Creatieve recruiters gaan verder dan de standaard vraag ‘wat zijn je sterke en zwakke punten?'. Zo vraagt Microsofts recruiter sollicitanten een berg te verplaatsen en wil wervingsbureau Yer weten wat voor vader je bent.
Wat zou je doen met een miljoen pingpongballen? Sommige recruiters houden wel van een rare vraag tijdens het sollicitatiegesprek. Microsofts recruitment manager Jolie den Boer is er een van. ‘Doe je niet mooier voor dan je bent'.
Bij softwarebedrijf Microsoft wordt sollicitanten al jaren gevraagd hoe ze de berg Mount Fuji zouden verplaatsen. De werkgever zoekt namelijk gemotiveerde, stressbestendige, creatieve mensen die over een gezonde dosis logica beschikken en hoopt met vragen als deze sollicitanten uit te dagen.
Microsofts recruitment manager Jolie den Boer: "De meeste kandidaten hebben hun gesprek goed voorbereid en hun cv op orde. Vaak komt er dan een riedeltje van wat ze kunnen en hebben gedaan. Waardevolle informatie, maar niet voldoende. Door ze met vreemde vragen van hun stuk te brengen, krijg ik informatie over wie er echt aan de andere kant van de tafel zit."
Het bos in
Ook het stellen van persoonlijke vragen behoort tot die tactiek. Den Boer raadt sollicitanten aan bij dit soort vragen eerlijk te zijn. "Doe je niet mooier voor dan je bent", zegt ze in een gesprek met collegatijdschift Intermediair. "Als je er niet van gediend bent persoonlijke vragen te beantwoorden, dan zul je je niet thuisvoelen in de Microsoft-cultuur."
Ook Jerre Cramer, managing consultant bij Yer en verantwoordelijk voor het werven van ict-managers, kent de rare-vragen-methode. Cramer: "We sturen onze kandidaten soms heel bewust het bos in. Je ziet dan ineens de ware aard van een persoon naar boven komen. Daarom stel ik vragen als: "‘Wat ben je voor vader?' of ‘Zit je nu in je rol of ben je echt?'."
Volgens Cramer is het belangrijk bij het horen van een rare vraag niet in de verdediging te schieten. Ga dus niet met je armen over elkaar zitten als een recruiter vraagt wat je zou doen met een miljoen pingpongballen. Wanneer je overdonderd bent, is het slimmer om bedenktijd te creëren door te vragen waarom de recruiter de vraag stelt, aldus Cremer. Bovendien kan een manager op het werk ook moeilijke vragen verwachten. Cramer "Daar moet je gewoon mee kunnen omgaan."
De tien raarste vragen
1 Je stapt in de lift bij je toekomstige baas. Hoe zou je jezelf in tien seconden verkopen?
2 Beschrijf jezelf in één woord
3 Wat zou je doen met een miljoen pingpongballen?
4 Je mag een vraag stellen aan iemand uit de geschiedenis. Wie kies je en wat is je vraag?
5 Wat is hot in muziek, auto's, jeans, shopping, sieraden en zo?
6 Hoeveel vliegtuigen zijn er in de hele wereld?
7 Hoe wek je het vertrouwen van een klant of manager met meer dan dertig jaar ervaring?
8 Als ik je partner zou bellen, wat zou hij of zij dan over je vertellen?
9 Vertel eens een mop?
10 Stel, je hebt een grote zak met geld, wat zou je ermee doen?
bron: O'Connel Marketing Recruitment
Wat tweaktubbie zegt. Een werkgever heeft meer aan mensen die gewoon hun werk goed doen. Ik heb genoeg mensen gezien met lulpraatjes die 0,0 niets aan productie maken.
Vraag 1: Wat zou je doen als je na een maand weer wordt ontslagen?
Vraag 2: Zou je bankzitter willen worden?
Vraag 3: Ben je bereid tot je 75ste door te werken?
Vraag 4: Zou jij als je onze bestuurder was je bonus weigeren?
Vraag 5: Wat is de raarste vraag, die ik je zou kunnen stellen?
Vraag 6: Wat is het correcte antwoord op vraag 6?
Het is de taak van een recruiter om zijn vak te kennen en te weten hoe hij een kandidaat genoeg leert kennen in 1,5 uur maar de taak van de kandidaat om een stukje research te doen c.q. aanvoelen bij welk bureau hij een professioneel gesprek kan voeren.
