‘Grid computing’, ‘utility computing’ of ‘on-demand computing’ – hoe je het ook noemt, de namen komen alledrie neer op dezelfde overtuigende kern: economie. Het idee om it-hulpbronnen alleen te betalen als ze gebruikt worden, onder handhaving van de flexibiliteit en de schaalbaarheid, daar hoeft een gebruiker niet lang over na te denken. Het is een concept waarvan analisten voorspellen dat het de komende vijf jaar van de grond zal komen. Helaas brengt de gebruikte terminologie veel gebruikers in verwarring.
Maar liefst 40 procent van de it-beslissers in Groot-Brittannië vindt dat er te weinig kennis is van wat ‘utility computing’ is en hoe het werkt, stelt IXEurope, een dienstverlener op het gebied van datacentra. Slechts 1 procent van de beslissers heeft werkelijk een ‘on-demand’-achtig automatiseringsproject geïmplementeerd.
‘Utility computing’ betekent voor verschillende mensen verschillende dingen. Dat is nou net het probleem, aldus John Holden, analist van de Butler Group. “IBM gebruikt de naam ‘on-demand computing’. Die term verwijst naar dienstverlening, maar het is juist de economie van deze vorm van automatisering die zo aantrekkelijk is.”
“Utility computing bouwt it-infrastructuren die taken dynamisch kunnen aanpassen als ware het een soort eb en vloed van de automatisering. Het verbindt een pool van computers, opslagsystemen en netwerken met elkaar. Daarmee kunnen organisaties hulpbronnen dynamisch toewijzen aan it-opdrachten, gebaseerd op de almaar veranderende behoeften van de organisatie.”
Anarchie
Ook Gartner-analist Gianluca Tramacere is van mening dat er verwarring bestaat in de markt. “Aanbieders sturen boodschappen uit over ‘on-demand’ ondernemingen (een term van IBM) of de ‘flexibele’ onderneming (een term van HP), maar hebben het nooit over een enkelvoudige oplossingen. Die bestonden twintig jaar geleden wel. Als je je toen geen mainframe kon permitteren, kocht je rekenkracht.”
“We kunnen best toegang krijgen tot zaken als rekencapaciteit op een mainframe, en mail- en helpdesk-diensten, maar de it-infrastructuur voor een complete onderneming is er nog lang niet.” Tramacere voorspelt dat het nog wel tot 2010 kan duren voordat complete systemen op die wijze zijn opgezet, maar dat verschillende bedrijfseconomische krachten de vaart er wel inhouden.
“Als je kijkt naar het traditionele scenario voor ‘chief information officers’, beschikken zij over een enorme it-omgeving die ontzettend divers is”, zegt hij. “We zijn door een periode van it-anarchie gegaan, waarbij elk bedrijfsonderdeel alles tot op de laatste cent spendeerde. Dat resulteerde in een onderbenutte infrastructuur die erg complex is en niet zo veilig is als eigenlijk zou moeten.”
Flexibiliteit
De noodzaak een onhandelbare infrastructuur te optimaliseren en een flexibel systeem te krijgen dat zich kan aanpassen aan een snel veranderende zakelijke omgeving richt de schijnwerpers op ‘utility computing’.
Flexibiliteit was een sleuteloverweging bij TQ3 Travel Solutions keuze voor een ‘on-demand’ crm-platform van Salesforce.com. De onderneming, die doet in het beheer van reiskostendeclaraties, opereert in tachtig landen op 1200 locaties en onderhoudt een complexe operatie die grenzen en taalgebieden overschrijdt. “We hadden geen zin interne it-mensen op te offeren aan het ontwikkelen van een systeem dat tien jaar verouderd zou zijn op het moment dat het geïmplementeerd wordt”, zegt verkoopdirecteur Groot-Brittannië Adrian Marklew.
Door voor crm op aanvraag te kiezen kan TQ3 snel op veranderingen reageren. “We wisselden van partner, een grote partner, en dat maakte eigenlijk maar bitter weinig uit. We schakelden de vorige partner uit, en de nieuwe partner in”, vertelt Marklew. Hoewel het pakket zeker geen koopje was, heeft de onderneming nu met de prijsstelling per gebruiker wel controle over de kosten en de flexibiliteit om in te krimpen als dat nodig zou zijn. “Als we geen tienduizend gebruikers hebben, hoeven we ook niet voor tienduizend gebruikers te betalen”, zegt Marklew.
Nieuwe licentieregels
Holden van Butler Group zegt dat veel ondernemingen ‘utility computing’ uitproberen voor bepaalde applicaties als im (instant messaging), webhosting en het berekenen en uitdraaien van salarisstroken. Hij denkt dat een bedrijfstakbrede omarming ervan afhankelijk is van het ontwikkelen van complexere beheertechnologieën.
Hij vertelt ook dat nogal wat ondernemingen weerzin hebben tegen het onderbrengen van bedrijfsspecifieke strategische applicaties bij derden. “Bedrijven willen garanties en decimeters dikke muren rondom hun kernapplicaties”, zegt hij. “Veel ondernemingen kijken wel naar ‘utility computing’, maar concentreren zich daarbij op ondergeschikte applicaties waarvan ze het prima vinden dat iemand anders die voor hen draait.”
Een ander struikelblok is de noodzaak van flexibelere licentieregels voor software; veel softwareaanbieders bewijzen de notie alleen maar lippendienst, meent Holden. Innovatieve licentieovereenkomsten bestaan er echter wel degelijk. CA (Computer Associates) bijvoorbeeld heeft een licentiemodel ontwikkeld voor zijn klanten in de luchtvaart. “Het is gekoppeld aan het volume van de bedrijfsactiviteiten en gebaseerd op het aantal passagierkilometers, ten voordele van beide partijen. Als de luchtvaartmaatschappij het beter doet, krijgt CA een hogere opbrengst”, zegt Holden.
Het advies voor gebruikers die een teen in het water wensen te steken luidt: begin met niet-centrale applicaties en sluit waterdichte sla’s (service level agreements) af.
vertaling: René Rippen