Herinnert u zich nog de ophef in 2002 rond CMG over ontslagvergunningen met de beruchte Bijlage B? Ofwel werken als ict-detacheerder bij een klant, maar bij verlies van het werk ontslagen worden als uitzendkracht.
Inmiddels doemt een nieuw vraagstuk op: wat gebeurt er met het personeel dat na een uitbestedingscontract bij een automatiseerder terecht is gekomen, maar na een paar jaar en een nieuwe aanbesteding het werk ziet verdwijnen naar een concurrent? Deze medewerkers zouden dan op basis van overgang van onderneming (art.7:662-666 Burgerlijk Wetboek) over kunnen gaan naar de nieuwe dienstverlener, een principe dat catering- en schoonmaakbedrijven al langer hanteren
Capgemini en Atos Origin voeren momenteel een discussie over de overgang van een dozijn it-medewerkers, nu het werkplekbeheer voor CWI per 1 januari 2006 overgaat naar Atos. Capgemini had dit werk in 2002 binnengekregen na het overnemen van Werklinq, de toenmalige it-divisie van de Arbeidsvoorziening. Atos Origin ziet die verplichte overname van het personeel niet zitten, logisch gezien de ontslaggolf onder oudere beheerders bij dit bedrijf eerder dit jaar. Capgemini wil nu naar de rechter stappen om de ‘wet’ te toetsen, met steun uit vakbondskringen.
Er is behoefte aan duidelijkheid over de positie van werknemers bij ’tweede generatie outsourcingscontracten’. Dit vraagstuk wordt alleen maar groter omdat de komende tijd veel uitbestedingscontracten aflopen.
Grote vraag is wel hoe fair Capgemini het spelletje speelt? Staat het bedrijf inderdaad pal voor het behoud van werkgelegenheid van zijn werknemers, of wil het via de wettelijke regeling eenvoudig af van de overtollig geworden beheerders? Geluiden binnen de divisie Outsourcing wijzen erop dat het management sowieso bezig is met een saneringsoperatie onder de oud-Werklinq-medewerkers. Wie zijn werk wil behouden, dient naar verluidt akkoord te gaan met een loonsverlaging. Dat is een wel erg economische benadering van het principe ‘mens volgt werk’.