Oud-minister Eduard Bomhoff is sceptisch over de toepassing van it in de zorgsector. Hij verwacht bijvoorbeeld niet dat het lukt om in 2004 een elektronisch patiëntendossier (epd) ingevoerd te krijgen.
Bomhoff, namens de LPF van 22 juli tot 16 oktober 2002 minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, sprak op het jubileumcongres van de Nederlandse Ingres-gebruikersgroep. De zorgsector gebruikt CA’s Ingres-database veel.
Hij noemde tien redenen waarom het niet echt wat wordt met automatisering in de zorgsector – factoren die niet te maken hebben met technologie, maar met organisatie. Dat is volgens hem alleen aan te pakken door structuren te doorbreken. Hij probeerde dat als minister door de zorgsector via de verzekeraars aan te sporen efficiënter te werken. Hij meent dat de ondoelmatigheid in bijvoorbeeld ziekenhuizen is terug te voeren op een stelregel die vooral opgaat voor non-profit organisaties: "de organisatie is afhankelijk van het belang van het hogere personeel".
Hij begon zijn rede met de vastzittende discussie over het gebruik van het sofi-nummer in de gezondheidszorg. "Financiën wil dat gebruiken voor zorgtoeslag en bijvoorbeeld dataverkeer tussen instellingen. VWS wil speciale zorgnummers invoeren voor een unieke patiëntidentificatie, terwijl elk kind bij zijn geboorte een sofi-nummer meekrijgt. De Tweede Kamer wil zich er liever niet mee bemoeien. Politici zijn bang standpunten in te nemen over privacy en identificatieplicht. De besparingen door gebruik van het sofi-nummer zijn echter enorm." Het Coördinatiepunt Standaardisatie Informatievoorziening in de Zorgsector (Csiz) wil in 2004 een unieke patiëntenidentificatie en een epd-standaard ontwikkelen. Het tweede kan niet zonder het eerste. Overigens zijn er al commerciële partijen met een werkend epd, maar dat zijn leverancierspecifieke invullingen.
Een ander voorbeeld: een Zweeds ziekenhuis verdeelt overwerk softwarematig. "Personeel voert in wanneer het wil overwerken. De software bekijkt het aanbod en berekent het loon. Bij veel aanbod daalt de overwerkvergoeding." Het management is alleen nodig als het programma er niet uit komt.
"Er is ook software om afspraken in een keten vast te leggen. In de zorg heb je een afspraak voor bijvoorbeeld een foto en wordt de volgende bespreking pas vastgelegd als die foto klaar is. Iedereen wacht op elkaar. Je kan beter afspraken schrappen omdat ze niet nodig blijken te zijn."