De Belastingdienst gaat in 2011 ict-projecten in kleinere stappen realiseren, waarbij de doorlooptijd maximaal één jaar is en de kosten maximaal 10 miljoen euro mogen zijn. Dit is onderdeel van het transformatieproces van de informatievoorzieningsketen waarin de fiscus zich momenteel bevindt. De maatregel wordt genomen om de kostenbeheersing bij ict-projecten te vergroten.
Dit alles is te lezen in de halfjaarrapportage die de Belastingdienst onlangs uitgaf. Vanwege voortdurende problemen bij de automatisering heeft begin 2009 een externe doorlichting van de informatievoorzieningsketen (IV-keten) plaatsgevonden. Besloten werd tot het verlagen van de ambities voor technologische vernieuwing. De Belastingdienst richt zijn ict de komende jaren op de waarborging van de continuïteit van de processen, daarna op het implementeren van wetgeving en ten slotte op innoveren. September 2009 werd daarom met de transformatie van de IV-keten gestart.
Deelprojecten
Vanaf 2011 zal de Belastingdienst vooral gaan sturen op transparantie in ict-kosten door het opstellen van kostprijzen. Nieuwe projecten krijgen geen budget als er geen goede onderbouwing is in de vorm van een business case. Nieuwe projecten worden getoetst aan architectuurprincipes en prioriteitstelling. De administratie wordt aangepast zodat inzicht wordt verkregen in budget, financiële realisatie en prognose van projecten. Daarom worden projecten opgeknipt in deelprojecten die allen binnen één jaar gerealiseerd moeten worden en die maximaal 10 miljoen euro mogen kosten.
De Belastingdienst kan met de eigen voorgenomen wijzigingen gelijk aan de slag, want de organisatie zit midden in een aantal projecten. Zo is de fiscus bezig met de ontwikkeling van een concernarchitectuur, het verbeteren van het portfoliomanagement, het invoeren van een nieuwe testaanpak en het beheersen van de ict-uitgaven. Ook lopen of starten projecten om ict-managers op te leiden of bij te scholen, om de business en ict dichter bij elkaar te brengen en wordt er in de IV-keten gewerkt aan mobiliteit van medewerkers.
Is dit ook al niet eens eerder aangekondigd als maatregel? Het komt me bekend voor.
Alleen knippen heeft echter niet zo veel zin. Dan zou toeslagen 17 jaar gaan kosten.
“De administratie wordt aangepast zodat inzicht wordt verkregen in budget, financiële realisatie en prognose van projecten”.
Interessante ontwikkeling. Dat inzicht was er de afgelopen jaren niet?
Dit wordt dus Agile, inclusief alle valkuilen.
Heel goed idee, het uitvoeren van deelprojecten waarbij elk stukje de meeropbrengst moet aantonen.
Zouden ze op meer plaatsen moeten doen.
Grote projecten die lang duren worden vaak ingehaald door de tijd.
Het is al jaren uit publicaties (o.a. Capers Jones) bekend dat grote projecten een geringe kans van slagen hebben (zie ook mijn proefschrift). Waarom leren wij zo weinig van de fouten van anderen?
In 1985 had de Belastingdienst het Sagitta-project opgeknipt in deelprojecten onder het idee “Small is beautiful” van Schumacher. Bij release B moest realaese A over en bij release C A en B. Toen maar één groot project gemaakt.
Een groot project opdelen in kleine stapjes en werken met ten minste enkele senior ontwikkelaars per projectgroep zijn noodzakelijk om succesvol te zijn.
Een methode die hiervoor gebruikt kan worden als leidraad is Scrum. Ondermeer Gemeente Rotterdam past dit sinds 2008 toe en heeft sindsdien veel succesvolle projecten gerealiseerd.
De kunst is om Scrum ingevoerd te krijgen in de organisatie. Niet alleen IT’ers maar ook finance / budgetering moet dan anders. Ook vergt het meer tijd van gebruikers (lees: Product owners).
Zie: http://www.infoq.com/minibooks/scrum-xp-from-the-trenches voor een gratis ebook over scrum.
Aanvullend op de opmerking van Aart van Dijk.
Ik heb nog nooit gehoord dat een project met een omvang van 7200 functiepunten of meer ooit is geslaagd (zonder te zijn opgeknipt). Als er iemand is die wel zo een project kent hou ik mij aanbevolen om daar iets over te horen en te leren?
Ik vind het daarnaast onbegrijpelijk dat er ICT-projecten bestaan die langer dan 1 jaar kunnen duren. In 1 jaar is zoveel veranderd dat een project alleen al kapot gaat aan de changes. Blijkbaar weten ze bij de belastingdienst ook niet dat een voladiteit (requirements/omvangwijzigingsgraad)van meer dan 1% oplopend tot maximaal 5% het risico op mislukken een zekerheid maakt. Een project van meer dan 1 jaar kan niet anders dan een hoge voladiteit hebben.
Projecttechnisch is staging een goede zaak, maar om aan elk deel project een vooraf bepaald maximum te koppelen is van de zotte. Je kunt er gif op innemen dat elk deelproject dan ook tot een jaar en tien miljoen zal uitlopen als dat het afgesproken maximum is.
Dit is symptoombestrijding. Het gaat niet om de grootte van een project maar om het ontwerp van het project. Zijn doelen en structuren wel goed gedefinieerd?
Daarmee gaat het ook niet om Scrum. Want het gaat niet mis aan de ICT kant, het gaat mis in de omgeving. Houd op met het denken in termen van ICT projecten want dat is doel en middel verwarren. ICT is geen doel maar een middel.
Opknippen vanwege arbitraire kwantitatieve eisen lost niets op, dat ben ik helemaal met Mark eens. Het kan en zal zelfs de problemen vergroten. Vergelijk het met een clusterbom. Heel veel kleine verspreide bommen richten veel meer schade aan dan een grote bom met dezelfde kracht.
Geen grote of kleine projecten, maar goede projecten.
Nou, niet te snel juichen want er staat toch echt: “Daarom worden projecten opgeknipt in deelprojecten die allen binnen één jaar gerealiseerd moeten worden en die maximaal 10 miljoen euro mogen kosten.”
Er staat NIET: Elk deelproject wordt werkend (dus: volledig getest en naar productie) opgeleverd. Als die afslag niet wordt genomen heb je dus geen ROI en een groot risico voor het deelproject erna… Opknippen van de risico’s werkt pas als de afzonderlijke delen als deel-van-het-geheel kunnen functioneren. Dat inzicht mis ik hier.