Maar het is wel handig als je het hebt! Zegt mijn moeder altijd. Ik heb niet veel meegekregen (of meegenomen) van mijn opvoeding, maar dit wel. Voorbij de basisbehoeften van een fraai dak boven het hoofd, een moderne pc in dat huis en de boterham met Calvé-pindakaas komen er andere factoren om de hoek kijken. Meer salaris is leuk, maar een boeiende baan is leuker. Ja toch?
Goed, het is natuurlijk makkelijk praten als ict-journalist – die dus niet mee kan liften op de aantrekkende ict-markt. Maar die dus ook niet is meegegleden op de neergang, na het millenniumprobleem en het uiteenspatten van de dotcom-zeepbel. Midden in de malaise was voor velen een baan, laat staan een boeiende, al een groot goed. Nu de markt weer aantrekt, zou je denken dat we ons als lemmings weer op salaris storten, maar sommigen denken en kijken wat verder.
Niet dat ze genoegen nemen met een hongerloontje, nee natuurlijk niet. Maar de keuze voor een werkgever wordt medebepaald door het soort werk en de groeimogelijkheden. Denk aan het aloude element van opleidingen, maar ook het opdoen van nieuwe kennis middels praktijkervaring. Klinkt als een open deur? Ach, er zijn genoeg ict’ers die de telefoon opnemen met een diepe zucht, wetend dat er weer zo’n idioot belt die iets ánders of nieuw gedaan wil hebben. Ict’ers die zich verschuilen achter de universele dooddoener ‘Dat kan niet’, gevolgd door een technische uitleg over de complexiteit van het al.
Tuurlijk, het is allemaal niet eenvoudig. En helaas zijn er ook maar al te veel mensen – soms niet-ict’ers, soms halve – die denken dat je met computers zomaar van alles kunt. Maar pas op voor de sleur, hou het interessant! Kijk dus meer naar wat wél mogelijk is dan naar wat niet kan, of moeilijk is. Anders moet je het inderdaad alleen van je loonstrook hebben.