De ketting in datacommunicatie is net zo sterk als de zwakste schakel. Connectivity is een van de belangrijkste schakels, maar wordt nogal eens veronachtzaamd. Slot van een serie blogs over connectivity en enterprise computing.
De ontwikkeling van connectivity binnen datacentric computing kent drie maturity fasen. Deze fasen lopen parallel met de ontwikkelingen in de it in het algemeen: zelf doen, uitbesteden en als een kant-en-klare service afnemen (cloud).
In mijn eerdere blogs heb ik voor elke van bovenstaande fasen toegelicht welke overwegingen op het gebied van connectivity van belang zijn. Ik ben ingegaan op het belang van een Zero Assessment en op het fenomeen sla. Hieronder nog even de belangrijkste punten op een rijtje:
› Er is altijd een grotere beschikbaarheid nodig dan je denkt, doe een Zero Assessment.
› Stel per applicatie de bandbreedte in, een one-size-fits-all benadering is nodeloos duur.
› Blijf flexibel en voorkom langlopende contracten (maximaal twee jaar). Connectivity daalt voortdurend in prijs, de latency wordt steeds lager en de innovaties gaan heel snel. De oplossing van vandaag is overmorgen alweer verouderd.
› Vraag om pay-per-use bandbreedte.
› Vraag om een tekening van de netwerk-topologie.
› Stel bij cloud nauwkeurig vast wie in de keten verantwoordelijk is voor de connectivity en de Quality of Service: wie bepaalt de prioritering van het verkeer?
In welke fase je datacentric computing zich ook bevindt, connectivity is – hoewel onderbelicht – van cruciaal belang. Doordacht connectivity-beleid is afgestemd op de bedrijfsstrategie en draagt bij aan goed risk management. Met een slimme aanpak valt veel geld te besparen, de algemene beschikbaarheid van it-voorzieningen te verhogen en de flexibiliteit van de onderneming te vergroten.
Dit was mijn laatste blog in deze reeks. Neem gerust contact met mij op als je nog vragen of tips nodig hebt.
Bij connectivity denk ik nog altijd aan een adapter en de jaren negentig. Ben het niet eens met de stelling dat connectivity de belangrijkste schakel is. Het gaat volgens mij om het herkennen van de zwakste schakel in de keten en het nemen van maatregelen om deze schakel te verbeteren, als dat nodig is. In de meeste gevallen is connectiviteit goed geregeld.
Het slechtste advies dat er staat is het toekennen van bandbreedte per applicatie. Daarmee haal je de dynamiek uit de infrastructuur en kun je verrassingen krijgen bij veranderd gebruik. Het is beter om prioriteiten vast te stellen op typen verkeer waarbij belangrijk verkeer voorrang krijgt boven onbelangrijk verkeer.