Fred van der Molen beschouwt en becommentarieert het ict nieuws van de afgelopen week. Met deze keer: NonStop gaat over op Intel-processoren; Wanneer gaat Sun nu Windows-systemen verkopen? Met welke tekstverwerker schreef Healey zijn columns?
NonStop gaat over op Intel-processoren
… dat hebben we eerder gehoord. HP bericht dat de volgende generatie NonStop-servers wordt voorzien van Itanium-chips in plaats van de huidige Mips-processoren. Zou het nu echt? Al in 1998 was er dat voornemen, nadat Compaq de vermaarde foutbestendige NonStop-systemen van fabrikant Tandem in eigendom kreeg. Compaq kondigde toen aan de Mips-processoren binnen twee jaar te vervangen door de Alpha-processor van het eveneens ingelijfde Digital óf de nieuwe 64-bit Merced-processor van Intel. We zijn nu zeven jaar verder en de Mips-processor draait nu onder het HP-logo nog altijd trouw zijn rondjes in lockstep-modus.
Wanneer gaat Sun nu Windows-systemen verkopen?
… lang kan het toch niet meer duren. Sun heeft zijn ijzersterke positie op de servermarkt ondergraven door te veel naar zichzelf en te weinig naar zijn klanten te luisteren. Terwijl een groeiend deel van de klantenkring liever goedkopere x86-servers met Windows of Linux kocht, bleef de computerfabrikant uitsluitend de zegeningen van haar ‘superieure’ Sparc/Solaris Unix-platform uitdragen. Maar de trend in de servermarkt in onmiskenbaar die van Risc/Unix naar Windows en Linux op het x86-platform. Die verschuiving is nog lang niet ten einde; Dell heeft zich daardoor in het laatste kwartaal in de topdrie van serverleveranciers genesteld ten koste van Sun. Gartner Dataquest meldt dat de omzet van het x86 segment (Intel en AMD) met 9,4 procent is gestegen en dat van Unix met slechts 1,5 procent. Sun heeft nog altijd een marginale positie (1 procent) in het x86-segment, al stijgen de verkopen van de nieuwe Opteron-servers in rap tempo.
De intensieve samenwerking met AMD is onderdeel van een totale makeover, waarin onder druk der omstandigheden zelfs een innige vriendschap met Microsoft gedijt. De vraag rijst dan ook wanneer de geesten bij Sun rijp zijn om zelf Windows-leverancier te worden. Lang zal het niet meer duren.
Met welke tekstverwerker schreef Healey zijn columns?
… naar verluidt Microsoft Word. Collega Martin Healey stopt ermee. Dat wordt wennen want sinds mensenheugenis las ik zijn wekelijkse column. Zijn grootste verdienste vond ik zijn ongevoeligheid voor de vele hypes die de sector kenmerken. Maar er zat wel één merkwaardige vooringenomenheid in veel van zijn stukjes. Kort gezegd kwam die hierop neer: wat IBM doet is goed, wat Microsoft doet deugt niet. Tot zijn laatste column bleef hij bijvoorbeeld schuimbekken over de tekstverwerker Word, die hij eerder bestempelde als “één van de grootste rampen die de it-branche ooit is overkomen”. Tja. Healey fulmineerde onder andere tegen de overdaad aan functies, de nodeloze complexiteit van Word. Hij bleef pleiten voor een simpele en goedkope vervanger, terwijl Microsoft die natuurlijk al jaren gratis met Windows meelevert: WordPad. Die gebruikt niemand, ongetwijfeld Healey zelf ook niet. Niet voor niets levert Microsoft zijn lowend bundel Works met de complete Word. Niemand wil namelijk een tekstverwerker met weinig mogelijkheden. Dat geldt niet alleen voor individuele gebruikers, maar ook voor organisaties. De simpele reden daarvoor is dat de behoeften van gebruikers te zeer uiteenlopen en bovendien sterk wisselen in de tijd. Ineens kan een werknemer de functie nodig hebben om een geadresseerde mailing te genereren, labels te printen, een brochure op te maken, tabellen in een rapport op te nemen, een rapport van een geautomatiseerde inhoudsopgave en index te voorzien, enzovoort, enzovoort. Je moet er als beheerder toch niet aan denken dat er dan elke keer een andere applicatie of extra module moet worden geïnstalleerd. Gebruikersonderzoek heeft al vele malen uitgewezen dat er wel behoefte is aan simpele databases, spreadsheets en fotobewerkingsprogramma’s, maar niet aan uitgeklede tekstverwerkers. Die is namelijk niet goed te maken: wat voor de ene gebruiker een belangrijke functie is, blijkt dat voor de andere totaal niet te zijn. De hele idee van een eenvoudige tekstverwerker met alleen de belangrijkste functies is een idee fixe. De opgave van de softwaremaker is niet functies weg te laten, maar er de gebruiker niet mee te belasten. Daar is Microsoft langzamerhand aardig in geslaagd lijkt me.
Fred van der Molen beschouwt en becommentarieert het ict-nieuws van de afgelopen week.
