Netwerkconfiguratietools voor Linux

Linux kent netwerkbeheer op twee fronten: systeemgebonden of gebruikersgebonden. Systeemgebonden is een netwerkinstelling voor het hele systeem. Gebruikers kunnen die alleen veranderen als ze root (systeembeheerder) zijn. Dat is niet erg flexibel voor mobiele gebruikers. Dus kwam er een methode voor gebruikergebonden netwerkbeheer in de vorm van Gnome NetworkManager. Voor Linux-gebruikers met een ander desktopsysteem of die alleen de commandline interface (cli) gebruiken is er een alternatief in de vorm van WiFi Radar.

Gnome NetworkManager

Met Gnome NetworkManager kan een Linux-gebruiker eigen netwerkprofielen definiëren voor bekabelde, draadloze, mobiele breedband-, Bluetooth-, vpn- en dsl-verbindingen. De gebruiker kan zoveel profielen per verbindingssoort bijhouden als hij of zij zelf wil. Zodra de gebruiker aanlogt, zal de Gnome NetworkManager automatisch proberen met het laatst gebruikte netwerk in verbinding te treden. Indien dat niet lukt, probeert de tool ze een voor een uit totdat er een gevonden is die werkt. Als gebruiker kun je echter ook zelf een verbindingsprofiel kiezen om sneller het juiste netwerk aan te koppelen.

NetworkManager staat een gebruiker toe om een aangemaakt verbindingsprofiel ter beschikking te stellen voor alle andere gebruikers van het systeem. Dat is vooral handig als verschillende gebruikers van de computer vaak van dezelfde netwerken gebruik maken: dan hoeft slechts één gebruiker een nieuw netwerkprofiel aan te maken en dat te delen met andere gebruikers en dan kunnen ze allemaal aankoppelen aan het nieuwe netwerk. Dit is een erg eenvoudig systeem en het handige is, dat alle netwerksoorten in één overzichtelijke tabbladinterface zitten. Wat ons betreft kan Microsoft hier voor wat betreft Windows nog iets van leren.

WiFi Radar

WiFi Radar is een gratis Duits beheerprogramma voor draadloze netwerken onder Linux. In feite kan het niet zoveel meer dan Gnome NetworkManager, maar dit programma is specifiek bedoeld voor wlan's en werkt met elke Linux, ook als die met een andere of zonder desktop werkt. Hoewel WiFi Radar een grafisch dialoogscherm toont, is alles geschreven in de scripttaal Python. Daardoor werkt het ook bij Linux'en zonder grafische schil. Standaard toont het in zijn hoofdscherm alle gevonden draadloze netwerken. Onder Acces Point vinden we netwerknaam (ssid) en mac-adres en voorts de signaalsterkte in een grafiekje, de modus (bij routers zal dat 'Master' zijn), het maximaal ondersteunde 802.11-protocol voor zover jouw draadloze netwerkkaart dat natuurlijk ondersteunt, plus het kanaal waarop de wlan-verbinding uitzendt.

Je kunt jouw computer uiteraard verbindingen met een opgegeven wlan, maar het is ook mogelijk draadloze-netwerkprofielen te definiëren en te bewaren. Daartoe dienen de bedieningsknoppen 'Nieuw', 'Configureer' en 'Wis' bovenaan. Onderaan kun je een informatiescherm oproepen, voorkeurinstellingen wijzigen en het programma afsluiten.

In een profiel kun je opgeven hoe de verbinding tot stand gebracht moet worden (soort protocol en authenticatie) en specificeren welke netwerkconfiguratie en welke bevelen bij het opstarten en het afsluiten van de verbinding uitgevoerd moeten worden. Dat laatste kan niet met de Gnome NetworkManager.