We hadden in mijn bedrijf een prima knipseldienst. Elke ochtend kreeg ik het belangrijkste nieuws relevant voor mijn vakgebied gekopieerd op mijn bureau. Handig, binnen vijf minuten was ik weer op de hoogte. Als één van de berichten interessant was voor één van mijn medewerkers, duwde ik hem dat gelijk onder zijn neus. Aan deze dienstverlening is een eind gekomen. Ten prooi gevallen aan vut en vernieuwingszucht.
De knipselkrant was de trots van Joop. Hij deed het al sinds mensenheugenis, hij knipte met vaardigheid en grote kennis van zaken. Hij was tegelijkertijd een wandelend archief: Joop, wanneer stond dat verhaal over kwaliteitsmanagement in de krant? ‘Drie weken geleden, in het economiekatern van het NRC’, antwoordde hij dan met een licht verwijtende ondertoon in zijn stem. Want Joop vond eigenlijk dat iedereen zijn knipselkrant moest archiveren.
Joop is nu met de vut. We hebben bij zijn afscheid een mooie extra editie van de knipselkrant voor hem gemaakt, met warme stukjes over zijn onmisbare rol. Het was gelijk de laatste knipselkrant. Mijn bureau bleef ’s ochtends leeg. Ik kan me herinneren dat ik nog een e-mail kreeg van één of andere vage afdeling binnen het bedrijf, die meldde dat de krant binnenkort via het intranet te raadplegen was.
Ik heb die intranetpagina’s nooit bezocht. Het is een fout die veel invoerders van technologische vernieuwing maken: ze denken dat iedereen veel moeite wil doen om hun nieuwe snufjes te bewonderen. Dat is echter niet zo. Daarom geloof ik ook helemaal niet in een grote toekomst voor zaken als bijvoorbeeld banensites. Waarom zou ik drie kwartier besteden aan het online invullen van een enorme vragenlijst? Dan moet ik wel erg desperate op zoek zijn naar een nieuwe baan.
In ons bedrijf bezoekt in ieder geval niemand de online knipseldienst. Ik ontving vandaag (op paper!) een enquête. De naamloze medewerker van die vage afdeling vond dat hij voor wel erg weinig mensen die artikelen aan het knippen en inscannen was. Vertwijfeld vroeg hij zich af wat hij moest doen om het aantal hits te verhogen.
In eerste instantie wilde ik hem adviseren om zijn digitale krantje te e-mailen, maar uiteindelijk vond ik dat geen goed idee. Ik vind namelijk al zoveel van die krantjes in mijn mailbox. Ik denk dat ik daar hooguit een derde van openmaak. Eigenlijk is er dus maar één oplossing: gewoon weer gaan kopiëren.
Nicolien Engelsman-Poldervaart