Wie werkzaam is in de ict-sector bepaalt in grote mate zijn eigen carrièrekansen. Ondernemers waarderen flexibiliteit en betrokkenheid bij de organisatie, maar hebben te weinig aandacht voor een goede balans tussen werk en sociaal leven, blijkt uit het onderzoek Indic@tor.
| In de praktijk Om haar gedachtegoed in de praktijk te brengen, heeft Beate van der Heijden in samenwerking met LPM Advies een methode ontwikkeld waarmee bedrijven de inzetbaarheid van hun personeel nu en in de toekomst kunnen meten. Door toepassing van de Loopbaan Potentieel Methodiek krijgen werkgever en -nemer inzicht in de inzetbaarheid en worden problemen gesignaleerd en bespreekbaar gemaakt. |
De inaugurele rede heeft als titel No one has ever promised you a rose garden (isbn 90-232-4186-X), verwijzend naar de kleine prins die meent een unieke roos in bezit te hebben en later een veld vol rozen tegenkomt. De belevenissen van Le Petit Prince (geschreven door Antoine de Saint-Exupéry) zijn vernuftig door de toespraak heen verweven. Voor de aanhoorders was het overigens een hele zit, want Van der Heijden ging uitvoerig in op de theorie van personeelsbeheer ofwel hrm, en haar lopende onderzoeken en toekomstplannen.
Europees
In het kader van Indic@tor zijn ict-professionals en leidinggevenden (allen in het mkb) ondervraagd in Nederland, Noorwegen, Griekenland, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Italië en Polen. Deze landen zijn gekozen om een culturele spreiding over Europa te verkrijgen.
Er blijken Europese verschillen te zijn als het gaat om ‘employability’ (alles wat te maken heeft met inzetbaarheid van personeel). Om die verschillen precies in kaart te brengen, is meer studie nodig. Wel zegt Van der Heijden alvast dat, juist vanwege die verscheidenheid, er niet één recept is te geven voor een Europese aanpak. Zij noemt en passant dat ict-werkgevers met meerdere locaties in Europa daar wel oog voor moeten hebben.
Paradox
Werknemers die zich flexibel tonen, maken meer kans op een succesvolle loopbaan. “Persoonlijke flexibiliteit heeft betrekking op de mogelijkheid te verhuizen naar en te werken op verschillende locaties, de bereidheid om lange dagen te maken en op ongerieflijke uren te werken, en de bereidheid verscheidene banen te overwegen en nieuwe vaardigheden en kennis aan te leren”, definieert Van der Heijden.
Wat dat betreft bepalen ict’ers dus in hoge mate hun eigen kansen. Zij kunnen er zelf voor zorgen dat ze hun kennis op peil houden, hun netwerken (intern en extern) onderhouden en hun betrokkenheid bij de organisatie tonen. Uit het onderzoek blijkt dat er een groot verschil is tussen de uren bijscholing die werknemers hebben. Dat kan volgens Van der Heijden liggen aan de individuen zelf, maar het kan ook zijn dat werkgevers de een meer scholing toestaan dan de ander. “Het belangrijkste is evenwel dat organisaties systemen hebben ingericht waarmee zij kunnen meten of alle werknemers voldoende training en ontwikkeling krijgen op momenten dat zij die het meest nodig hebben.”
Hier is een paradox aan het licht gekomen. Gebleken is dat ict’ers die zich zeer hebben bekwaamd op een bepaald gebied het risico lopen niet meer in aanmerking te komen voor interne promoties. Zij zijn namelijk zo waardevol op die plek voor de organisatie dat ze niet meer op een andere plaats worden ingezet.
Gezondheid
Veel regeringen hechten belang aan een goede balans tussen werk en sociaal leven. Indic@tor laat zien dat dit evenwicht in de ict-sector ver is te zoeken. Dat is volgens Van der Heijden niet verstandig omdat ‘gebalanceerde’ werknemers beter presteren. Bovendien is het handig voor organisaties om politiek wenselijk gedrag te vertonen.
Een ander punt waar werkgevers meer aandacht voor zouden moeten hebben, is de gezondheid van hun medewerkers. “Het gegeven dat de meest ict-professionals in Europa het gevoel hebben dat ze niet echt gezond zijn, is een extra aanleiding om systematisch aandacht te geven aan de gezondheid van het personeel”, meent Van der Heijden.
Het ‘ouderdomsprobleem’ speelt ook in de ict-sector. Omdat de branche zo jong is, is de gemiddelde leeftijd nog vrij laag, maar de gedachte heeft al wel postgevat dat oudere werknemers minder flexibel zijn en minder goed presteren dan hun jongere evenknieën. Werkgevers hebben de neiging om niet in senioren te investeren. Omdat de ‘grijze golf’ in de ict-branche voor de deur staat, is dit een onderwerp dat nu op de agenda moet staan. De professor wijst erop dat een organisatie er goed aan doet een gemengd personeelsbestand van jongere en oudere mensen te hebben.
