De wetenschappelijke gemeenschap reageert sceptisch op de claim van het Canadese bedrijf D-Wave, dat op 13 februari ‘de eerste commerciële quantumcomputer’ presenteerde.
Universitair hoofddocent Lieven Vandersypen, onderzoeker binnen de kwantumtransportgroep van de TU Delft: "Als de beweringen van D-Wave kloppen, heeft het bedrijf een grote sprong gemaakt."
Voorlopig is de onderzoeker, net als de rest van de quantumwetenschappelijke gemeenschap, echter sceptisch: "Op de You Tube-filmpjes van de demonstratie zie je mooie animaties, maar we moeten D-Wave op hun woord geloven dat die zijn uitgerekend op hun quantumcomputer. Het bedrijf laat weinig los over hoe ze te werk zijn gegaan. Dat is te begrijpen en zelfs te verdedigen, omdat ze geïnteresseerd zijn in geld en niet in een publicatie in Nature."
D-Wave claimt een quantumcomputer te hebben gebouwd op basis van zestien supergeleidende structuren, die elk als één quantumbit functioneren. Vandersypen: "Dat is flink groter dan de quantumcomputers die tot nog toe in het lab zijn gebouwd."
De computer is gebouwd van Niobium, een element dat supergeleidend wordt als het wordt afgekoeld tot dichtbij het absolute nulpunt (273 graden Celsius onder nul). Die eigenschap geeft al aan dat het nog even zal duren voordat er op elk kantoorbureau een quantumcomputer prijkt, al was het alleen maar omdat quantumcomputers niet excelleren in tekstverwerking. Hun kracht schuilt in hun exponentieel snellere rekenkracht, veroorzaakt door het mysterieuze, maar reële quantummechanische feit dat één quantumbit tegelijkertijd één en nul is.
Omdat de hardware van quantumcomputers echter volstrekt anders is (namelijk gebaseerd op verschillende soorten elementaire deeltjes), zijn revolutionair andere computationele technieken nodig. De wiskunde die daarvoor nodig is, moet nog grotendeels worden uitgevonden, waardoor de toepassingen van quantumcomputers tot nog toe zeer beperkt zijn.
Eén kunstje
De huidige quantumcomputer van D-Wave kan slechts één kunstje, want het algoritme is hardgecodeerd in de machine. Het bedrijf claimt echter binnen een jaar te komen met een machine die programmeerbaar is en gericht op het simuleren van quantummechanische effecten.
Vandersypen: "D-Wave hoopt op deze manier de chemische en farmaceutische industrie voor zich te interesseren. Alle chemische verbindingen zijn uiteindelijk gebaseerd op quantumeffecten. Momenteel ontbreekt echter nog de rekenkracht om ze die effecten uit te rekenen, maar een quantumcomputer kan daar theoretisch verandering in brengen."
Meer info
www.dwavesys.com
www.youtube.com/watch?v=aZXwD4AZjLg
Op zich is het terecht dat Lieven Vandersypen, onderzoeker binnen de kwantumtransportgroep van de TU Delft sceptisch is. Voor elke wetenschapper is scepsis een gezond principe.
Wat jammer is in uw artikel dat het niet naar voren komt dat er vele toepassingen van de Quantum Theorie in de ICT mogelijk zijn, waarvan Quantum Computing er slechts een is. Quantum Communication en Quantum Randomnes reeds enige tijd een commerciele en wetenschappelijk geaccepteerde realiteit. In Quantum Communication wordt er gebruik gemaakt van het quantum teleportatie mechanisme van quantum bits en in Quantum Randomness wordt gebruik gemaakt van het onzekerheids principe van Heisenberg van quantum bits.
De fysische quantum theorie is al een eeuw onomstreden. Alle fysische observaties welke gedaan worden, van nanoschaal tot en met de kosmische schaal van bijvoorbeeld zwarte gaten, stemmen tot op alle decimalen achter de komma exact overeen met de theoretische voorspellingen welke de quantum theorie doet. Commerciele ICT-Systemen welke hierop gebaseerd zijn, zijn bijvoorbeeld te vinden op de URL’s http://www.idquantique.com , http://www.magiqtech.com/ Een research proof-of-concept, gebaseerd op Quantum Randomness en Informatie Theorie is te vinden door (bijvoorbeeld met Google) te zoeken naar “FreeMove Quantum Exchange”.
Het is denk ik voor de lezers uiterst belangrijk de Quantum basis ICT-basisfuncties uit elkaar te houden: Quantum Communication, Quantum Randomness, Quantum Processing en Quantum Storage, waarvan de eerste twee reeds enige tijd commerciele realiteit zijn en de laatste twee nog in het research stadium zitten.
Ook is er, in tegenstelling tot wat geconcludeerd zou kunnen worden uit uw artikel, een zeer goede en wetenschappelijk geaccepteerde theorie voor deze Quantum ICT-Systemen: De Quantum Informatie Theorie, welke wetenschapplijk onomstreden is.
Niet allen kleine bedrijven als D-Wave houden zich intensief bezig met deze materie. Ook giganten als IBM en HP zien veel toekomst voor Quantum Informatie Systemen en spenderen jaarlijks miljoenen aan research op dit gebied. Als men geen vertrouwen had in deze theorie en technologie, had men dit beslist niet gedaan.
Er staat “dichtbij het absolute nulpunt (273 graden Celsius onder nul)”
Maar dit is het absulute nulpunt, en het is erg moeilijk dit te bereiken(er is bose-einstein condensation voor nodig).
Bij welke temperatuur kan de kwantum computer eigenlijk werken?