Als iets aan je hart gaat en je constateert dat er onbedoeld weinig vooruitgang wordt geboekt, dan denk je na hoe je dat proces kan kantelen. In groepsverband wordt weleens het middel van de brainstorm gebruikt: alles wat in je opkomt naar voren brengen zonder dat anderen direct een waardeoordeel vellen. In een weblog mis je deze directheid maar reageren kan natuurlijk altijd, al is het asynchroon.
De overheid moet commerciëler worden, dat lezen en horen we regelmatig. Maar geef dat nu eens handen en voeten. ‘No cure no pay’ of ‘wij betalen u het verschil terug’ zijn marketingtermen die passen bij de tucht van de markt en niet bij een overheid. Of toch?
Dit is de situatie. Onze centrale overheid genereert allerlei goeie ideeën en voornemens met betrekking tot de elektronische dienstverlening maar de uitvoering stagneert – althans bij een groot deel – op de werkvloer. Bekommer je nu eens niet om dooddoeners zoals het ontbreken van draagvlak of commitment, maar draai het procesdenken 180 graden om en zoek naar andere denkkaders. Ik geef een voorzet.
Er zijn in Nederland achterhoedegemeenten die eigenlijk best voorhoedegemeenten willen zijn maar omwille van de complexiteit van de e-dienstverlening en de onzekerheid over de slaagkans van een project zich twee keer bedenken voordat ze zich vol overgave in een project e-dienstverlening storten. Stel nu dat de rijksoverheid (die wil immers resultaten zien) zich opwerpt als ‘turnkey-aannemer’ van een klus en garanties afgeeft over een succesvolle implementatie!
Is dat überhaupt mogelijk als je afspraken maakt over de kosten en risico’s, de verwachte output en de doorlooptijden?
Eigenlijk is het fenomeen van iTeams al een behoorlijke stap in deze richting. Mijn idee gaat verder: turnkey en op basis van no cure no pay. Echter, de winst is enorm omdat de rijksoverheid als opdrachtnemer een onschatbare hoeveelheid leermomenten opdoet in de problematiek van de e-dienstverlening binnen een gemeente. Bovendien maakt de betrokken gemeente een sprong vooruit op de ranking van Advies overheid.nl. Hoezo win-win!
En als je het kunstje eenmaal beheerst…
Hoe krijgt zo’n experiment gestalte?
Uiteraard zeer pragmatisch. EGEM kiest (oproep of prijsvraag) een enthousiaste maar door omstandigheden achterhoedegemeente uit en biedt “An offer they can’t refuse”. De betreffende gemeente wordt technisch en organisatorisch ‘doorgelicht’ en in goed overleg wordt gezamenlijk de output bepaald. Alle kennis en structuren die aanwezig is – bijvoorbeeld de Nederlandse Overheid Referentie Architectuur (NORA) – worden ingezet en meegenomen in het experiment. De betreffende gemeente zal moeten instemmen dat publiciteit een belangrijk onderdeel is van het experiment. Inderdaad, de angel zit ‘m in de afspraken. Maar is dit idee werkelijk onuitvoerbaar of zitten er elementen in die nader onderzoek behoeven?
Ik zou graag meewerken en –denken aan een dergelijk experiment.
Ron Zwetsloot, vice-voorzitter Cascadis
Beste Ron,
Ik steun jou ideeen volkomen als je zegt dat we een andere weg moeten inslaan. De “No cure No Pay” spreekt mij daarbij zeer aan.
Die weg is volgens mij echter niet allemaal plannen (goede voornemens) maken met complexe IT oplossingen maar de balans zoeken tussen de ontwikkelingen van IT – Organisatie en de medewerker die moet “kunnen en willen”.
Dat betekent: een gefaseerde aanpak, zoals zowel de leerboeken voor IT en organisatieontwikkeling ons leren.
Het in de pas lopen van IT-, organisatieontwikkeling is volgens mij een absolute voorwaarde en daarbij ook nog eens veel aandacht voor de medewerker die het uiteindelijk allemaal moet uitvoeren. Het in de pas lopen van ALLE componenten is een absolute voorwaarde.
De argumenten hiervoor vind je in het de rapporten van de Algemene Rekenkamer “Lessen uit ICT projecten bij de overheid deel A en B” en de rapportages de ECORYS heeft opgesteld in opdracht van het A&O-fonds met betrekking tot de rol en aandacht voor de factor ARBEID in het proces van E-dienstverlening.
Daaruit duidelijk wordt dat de ambitie te hoog is. Nog erger is dat in de documenten als het RSGB geen rekening gehouden wordt met de realiteit dat op zijn vroegst in 2012 de GBA-V full-service gerealiseerd kan worden en daarna pas met de mGBA gestart wordt!!!!!
In het RSGB wordt wel uitgegaan van en geadviseerd om met met de leveranciers in discusie te gaan over een gegevensstructuur van de mGBA waarvan we nu nog niet weten of die er ooit wel komt.
MIJN MOTTO is KEEP IT SIMPLE.
Op die wijze is bij de gemeente Hilvarenbeek de GBA als Basisregistratie ingevoerd, aangesloten op de GBA-V als Afnemer en op de Terugmeldvoorziening. (tot nog toe helaas de enige!!!). En dat resultaat is bereikt zonder hoogdravende en complexe IT projecten maar gewoon met faciliteiten die al sinds 1994 beschikbaar zijn en GEEN aanpassingen vragen van de gemeentelijke ICT infrastructuur.
met vriendelijke groet
Hans Gorsic
Ofelon Groep