Van Vliet: Veel te veel irritatie

Ondanks de huidige recessie, stel ik vast dat we nog te veel overvloed hebben. We stevenen af op een dubbele recessie, kenners noemen het een dubbel-dip. Maar ik zie nog overvloed op vele terreinen.

Zo hoorde ik vorige week dat Nederland het dichtst beborde land van de wereld is. Bij iedere gemeente die je binnenrijdt verbaas je je over de wildgroei aan borden. Een gemiddelde speeltuin levert al snel drie borden op, variërend van ‘hier niet poepen' tot ‘verboden voor hangjeugd'. Volslagen overbodig omdat de hangjeugd zich toch nergens wat van aantrekt, laat staan van borden. Ik hoop dat de recessie er ook voor zorgt dat we eens wat borden gaan kwijtraken.

Maar wat dacht u van het aantal wielen? Ik denk dat we makkelijk voor het Guiness Book of Records kunnen gaan als het om wielen gaat. Nederland heeft volgens mij de meeste wielen per vierkante meter. Bent u wel eens zaterdag op de markt geweest? Het lijkt wel of iedereen zijn wielen uit de schuur haalt. Fietsen, rollators, boodschappenwagentjes, scootmobiels en buggies (het liefst in duo). Ik word er helemaal naar van. Je kunt nergens meer fatsoenlijk lopen of er staat een scootmobiel voor je neus of iets anders op wielen rolt voor je voeten.

Ik hoor u denken wat dit nu eigenlijk met de elektronische overheid te maken heeft. Ik zou het echt niet weten, maar het irriteert me mateloos. En dit gaat alleen maar over fysieke ergernissen, wat dacht u van de digitale irritatie?

Hier vallen wat mij betreft de onzinnige tweets onder. Ik heb sinds kort een collega die Tweetdeck op z'n pc heeft geïnstalleerd, 'n grote cockpit van twitterende relaties. Waar ik helemaal gek van wordt is dat iedere tweet een kreet van een kikker oplevert. Ik krijg er vlekken van in m'n nek. Ik kan nauwelijks fatsoenlijk m'n mail bijhouden, laat staan dat ik de hele dag ga lopen twitteren, anderen ga volgen en op Faceboek en LinkedIn met allerlei interessegroepen mee ga doen.

Wordt er in dit land nog wel gewerkt?