De meeste cybercafés leiden een marginaal bestaan. In universiteitssteden kunnen de studenten op hun instituut terecht, elders blijken overheadkosten de reden tot sluiting, of simpelweg gebrek aan voldoende kennis. Het ene na het andere Internet-café gaat dicht; Amsterdam en Arnhem zijn de meest recente voorbeelden.
The Net is dead". Kroegbaas Luc Sala moest het enige keren herhalen bij de sluiting van zijn Amsterdamse cybercafé, Myster 2000. "Er wordt over Internet gesproken alsof het een geweldig succes is, maar die lovende woorden worden slechts gebruikt om zoveel mogelijk computers aan de man te brengen." Wat voor Sala medebepalend is geweest om een streep onder het cybercentrum te zetten was het feit dat de Internet-liefhebbers nu niet bepaald veel consumeerden, om het eufemistisch uit te drukken. Volgens hem "dronken ze nog geen kop koffie".
Willem van Holten van het www.café in Arnhem had soortgelijke ervaringen. Vorige week besloot hij zijn zaak definitief te sluiten. Volgens hem heeft het niet aan de voorbereiding gelegen. "We zijn niet over één nacht ijs gegaan. We zijn in België, Frankrijk en Engeland gaan kijken om ideeën op te doen. Het maakt waarschijnlijk verschil dat ik niet in de Randstad zit. Arnhem is niet bepaald een dorp, maar toch ook geen stad die met ontwikkelingen voorop loopt."
Storingen
Wat mede geleid heeft tot de ondergang van zijn zaak (‘dit is heel vervelend, maar gelukkig heb ik nog een bedrijf’) zijn de vele storingen aan de zeven terminals. "De software was niet best. Er is de afgelopen jaren veel stuk gegaan. Ik heb tachtig mille in de hardware geïnvesteerd. Ik wilde de apparatuur in twee tot drie jaar afschrijven, maar dat lukte niet. De overheadkosten zijn simpelweg te hoog. Je moest uiteraard, met dergelijke kostbare apparatuur, een goede beveiliging hebben. Ook zoiets kost een aanzienlijk bedrag."
Hij heeft de indruk dat er ‘in theorie’ behoefte is aan een Internetcafé in Arnhem. Tenslotte waren er in het www.café toch redelijk veel klanten. Zij betaalden tien gulden per uur voor het gebruik van één van de computers. "Wellicht zijn er mogelijkheden voor een aanpak waarbij gekozen wordt voor minder toeters en bellen. Een sober interieur, waarom niet? De bezoekers komen toch voornamelijk voor de terminals. Je moet ook niet vergeten dat je in feite zeven dagen per week open moet zijn. Men wilde tenslotte zijn mailtjes ophalen."
Internetcafé De Muze in Maastricht heeft een jaar geleden al de poorten moeten sluiten. Het gegeven dat studenten aan de universiteit van Maastricht vrij toegang hebben tot het Internet, als je er tenminste vanuit gaat dat de doelgroep tussen de 18 en 25 jaar is, heeft bijgedragen tot de ondergang van het café. Daarnaast zouden er te hoge tarieven zijn gevraagd voor het gebruik van de terminals.
Neveninkomsten
Niet alle geluiden uit de wereld van de cybercafés zijn even somber. Zij het dat er nergens enthousiasme doorklinkt. Volgens Vincent van der Kraan, mede-eigenaar van cybercafé Den Haag, draait ‘Den Haag’ goed. Maar dat komt niet alleen omdat de computers de hele dag volop in gebruik zijn. De voormalig leraar informatica heeft gekozen voor een aanpak die verder reikt dan het beschikbaar stellen van apparatuur. "We verzorgen ook computer- en Internetcursussen. Dat zorgt voor aanvullende inkomsten. Als ik me alleen zou moeten bezighouden met die terminals, dan zeg ik: ‘stop er alsjeblieft mee’. Je wordt namelijk knettergek; een systeem dat crasht, goed beveiligd wordt, weer crasht. Maar goed, aldoende leert men. Belangrijk is ook dat het personeel goed is opgeleid en de klanten zonodig kan helpen. Ik zal geen namen noemen, maar in sommige cybercafés kent het personeel nog net het verschil tussen software en hardware. Maar dan heb je het ook wel gehad."
Het Cybercafé in Amsterdam heeft momenteel zes terminals staan. Volgens een woordvoerster wordt er overwogen om er meer terminals bij te plaatsen. Regelmatig moeten de klanten wachten om één van de computers te kunnen gebruiken. Ook Free World, eveneens in de hoofdstad, overweegt het aantal terminals uit te breiden. Momenteel kunnen de bezoekers aanschuiven bij vier computers. Klanten betalen 2.50 gulden per 20 minuten. Internetnerds die ook nog wat consumeren krijgen korting op dat bedrag. Een woordvoerder van Free World zei dat de opbrengsten uit het bedrijf geen vetpot zijn, maar dat hij blij is het initiatief tot dit Internetcafé genomen te hebben. "Je krijgt namelijk veel interessanter volk over de vloer."