Voor overheden gelden bij het aanschaffen van nieuwe apparatuur en software schijnbaar andere criteria dan voor het bedrijfsleven. ”Welke dan?” is een vraag die wellicht nu bij u opkomt. Overheden hebben volgens mij simpelweg met andere verantwoordelijkheden te maken dan ondernemers. Een ondernemer verkent nieuwe mogelijkheden op basis van een kosten-batenanalyse, hierbij gaat een ondernemer af op een combinatie van ´harde´ berekeningen en intuïtie oftewel een voorgevoel. Vooral bij de kleinere ondernemer is het dan ook nog eens het eigen geld waar het over gaat. Voor overheden kan, enigszins generaliserend, worden gesteld dat het gaat om budgettaire gelden; te besteden euro´s.
Wat doet organisaties nu besluiten te investeren in nieuwe apparatuur en software? Hier bij is ook de vraag relevant in welke omvang dit moet gebeuren. Bijvoorbeeld, de nieuwe print- en scanapparaten leveren een bijdrage aan de efficiency van de organisatie, het gaat allemaal sneller en beter. Vervolgens, zetten we deze op iedere etage, elke afdeling of zijn er andere criteria te hanteren?
Kortom, vragen en nog geen antwoorden.
Centrale vraag is de vervangingsvraag, wat hebben we waarvoor nodig en in welke omvang? Voor overheden hoor ik nogal eens dat het te besteden budget een uitgangspunt is, een voorbeeld (zonder namen te willen noemen) is een organisatie die het ene jaar geavanceerde apparaten van HP had staan welke het jaar erop waren vervangen door apparaten van Océ. De motivatie, we werken graag met Nederlandse producten.
Een zeer plausibele reden voor een Nederlandse overheidsorganisatie? Zij het dat de HP apparaten best, bedrijfsmatig gezien, nog even mee hadden gekund. Wat ik hier mee wil aangeven, waar is vernieuwing een middel dan wel een doel. Een gedoodverfd woord in deze context is innovatie, mijn vraag aan u is: “waar ligt de grens tussen nieuwe middelen en nieuwe toepassingen?”. Met andere woorden, leiden nieuwe middelen tot nieuwe toepassingen of is grenzen verkennen (improviseren) met bestaande middelen afdoende? En is daarmee een credo ´if it ain´t broken don´t fix it´ te behoudend óf juist een kwestie van verantwoordelijk omgaan met gemeenschapsgeld.