In 2019 zijn er in Nederland 4.668 misdrijven op het terrein van cybercriminaliteit geregistreerd. Dat is een stijging van ruim 64 procent ten opzichte van 2018 (2.838 misdrijven). Voor onlinefraude ligt het aantal registraties nog veel hoger: in totaal 66.601, ten opzichte van het aantal van 49.981 aangiften in 2018 (een toename van ruim een derde). Dit blijkt uit de jaarcijfers van de politie.
De politie rapporteerde vorige week haar jaarcijfers over de criminaliteit in Nederland. Aan de jarenlange daling van het aantal misdrijven bleek een einde gekomen. Vorig jaar werden ruim 800.000 misdrijven geregistreerd, een stijging met vier procent in vergelijking met 2018. Oorzaken daarvan kunnen zijn een toename van criminaliteit, aanpassing van de registratiemethode, het gestegen aantal internetaangiften en de toename van fraudemisdrijven.
De politie meldde in haar persbericht dat in vergelijking met 2018 (65.253) er vorig jaar twintigduizend meer horizontale fraudegevallen zijn genoteerd: 84.993. Dit is een categorie waarbinnen ook onlinefraude valt, onder te verdelen in fraude met onlinehandel, identiteitsfraude en fraude met betaalproducten (zoals bankrekeningfraude of het verkrijgen van rekeningnummers via phishing of skimming).
Onlinefraude
Navraag bij de politie geeft een nauwkeuriger beeld van het aantal registraties voor onlinefraude. Zo zagen alle drie de online-subcategorieën vorig jaar het aantal meldingen flink stijgen; de fraude met onlinehandel blijkt bovendien een substantieel deel van het totaal aantal fraudegevallen te beslaan en steeg van 38.907 misdrijven in 2018 naar 51.019 misdrijven in 2019. De subcategorie identiteitsfraude noteerde vorig jaar 7.260 misdrijven (2018: 6.077) en de fraude met betaalproducten steeg van 4.997 (2018) naar 8.322 gevallen (2019).
De politie onderscheidt in de categorie fraude ook voorschotfraude (de bekende Nigeriaanse oplichters die slachtoffers benaderen via e-mail met een vraag om hulp, of oplichters die namens een zogenaamd familielid in nood via whatsapp een voorschot vragen) en telecomfraude (‘elke vorm van misbruik van een telecommunicatievoorziening’). Daarvan zijn geen gedetailleerde cijfers binnengekregen.
Cybercrime
Cybercrime is weer een aparte subcategorie binnen de categorie ‘maatschappelijke integriteit overig’; de politie maakt onderscheid tussen een cybercrimedelict (zoals hacken, malware, ransomware en virussen) en onlinefraude. Bij cybercriminaliteit gaat het bij de hermandad om ‘alle vormen van bezitsaantasting, waarbij de computer het middel tot plegen is’. Hiervan werden er in 2019 4668 en in 2018 2838 aangiften gedaan. Dat is een stijging van ruim 64 procent.
De cijfers komen uit het INP (Informatiemodel Nederlands Politie). Dat model bevat data over veelal voor het publiek herkenbare items zoals zakkenrollerij, overval en winkeldiefstal. Veel van deze items bestaan uit meerdere MK’s: Maatschappelijke Klassen, oftewel de hierboven vermelde (sub)categorieën.
Saillant detail: onder de MK 3.7.3 Maatschappelijke integriteit overig, waar dus cybercriminaliteit (‘sleutel F90’) toebehoort, vallen tevens de subcategorieën belediging en ontucht met dieren/dierenporno. Gezien de groei van de ‘MK 3.7.3 sleutel F90’ zal het logischerwijs niet lang meer duren eer cybercrime een eigen MK wordt.
