De Eerste Kamer heeft de rem gezet op de doorontwikkeling van het landelijk Elektronisch Patiëntendossier (EPD). De Senaat wil, voordat het instemt met regelgeving voor landelijke invoering van het EPD, dat er eerst duidelijkheid komt over de huidige stand van zaken van de invoering. Daarnaast verzoeken de politici om nieuwe aansluitingen van zorgaanbieders en de implementatie van het Landelijk Schakelpunt (LSP) op te schorten.
'In de huidige fase van de ontwikkeling van het landelijk EPD mogen geen onomkeerbare stappen worden gezet.' Dat staat in een motie die is ingediend door PvdA-senator Tan. Zij verzoekt de regering om Nictiz, de organisatie die het EPD in opdracht van de rijksoverheid ontwikkelt, in overweging te geven om nieuwe aansluitingen van zorgaanbieders en verdere implementatie van het Landelijk Schakelpunt (LSP) op te schorten.
Pas als de Eerste Kamer zich heeft kunnen uitspreken over het wetsvoorstel over het EPD, dat nog bij de Tweede Kamer in behandeling is en waarop de minister inmiddels enkele wijzigingen heeft voorgesteld, moeten de aansluitingen worden hervat. Die motie wordt gesteund door VVD, SP, GroenLinks en D66.
Daarnaast wil VVD-senator Dupuis dat de procedure waarmee burgers toestemming voor inzage in dossiers verlenen of weigeren, wordt aangepast. Die motie wordt gesteund door PvdA, SP, GroenLinks, ChristenUnie, SGP, OSF en de Fractie-Yildirim.
Misbruik
De derde motie die tijdens de vergadering op 6 juli 2010 is aanvaard, komt van SP-senator Slagter-Roukema. Die volksvertegenwoordiger vraagt de regering een communicatieplan voor het EPD op te stellen in overleg met alle relevante partijen waarin de minister de huidige stand van zaken toelicht en duidelijkheid geeft over het vervolgtraject.
Slagter-Roukema vroeg ook aandacht voor 'de verwarring in het land' over de al bestaande regionale systemen van dossiervorming die aan minder zorgvuldigheidseisen hoeft te voldoen dan die welke aan het landelijke EPD gesteld zullen worden.
Eerder riep CDA-senator Franken op om wetgeving tegen het misbruik van het EPD aan te passen. Hij wil dat er een regeling wordt getroffen die misbruik van het elektronische dossier strafbaar stelt en die garandeert dat dossiers die via de verwijzingsindex toegankelijk zijn niet toegankelijk zijn voor verzekeraars.
Niet alleen vraagt Zuid-Afrika nu aandacht vanwege voetbal, maar de introductie van een medisch paspoort is daar ook in een stroomversnelling… http://bit.ly/cgWYHw
Gelukkig bemoeit de overheid zich ermee. Dan zal het wel goed komen. Toch ??
De senaat – bedoeld wordt denk ik de Eerste Kamer, is gelukkig wat verstandiger dan de Tweede, die te vaak de economische waan van de dag – als een bedrijf zegt dat het goed is verdient er iemand aan en is het vast wel goed – lijkt te volgen. Gelukkig hebben we ook een Eerste Kamer.
Fantastisch! Ze zijn er gelukkig nog! Verstandige mensen. Nu op weg naar de volgende stap: Exit PD.
Jammer, dom en voorbeeld van niet aanpakken en doorpakken. Dit leidt wederom naar een mislukt programma. Uitstel is meestal afstel.
Het EPD is een mooi product en hoort in deze tijd en nabije toekomst. De kritiek en weerstand is gezocht en zou op elk ICT systeem van toepassing kunnen zijn.
Het is ongelooflijk dat een groep weer een ontwikkeling tegen kan houden. Het EPD wordt de A4 discussie voor de komende 45 jaar.
Oproep aan alle innovatieve zorginstellingen ga door met het EPD.
John Roos
Voormalig EPD programma manager
Er was een mooi idee: laten we de medische gegevens inzichtelijk maken voor andere medici zodat we de patiënten beter kunnen behandelen.
Geef dat idee aan de overheid, maak er een wet van en je weet zeker dat het gaat lukken!
