Ict’er zijn steeds optimistischer over de arbeidsmarkt, zo blijkt uit onderzoek van Blauw Research. Voor een ruime meerderheid staat de banenbarometer inmiddels op ‘mooi weer’. Vraag de ict-prof waar hij (jawel, in overgrote meerderheid: hij) het eerst naar kijkt bij een werkgever en driekwart meldt spontaan de arbeidsvoorwaarden. Salaris, bonus, dienstauto, hebbedingetjes: al die geldelijke of in geld uit te drukken zaken vormen kennelijk nog steeds de grootste trekpleister.
De uitgesproken voorkeur voor het beroep van ict-consultant lijkt op het eerste gezicht in het verlengde te liggen van de hoofdrol die de arbeidsvoorwaarden spelen: het is zeker niet het slechtst verdienende specialisme in de ict. Voorlopig zal dat wel zo blijven, alhoewel de ‘doe-functies’ in de ict aan een inhaalslag lijken te zijn begonnen. Onderzoeksbureau Berenschot ziet de inkomens van ict’ers sneller stijgen dan het landelijk gemiddelde. Binnen de ict trekken programmeurs en applicatie- en systeembeheerders aan het langste eind met gemiddelde stijgingen boven de 7 procent. Dat is niet slecht in een periode van loonmatiging.
Blauw haalde bij ict-studenten in hun laatste twee studiejaren onderzoeksresultaten weg die kunnen wijzen op een kentering. Arbeidsvoorwaarden zijn ook voor hen het belangrijkst, maar de score ligt bijna 10 procent lager. Een interessante bedrijfscultuur vinden ze van veel groter belang: 53 procent komt daar spontaan mee op de proppen. Bij hun toekomstige collega’s blijft de teller steken bij 42 procent. Wijst dat erop dat de komende generatie ict’er zijn defensieve houding laat varen en weer wat meer risico neemt bij de keuze van zijn werkgever? Je zou het bijna zeggen; ook de favoriete functie van de studenten wijkt af. Hun favoriet is niet consultant, maar softwareontwikkelaar.