De regering moet het millennium-probleem harder aanpakken, vindt de Tweede Kamer. Er moeten platforms komen voor elke ‘vitale’ sector en voor het mkb. Daarnaast moet begin 1999 een publieksvoorlichtingscampagne starten en krijgen leveranciers wellicht een wettelijke informatieplicht.
Verder moet er een internationaal plan van aanpak komen voor Oost-Europese kerncentrales en Russische kernwapensystemen.
De Kamer neemt alle zes moties aan die zijn ingediend tijdens een overleg met coördinerend minister Van Boxtel. Dat overleg vond plaats omdat de Kamer de antwoorden van de regering op een reeks vragen onbevredigend vond. De Kamer wilde met haar kritiek niet wachten op de voortgangsrapportage, die het kabinet 18 december bespreekt.
Intussen vraagt het Projectbureau Millennium Overheid (PMO) zich af wat uitspraken en toezeggingen van diverse betrokkenen precies betekenen. Aanvankelijk was sprake van ‘vitale objecten’, vervolgens van ‘vitale processen’, en toen van ‘vitale sectoren’. Van Boxtel verlangt garanties over het ongestoord functioneren van die sectoren. Waar die niet te geven zijn, neemt de overheid maatregelen.
Eerdere 2000-rapportages noemen veertien sectoren. De Kamer spreekt over vijftien. Die veertien vitale sectoren beslaan ongeveer het hele maatschappelijke leven. Sommige vallen valt niet direct onder de verantwoordelijkheid van de overheid. Bij veel sectoren zijn diverse instanties betrokken. PMO vraagt zich af hoe daar vat op te krijgen. Bij ‘vitale systemen’ is het fenomeen ‘nationale audit’ opgedoken. PMO wil weten wat dat inhoudt.
Ook de activiteiten van diverse platforms zijn niet helder. Naast PMO voor de overheid en het Millennium Platform van Jan Timmer zijn er specifieke organen: Millennium Platform Zorg, Kenniscentrum Sociale Diensten 2000, Projectbureau Millennium De Nederlandse Politie, Energie Millennium Platform en Millennium Platform Transport. "Welke instanties houden zich nu met de zaak bezig en wat doen ze dan precies", zou PMO willen weten.