In tegenstelling tot Willem en Jan ben ik wat minder blij met de Eerste Kamer. Oorspronkelijke doel was om wetgeving consistent en van voldoende nivo te hebben. Nu is het een club bijzonder indirect gekozen mensen die graag wat macht willen, maar nul verantwoording hiervoor af willen leggen.
Wanneer het EPD daadwerkelijk als doel had betere en efficienter patientenzorg dan zou ik je helemaal gelijk geven.
Wanneer het EPD daarnaast daadwerkelijk zou zijn omgeven met de juiste maatregelen om te voorkomen dat verzekeraars en werkgevers niet via al dan niet slinkse wegen de (toekomstige) kneusjes uit te selecteren, ook dan zou ik je helemaal gelijk geven.
Echter beide bovenstaande alinea’s zijn aantoonbaar zwakke punten. De enige echte winnaars bij een EPD zijn verzekeraars en wellicht werkgevers. Gezien het belang van juist het individue en de toch al afkalvende privacy is een stap op de rem meer dan gerechtigd.
Dus: eerst zorgen dat de patient aan het stuur komt als het gaat om wie inzage gaat krijgen.
Dus: eerst zorgen dat misbruik van het EPD strafrechtelijk kan en zal worden vervolgd.
Dus: eerst zorgen dat de patient ten allen tijde kan zien wie inzage gehad heeft in zijn of haar dossier.
Zodra bovenstaande drie punten (naast alle andere beveiligingsissues) zijn ingevuld kunnen we eens praten over invoering.
Nu kunnen we een discussies voeren met voorbeelden voor -en tegens. Als je een stok zoekt om te slaan dan zal je hem vinden ook. De gedachte en product is voor het positieve en is vergelijkbaar met de OV chipkaart en tolpoortjes. Daar hadden we ook allerlei negatieve discussies en onderzoeken naar wat al niet mogelijk aan slechtheid mogelijk is. Het kwaaddenken ligt waarschijnlijk in ons genen. Gelukkig hadden we in Rotterdam wel het lef om door te zetten. Met als resultaat een prima werkend systeem die constant wordt verbeterd. Voor het EPD zou ik het zelfde pleiten. Kortom, geen woorden maar daden. In het Maasziekenhuis zijn we het gelukkig nu aan het implementeren. Het ziekenhuis zit nu in een transformatiefase van papier naar een papierloze wereld die via beveiligde workflow en authorisatie snel, betrouwbaar éénmalige informatie geeft en archiveert. Dubbele invoer, vragen, bloedonderzoeken, foto’s maken, handmatige postverwerking, logistieke rompslomp tussen apotheek, huisarts en 3e lijns zorg vervalt nu.
Leve de eenvoud.
John Roos
Voormalig EPD programmamanager
@Joris
Ik ben geen voorstander van een aparte wet voor ieder (IT-)project dat door de overheid opgestart wordt. Er bestaat namelijk al een wet bescherming persoonsgegevens. Ook bestaan er meerdere wetten die een bepaald aspect van de privacy in Nederland regelen.
Laten we alle wetten samenvoegen en tot één algemene wet komen. Op deze wijze hoeft er niet steeds een aparte wet te komen. En wijzigingen op één plaats vastleggen is makkelijker dan eerst moeten kijken of de ene wet regels in een andere wet niet uitsluiten.
Ik vind het niet gek dat de eerste kamer een rem zet op het doorontwikkelen van het EPD. Als er voor ieder project een aparte wet moet komen wordt het steeds ondoorzichtelijker of de wet wel te handhaven is.
Het EPD is een goed initiatief, maar de uitwerking kan beter.
Goed dat er even de rem op gaat, eerst lijken me allerlei nog niet uitgewerkte privacy aspecten bekeken te worden. Is dat klaar, dan absoluut doorgaan met het EPD. Zelf ben ik diabeet en ik baal zo langzamerhand om elke arts weer mijn ‘levensverhaal’ te moeten gaan vertellen. Met een goed en helder EPD zou dat gewoon niet meer nodig hoeven te zijn.
Wat de wetgeving betreft, ben ik het met Christian eens, laat er maar een algemene wetgeving komen voor dit soort zaken.
Misschien nog een idee om meteen de gebitsgegevens er ook in op te nemen? (of zit dat er al in?), want dan hoeven bij rampen en calamiteiten met slachtoffers niet allerlei tandartsen benaderd te worden.