DUS……………….
Tijdens mijn sollicitatie had ik al een akkoord met de directie, hij wilde HR niet omzeilen dus een gesprek met een muts. Ze vroeg naar mijn werkelijke ambitie.
Mijn antwoord: zo laat mogelijk beginnen, lange lunch en vroeg thuis.
Ze adviseerde de directie: aannemen, hij is heel creatief.
Die vragen zijn echt onzinnig.
Ik heb laatst een sollicitatie procedure achter de rug. Daar zijn geen van dit soort onzin vragen gesteld. Als dat wel hadden gedaan, was mijn interesse in het bedrijf gedaald. Je zet jezelf te kijk met dit soort wannabee psychologische vragen.
Voor veel mensen is een sollicitatiegesprek nog steeds een stressvol gebeuren en die zitten dan behoorlijk gespannen in het gesprek. Een dergelijke “onzin”-vraag kan het ijs een beetje breken en mbv bv een vraag over hobbies kun je een kandidaat beter peilen over iets waar hij echt enthousiast over is.
Ik heb wel goede ervaringen met recruiters: geen onzin vragen, een gesprek met diepgang. Het werd geen interview en daar zit hem wat mij betreft het verschil in.
Wat de recruiter vaak vergeet is dat recruiten zijn/haar vak is en solliciteren geen vak is. Een sollicitant heeft minimaal last van zenuwen, wil de baan graag waarop hij heeft gesolliciteerd en wil toch het beste van zichzelf laten zien, daarnaast moet hij ook nog eens zichzelf zijn en antwoord gaan geven op wat in zijn perspectief niet bijster intelligente vragen zijn. Een goede recruiter houdt daar rekening mee. Solliciteren is GEEN VAK.
Daarentegen hou ik wel van domme vragen tijdens mijn gesprek. Die leggen we heel simpel weer terug.
Recruiter : “Met wat voor dier ben je te vergelijken” …
Sollicitant: “Dat is nou eens een diepzinnige vraag, hummm dat verrast mij, wat voor dier zou jij kiezen?”
Achter elke recruit zit een wereld aan ervaringen, mogelijkheden en kansen, en, ja, ook persoonlijke networking. Dat maakt recruiting zo leuk.
Met die rare vragen buiten de comfort zone kun je iemands creativiteit en IQ peilen en het gesprek een beetje spannend houden.
Met (3 tot 5x) doorvragen binnen het vakgebied kun je iemands kennis, ervaring en overtuigingskracht peilen.
Tegenwoordig tref ik heel veel HRM mensen van jongere generaties. Deze hebben totaal geen fantasie en of verbeeldingskracht. Ze worden opgedeeld in 2 secties. De 1e zijn zoekers en de 2e zijn de HRM managers.
De 1e zoekt naar mensen op steekwoorden in databases bij het Monsterboard en zo en als het “woordje” niet in je CV staat dan heb je onvoldoende kennis en ervaring
De 2e heeft al moeite om een CV groter als 3 bladzijden te lezen ( doet dit dan ook niet) en gaat dan tijdens een intake ( want hij nodigt je toch uit want hij moet ook zijn tijd verantwoorden)proberen je te prikkelen met nonsens vragen. Hier ga ik graag op in want dan neem je het gesprek over, resultaat is dan vaak dat ze helemaal niet meer weten wat te zeggen/doen en je dan op basis van vergelijk met mede collega’s niet voldoet over de juiste skills of past in de samenstelling van de afdeling.
Vroeger….. ja krijgen we dat weer, was solliciteren een normale bezigheid, een automonetur kwam met zwarte handen en liet zien hoe hij een auto doorsmeerde en een telefoniste bewees achter de balie haar vriendelijkheid en accuratese met doorverbinden / verwijzen e.d.
Tegenwoordig moet je beneden de 36 jaar zijn ( Bewezen studie), afgeronde universitaire opleiding Nederlands,(want stel dat je een punt komma verkeerd hebt) wel in een 3 deligpak maar dat toch lijkt op een casuele uitstraling en vooral niet slimmer willen zijn als de recruiter want dan weet je zeker dat deze ijdeltuit je niet aanneemt.
Ik heb hier pas geleden ergens anders ook over gelezen, o.a. Microsoft’s vraag over Mount Fuji werd daar ook genoemd.
Hier een website die gewijd is aan interview puzzels: http://www.techinterview.org.
Om te oefenen…