Op de weg naar de verkiezingen en naar een nieuw kabinet is en wordt niet voorbijgegaan aan de veranderingen in en voor de arbeidsmarkt. De gevolgen van de vergrijzing en de ingezette flexibilisering kunnen echter nog moeilijk ingeschat worden, laat staan dat partijen en deskundigen komen met een visie en ondersteuning van de gevolgen van de geconstateerde bewegingen, zodat ze meer positieve effecten met zich meebrengen. Vanuit een loopbaanperspectief is de vraag wat de individuele 'werker' er zelf mee aanmoet, moet hij of zij alleen maar in de afwachtende houding blijven?
Als iets ingewikkeld lijkt of wordt, moet je het weer simpel maken. Het motto bij het realiseren van een loopbaan is eigenlijk altijd al geweest: 'you are the master of your own destiny'. Als er nu één adagium van toepassing is voor juist de groep van gemiddeld hoog opgeleide ict'ers, dan is het wel dit uitgangspunt van zelfsturing en beïnvloeding.
Er dienen zich veel veranderingen, maar veel van deze veranderingen gaan over de verschijningsvorm en de wijze van besturing. De mens en zijn denk- en werkkracht is onmisbaar en in die zin is er voor elke persoon maar één echte werkgever en dat ben je zelf. Veel ict'ers werken al vanuit zelfstandigheid als ondernemer en/of in tijdelijke dienstverbanden. En als er sprake is van vaste dienstverbanden dan is het werk in de meeste gevallen op projectbasis ingedeeld. De werkgever ben je zelf, de werkbieder is de partij die op contractbasis afspraken maakt over het uit te voeren werk.
Bij deze benadering gaat het met name om het psychologische effect. Het verwachtingspatroon dat hoort bij het werkgever-zijn wordt verlegd naar het individu. De werkbieder heeft gelukkig eisen en wensen als het gaat om zaken als kennisbehoud en continuïteit, die tegemoetkomen aan en aansluiten bij het verwachtingspatroon van de 'nieuwe' werkgever.
Als de wereld om je heen verandert is het beter om mee te doen aan de verandering dan het alleen maar te ondergaan. Dus, werknemer gedraag je als werkgever en help daarmee jezelf en de werkbieders.
Peter, dat klinkt allemaal heel mooi maar het is niet iedereen gegeven om zelf als werkgever te gaan handelen. Jongeren krijgen dat in hun opleiding vaak al mee, maar ouderen hebben alleen klassiek onderwijs genoten en hebben dus een forse drempel te nemen.
Ik zeg niet dat het onmogelijk is, maar wel lastiger.
Als je, zoals ik werkzoekende bent, staan vele organisaties je met raad en daad bij en hebben ze de beste bedoelingen bij opmerkingen als: “waarom begin je niet voor jezelf”? Maar dat je hypotheek en vaste lasten doorgaan terwijl de financiële middelen zeer beperkt zijn, daar staan ze niet bij stil. ‘Er moet toch gegeten worden’!
Pieter, dank voor je reactie. De kern van de boodschap is dat de werknemer,onafhankelijk van zijn contractsituatie (vast dan wel variabel), een grotere invloed krijgt op zijn toekomst. De groeiende flexibilisering van de factor arbeid zal een ander type werknemer doen ontstaan. Ik betoog niet dat iedereen voor zichzelf moet beginnen, wel dat je bewust moet zijn van de veranderingen om je heen en dus daarnaar moet handelen. Werkgevers gedragen zich steeds meer als werkbieders.
Mijn eerste reactie bij de kop is gelijk, begint dit ge… weer. Beste meneer Schrijnen, komt het misschien in uw hoofd op, ik betwijfel het ten zeerste maar goed, dat niet iedere werknemer zijn eigen werkgever WIL worden? Dat ie er gewoon voor kiest een ander soort bestaan te hebben. Zonder dat geschreeuw over nieuwe uitdaging. En al dit ge… komt er uiteindelijke op neer dat het risico van werkgever naar werknemer wordt geschoven, dat arbeidsvoorwaarden verslechteren, dat onzekerheid toeneemt. En als je dat niet wilt, dan wordt de pek en veren uit de kast gehaald. ´Kill the witch.´
@Marcia
Ik ben het helemaal met u eens. In een aantal sectoren zie je juist dat het eigen werkgeverschap (ZZP) heeft geleid tot uitbuiting van die zogenaamd nieuwe werkgevers. Kijk naar de zorg en de bouw. Daar wordt niemand beter van een ZZP-status.
En ook in de ict zijn de eerste tekenen aan de wand. De tarieven staan zwaar onder druk. En ja eigen werkgever zijn betekent ook acquireren, nadenken over pensioengaten, beroepsaansprakelijkheden, arbeidsongeschiktheid enz. Weet dat ruim de helft het risico loopt om in de bijstand te belanden!
De hoogtijdagen van het ZZP’er-schap zijn voorbij, er is alleen plaats voor de echt ervaren rotten in het vak (20 jaar+ ervaring). En de overheid gaat flink minder inhuren, of steeds meer via EU-aanbestedingen werken.
Nee hoor, met het oude werken is helemaal niks mis.