Voormalige KPN-topman Wim Dik is op 83-jarige leeftijd overleden. Onder zijn leiding werd het staatsbedrijf PTT (Post, Telegrafie, Telefonie) verzelfstandigd en in 1994 als Koninklijke PTT Nederland (KPN) naar de beurs gebracht. Het postbedrijf werd in 1998 afgesplitst, waarna het overblijvende PTT Telecom verder ging als KPN.
Wim Dik studeerde elektrotechniek aan de Technische Hogeschool in Delft en naderhand economie aan de Nederlandse Economische Hogeschool in Rotterdam (de huidige Erasmus Universiteit Rotterdam).
In 1964 kwam hij in dienst van Unilever, waar hij in 1978 directeur werd van het soep- en vleeswarenbedrijf van Unilever in Oss. Op politiek vlak was hij, hoewel hij uit een rood nest kwam, actief binnen D66. In 1981 werd hij staatssecretaris van Economische Zaken in het kabinet-Van Agt II en aansluitend kabinet-Van Agt III. Toen het kabinet viel, keerde Dik terug naar Unilever. In 1988 vroeg het kabinet hem de verzelfstandiging van het Staatsbedrijf der PTT ter hand te nemen.
In maart 2000 zwaaide Dik af. Hij was nog een aantal jaren hoogleraar ‘Management van ict-georiënteerde organisaties’ aan de Technische Universiteit Delft.
Op hoge leeftijd bleef hij politiek actief, met name als ‘lijstduwer en supporter’ van D66 Vught-Helvoirt-Cromvoirt. De ‘grootste supporter’ van D66 Vught werd hij wel eens gekscherend genoemd, schrijft de politieke partij in een in memoriam.
KPN plaatste vandaag in een aantal dagbladen een rouwadvertentie waarin de tekst: ‘Wim was één van de grondleggers van KPN en iemand die altijd betrokken bleef bij het wel en wee van KPN. We zijn hem dankbaar voor zijn doorzettingsvermogen, inspiratie en visie. Hij stond bekend om zijn gevoel voor humor, zijn liefde voor lezen en zijn muzikale talent als drummer van een bigband.’
De huidige topman van KPN, Joost Farwerck, schrijft in een reactie op LinkedIn: ‘…Wim Dik was één van de grondleggers van KPN zoals we dat tegenwoordig kennen. Hij was iemand die recht voor zijn raap zei waar het op stond; een doorzetter, met gevoel voor humor en een continu streven naar verbetering voor klanten. Hij bleef tot op hoge leeftijd betrokken bij ons bedrijf; ik heb hem, samen met zijn vrouw Alice, in mijn ceo periode nog mogen ontvangen op een aantal bijeenkomsten. We blijven hem dankbaar voor de inspiratie en visie die hij bracht. Mijn gedachten gaan uit naar zijn vrouw Alice, de kinderen en kleinkinderen.’
