Om je de kerstboom in te jagen

Waarom deze stellige en voor onze klantengroep een forse aanval op hun functie? Een organisatie bestaat uit: mensen, middelen en informatie. Ontbreekt er een deel is er geen organisatie meer. Immers de hoogovens kunnen weinig zonder hun ovens. De busdienst raakt ontregeld zonder de chauffeurs en een ziekenhuis heeft geen idee wie waar ligt voor welke kwaal als er geen informatie beschikbaar is. Informatie is net zo’n belangrijke grondstof geworden als druiven voor een champagnehuis.

Als informatie zo’n belangrijk component is voor de dagelijkse werking van een organisatie zou dit geen bijzonder specialisme moeten zijn. Immers hrm zit in de portefeuille van één van de bestuurders maar is op het netvlies van alle bestuurders. Een zelfde aanpak geldt voor de middelen. Het besef van belang van de bussen is bij een vervoersbedrijf bij alle bestuurders wel bekend.

Wie drijft de organisatie?

Tijdens On Air, een netwerk evenement van i3 Groep, was er een round table gesprek met vooraanstaande vertegenwoordigers van de diverse leveranciers. Monique Coebergh, director IBM enterprise business Benelux & cloud executive IBM Benelux gaf daar pakkend weer dat al twinfig jaar de rol van de cio aan het veranderen is en de komende tijd nog sterker zal veranderen. Ron Grevink, country marketing manager Nederland EMC gaf daar aan dat bij de sterkst innoverende bedrijven de drive komt vanuit de chief marketing officer en gevolgd wordt door de eigen it-organisatie.

Zit ‘m daar niet de crux? Zit de informatie of data visie van bedrijven niet bij iedereen en niet exclusief bij de informatie-kant van een organisatie? It is facilitair aan de ontwikkeling in een organisatie en de ontwikkeling van een organisatie gebeurt door optimale inzet van mens, middel en informatie. De eerste twee zijn al op het netvlies van alle bestuurders. Zou het niet logisch zijn dat de derde ook een basisvaardigheid wordt?

Uiteraard bedoel ik niet dat alle cio’s wat anders moeten gaan zoeken. Bijvoorbeeld als kerstelfje-seizoenarbeider op de Noordpool. En ik scheer de rest van het C-niveau even over één kam. Waar ik voor pleit, met meer nuancering dan hierboven beschreven, is dat als informatie een productiemiddel is in je organisatie je dit niet moet behandelen als een noodzakelijk kwaad dat ondergebracht is bij een paar nerdy medewerkers. Geef het de positie die het waard is en maak het een basisvaardigheid om je organisatie mee te sturen. En nee, niet iedere bestuurder moet zich gaan verdiepen in het toepassen van it-technologie. En ja, er is een eindverantwoording nodig voor deze portefeuille.

Hoe moet het dan wel?

Hoe moet je de innovatiekracht van informatie wel oppakken? Net als al die andere innovaties. Als je aan het uitbuiken bent van dat oergezellige kersdiner en je gedachten dwalen af naar je dagelijkse realiteit, stel je zelf dan eens de vraag...  Iedere innovatie start immers met de vraag: kunnen we niet meer … of waarom doen we het altijd zo???  Of ik zou graag willen weten wat…  Dat is de vraag die iedere bestuurder zich zou moeten stellen over hun eigen informatieverzameling. Wat kunnen we meer doen met onze informatiegrondstof.  

Denk daar eens over als je je weer uit de kerstboom laat dalen. Ik merk het wel als je een champagne kurk naar mij toe schiet.