Er is een aardige discussie losgebroken na de constatering dat leeftijdsdiscriminatie minder zou bestaan in de ict-sector. Ernst Fuld, directeur NGN, heeft hierover een uitgesproken mening: leeftijdsdiscriminatie mag niet en dus bestaat het niet.
Leeftijdsdiscriminatie mag niet en bestaat dus ook niet. Net zo min als prostitutie, hasjhandel, wietteelt enzovoorts. Alleen zal geen enkele werkgever een 58 jarige stratenmaker met premievrij pensioen op eindloonbasis in dienst nemen. Dus niemand die daar vreemd van opkijkt, want de verhouding tussen risico en opbrengst is zoek.
Met stratenmakers hebben we eeuwen ervaring. Zou het daardoor komen dat we bovenstaande situatie vanzelfsprekend vinden? Ict – als beroep – is veel jonger en wellicht ook veel te divers om goed te kunnen bepalen hoe het zit met leeftijdsdiscriminatie. In de jaren '80, met de opkomst van het local area network (lan) en het brengen van de intelligentie naar de werkplek schoten de netwerkbeheerders avant la lettre als paddestoelen uit de grond. Het was de enthousiaste jeugd met hoog flowerpower verleden tegenover de gevestigde orde van de mainframemaffia. Veel van die mensen zijn nu twintig jaar ouder, sadder and wiser, en de bedrijfscultuur is ook in twintig jaar veranderd.
Spanningsveld
Bovendien stormt een nieuwe generatie ict-professionals naar binnen en ontstaat een natuurlijk spanningsveld tussen de generaties. Het domste dat een 58-jarige dan kan doen is tegen de jeugd roepen dat vroeger alles beter was en er geen kwaliteits- en servicebewustzijn meer is. Zo word je een knorrepot die naast de economie komt te staan. En natuurlijk ligt de ellende – ontslag, talloze vergeefse sollicitaties – altijd aan de boze buitenwereld. Na afwijzing valt in zo'n geval de potentiële werkgever niets te verwijten. Dus ja, leeftijdsdiscriminatie bestaat.
En wie valt dat te verwijten? Er zijn namelijk ook door de wol geverfde ict'ers die niet meer zo nodig het nieuwste kunstje hoeven te flikken, maar hun senioriteit inzetten om de jonge honden met plezier in hun werk te laten groeien. De carrière van deze ‘oude rotten' zit er op, maar tegelijkertijd ook weer niet. Simpel gezegd: de oudjes doen het nog best want ze hebben zich ontwikkeld en zijn nu als coach van grote waarde.
In beweging
Wie als ict'er wil overleven moet dus in beweging komen en in beweging blijven! Zie veranderingen niet als bedreigingen maar als kansen. Wij als NGN stimuleren de bereidheid én het vermogen om die kansen te grijpen. Want wie niet met de veranderingen meegaat wordt overbodig, wie wel meegaat blijft meedoen waarbij de enorme ervaring van de senioren goud waard zal zijn. Dan is er ook geen leeftijdsdiscriminatie.
Ik realiseer me dat soepelheid, lenigheid, veranderingsgezindheid, eigenschappen zijn die je met het stijgen der jaren ziet afnemen. De mens is echter heel verschillend, net als de ict-professional. De een gaat gebukt onder de veranderingen in de wereld die zich tegen hem lijken te keren, de ander doet er wat mee in zijn voordeel. Daarom bestaat leeftijdsdiscriminatie niet, maar soms ook wel. Kijk maar naar de reacties onder de artikelen 'Minder leeftijdsdiscriminatie in de ICT' en 'Leeftijdsdiscriminatie wél een probleem'.
Ernst Fuld, directeur NGN
