Elke werkdag behandelt Computable een onderwerp waarover lezers kunnen discussiëren. Vandaag over ons tekortschieten met recycling van ict-apparatuur.
Het recyclen van oudere hardware is een belangrijke zaak voor het milieu. Helaas blijkt het een minder belangrijke zaak te zijn voor veel zaken. Grote aantallen computers, mobiele telefoons en televisietoestellen worden illegaal verhandeld of gedumpt, in plaats van netjes ontmanteld en gerecycled. Slechts een derde van het elektronische afval van Europa wordt op juiste wijze gerecycled, blijkt uit onderzoek door de Verenigde Naties en Interpol.
Zweden en Noorwegen komen dicht bij de Europese doelen voor recycling van e-waste; zij weten 85 procent van hun elektronica te verzamelen en te recyclen. Landen als Spanje, Roemenië en Cyprus zitten het verst van de norm, met minder dan 20 procent. Nederland zit op een beschamende 33 procent aan juiste recycling, aldus het rapport. Daar bovenop gaat zo’n 10 procent van Nederlands e-waste de afvalberg op, wordt bijna 30 procent niet volgens EU-regels verwerkt, gaat ruim 10 procent de export in voor hergebruik, en is er nog een gapend gat van ruim 15 procent. Onze ict-recycling valt door de mand. Wat vind jij?
Reacties
Voor bedrijven zijn er professionele recyclers die je na zoeken zo vindt. Daar zitten wel kosten aan en afhankelijk van wat je hebt levert het soms ook nog wat op.
Voor particulieren kan je naar de milieustraat. Maar het zou helpen als je een oude smartphone of tablet in een bak naast de batterijen bak in de supermarkt kon dumpen.
Dat Nederland nog kan verbeteren heeft waarschijnlijk met de cultuur te maken dat we het nog niet zo gewend zijn.
Het is zeker NIET zo dat E-waste per definitie geld kost om te ontdoen, zeker ICT materiaal niet.
Recycling van E-waste is in Nederland gebonden aan wetgeving. Alleen (Weeelabex) erkende verwerkers voldoen aan deze normering.
Er zijn echter producten die meer kosten om te recyclen dan de waarde van de grondstoffen die uit dit proces komen: zoals Koelmiddelhoudend en TVM.
Daarnaast drukken de logistieke kosten op de opbrengsten.
Bewustwording van consumenten om E-waste naar de milieustraten te brengen zou al veel opleveren.
Gezet naast de reactie van de regering om de uitspraak van de door Urgenda gewonnen rechtzaak aan te vechten, toont dit rapport dat Nederland hard onderuit gaat op milieugebied. Het woord gidsland durft niemand meer in de mond te nemen.
Van Den Haag hoeven we weinig te verwachten. Het is dus aan bedrijven om de morele verantwoordelijkheid te nemen, al zitten daar misschien financiële kosten aan.