieuwe identiteit te geven. Immers, deze persoon kan z’n vinger en oog niet vervangen.
Als je het mij vraagt, begaat de Indiaase regering een grote vergissing met de invoer van dit systeem.
Briljante oplossing. Simpeler kan het niet, zoiets moois gaat in nl vast nooit lukken.
@hugo, je kunt natuurlijk wel de data in het systeem corrigeren.
Goh wat slim bedacht,
Daar zouden we in Nederland idd nooit opkomen.
Ze zullen daar in India vast wel heel blij zijn met een overheid die zulke inovatie ideeen toejuigt.
@Hugo: “Het grote probleem met biometrie is dat je vingerafdrukken en irisscans niet kan veranderen.”
Nee, dat is nou juist het grote voordeel; niemand heeft jouw vingerafdrukken en irispatronen.
De enige methode om hier fraude mee te plegen is het nameken van die patronen met nepvingerafdrukken of ogen. Daarom kunnen biometrische kenmerken alleen betrouwbaar worden gebruikt in een gecontroleerde omgeving.